Για να αναθερμάνει τη σειρά της Δευτέρας Moth εδώ είναι ένα σπουδαίο: Magdalena Melemaea (Geometridae).
Αυτή η σπάνια ομορφιά έχει προηγουμένως μόνο γνωστό από διάσπαρτες τοποθεσίες σε όλη τη δυτική βουνό και μόνο από λίγα άτομα κάθε άλλη εποχή. That is until Denver Museum volunteer Barbara Bartell began inventorying moths on her property near Golden Gate Canyon State Park in the Rocky Mountain front range. Over 8,000′ these moths turn out to be a regular visitor at her cabin blacklight and we now have the largest series known of this stunning species (and all perfectly curated!).
Αφήστε το στο Ντένβερ για να συνδυάσει δύο πράγματα τέλεια για αυτό το ιστολόγιο – εντομολογία και σκεπτικισμός! Αν δεν έχετε δει αυτά τα κλιπ στη συνέχεια να λάβει μια δεύτερη για να δείτε το παραπάνω βίντεο. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται να είναι ένα πραγματικό φαινόμενο, πληρώματα κάμερα από το σταθμό ειδήσεων ήταν σε θέση να καταγράψει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. Λοιπόν, τι θα μπορούσαν να είναι?
Είχα μια στιγμιαία αναγνώριση του τι ήταν αυτά τα ΑΤΙΑ – ιπτάμενα έντομα, πιθανώς πετά από κάποιο είδος (Δίπτερα) ζευγάρωμα στο ζεστό απογευματινό ήλιο. Έχει ωραία εδώ στο Ντένβερ και τις ώρες γύρω από 13:00 είναι πάντα η θερμότερη (περιέργως την ίδια στιγμή η “ΑΤΙΑ” είναι πιο δραστήριες). Αλλά είναι δύσκολο να πει με βεβαιότητα ποια είναι αυτά τα αντικείμενα, λόγω του τρόπου που KDVR δείχνει τα κλιπ. Μονά γωνίες, 2 δευτερόλεπτα αναβοσβήνει, fast forward, super slow motion, σούπερ αντίθεση… έχετε μόνο κλάσματα του δευτερολέπτου για να δείτε το βίντεο σε πραγματικό χρόνο. Αλλά όταν το κάνετε αυτό φαίνεται τόσο πολύ εμφανής – και στην επαγγελματική γνώμη μου – ότι αυτά είναι τα έντομα.
Δυστυχώς, έχουν τώρα ένα απόσπασμα από μια εντομολόγος Ντένβερ, Mary Ann Hamilton (λανθασμένα ως Mart στην ιστοσελίδα KDVR), λέγοντας ότι αυτά δεν είναι έντομα. Facepalm. Δεν ξέρω Μαρία και εγώ σίγουρα δεν μπορεί να την κατηγορήσει για την ύπαρξη αβεβαιότητας ως προς το τι είναι αυτά μετά κοιτάζοντας το βίντεο ξανά και ξανά και ξανά. Κατά τη γνώμη μου ήταν πολύ βιαστικό να αποκλείσει τα έντομα. Ειδικά επειδή τη στιγμή που θα ενισχύουν… την ενίσχυση της… και ΕΝΙΣΧΥΣΗ το υλικό σας είναι να χάσει κάθε κομμάτι της πραγματικότητας. Το βίντεο κάμερα έχει καταγράψει πολύ από έντομα εστίασης, και η ίδια η φύση των οπτικών σημαίνει ότι έχετε χάσει το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών έξω από το βάθος του πεδίου. Και έτσι διεύρυνση και επιβραδύνουν αυτές τις εικόνες κάνει μόνο αυτό το πρόβλημα απείρως χειρότερο. Τα pixels γίνει πάρα πολύ μεγάλο για να καταστήσει οποιαδήποτε ουσιαστική πληροφορία και ένα φαινόμενο γνωστό ως παρειδωλίαstarts to kick in. Our brains start jumbling together often meaningless data into something recognizable. Γι 'αυτό οι άνθρωποι βλέπουν ένα πρόσωπο στον Άρη, ή ενισχυτών πυραύλων που προέρχονται από τις γόπες από αυτά τα έντομα που πετούν πάνω από Ντένβερ. Και δεν φταίει η Μαρία ψάχνει για κάποια από αυτά τα λαμπερά αντικείμενα περιφέρονται γύρω από το παράξενο κατευθύνσεις και δεν βλέπουν τα έντομα. Αλλά ίσως KDVR θα μπορούσε να ζητήσει μια συνέντευξη με κάποιον στο Ντένβερ Μουσείο (το οποίο δεν) – θα έχουν δοθεί εντομολόγος με πολύ περισσότερη εμπειρία στον τομέα. Δεν μπορώ να πω Μαίρη είναι ανεπιφύλακτη και δεν εννοώ καμία έλλειψη σεβασμού προς την, αλλά δεν πιστεύω ότι τρέχει ένα σπίτι πεταλούδα είναι το ίδιο πράγμα με την ιδιότητα του ενεργού εντομολόγος έρευνα.
Αυτό το βίντεο είναι αρκετά εξαιρετική για την εξήγηση των εντόμων ΑΤΙΑ – αν και αυτά είναι πολύ μεγαλύτερα από τα έντομα αυτά συλλαμβάνονται ανωτέρω Ντένβερ.
Και ελέγξτε έξω αυτό το δροσερό βίντεο από μια μύγα Syrphidae αιωρείται στον ήλιο – φανταστείτε αυτά τα εκτός εστίασης και hurtling γύρω μπροστά από την κάμερα…
Εκείνο το καλοκαίρι ότι πέταξε από, και οφείλω να ομολογήσω ότι είναι πραγματικά άνεργοι, πραγματικά γύρισε την παραγωγικότητα μου σε χάλια. Αλλά τα καλά νέα είναι ότι έχω μόλις μετακόμισε στο Ντένβερ για μια θέση εργασίας στην εντομολογία κατά το Ντένβερ Μουσείο Φύσης και Επιστήμης! Θα πρέπει να εργάζονται για databasing και φωτογραφίζοντας τα έντομα για τη νοτιοδυτική Συλλογές του Αρθρόποδα Δικτύου (ΣΑΡΩΣΗ). Είναι υπέροχο να είναι πίσω στη δουλειά και αισθάνομαι πολύ πιο blogging έρχονται σε… για να μην αναφέρω αυτό είναι ένα από τα πιο καταπληκτικά οικολογικές περιοχές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είμαι ήδη συνωμοτούν πολλοί τρόποι για να επωφεληθούν από αυτά τα βουνά την άνοιξη.
Γιατί λοιπόν να μην ρίξουμε μια σύντομη περιοδεία του νέου μου γραφείου μέσα από τον καθρέφτη των δημιουργιστών wackos. Είναι ωραίο να υπενθυμίζω στον εαυτό μου γιατί μου αρέσει να μιλάμε για την επιστήμη.
Μια σκώρος Δευτέρα στο fuzzy ροζ – περιλαμβάνει (Saturniidae). Αυτά τα ρόδινα σκώροι σφενδάμου είναι αρκετά κοινή σε νότιο Ιλλινόις, αλλά πάντα κάτι σπουδαίο, όταν έρχονται στο φως.
Δεν είναι ένα ασυνήθιστο σκώρο, αλλά ένας διακεκριμένος αναζητούν ένα. This isCatocala ilia (Erebidae) ((πρώην Noctuidae)), και τρέφεται με μια χούφτα Oaks. Ήρθε στο φως μου πάνω από το Σαββατοκύριακο στο Southern Illinois, προβλέπονται στο Trail of Tears State Forest. As with so many other moths this widespread species has a number of variations which may turn out to be distinct – pending a monograph of the species…
I’ve now banked a handful of nice moth images so expect more Monday moths! (even though this is a Friday moth).
Η τοπική είδηση για το μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής ΗΠΑ και τον Καναδά έχει aflutter (έχει) recently with reports of the irruption ofVanessa atalanta – η πεταλούδα Κόκκινο ναύαρχος. Αν και αυτό είναι ένα σύνηθες φαινόμενο κάθε άνοιξη για αυτές τις πεταλούδες να μεταναστεύσουν βόρεια από διαχείμαση λόγους τους στο νότιο ΗΠΑ, οι καθαροί αριθμοί φέτος είναι συγκλονιστικοί. Υπάρχουν κυριολεκτικά χιλιάδες ναύαρχοι στις πίσω αυλές μας.
Τι διαφορετικό λοιπόν φέτος?
Υπάρχουν πολλές εικασίες για τον ζεστό ανοιξιάτικο καιρό (ο θερμότερος Μάρτιος που έχει καταγραφεί σε πολλά μέρη) και συχνά πολλή παραπληροφόρηση μαζί με κάποια εντομολογία πολυθρόνας. Οι περισσότερες από τις πηγές ειδήσεων που έχω συναντήσει λένε ότι η ζεστή άνοιξη επέτρεψε σε αυτές τις πεταλούδες να ανθίσουν και να αναπαραχθούν σε μη φυσιολογικούς αριθμούς. Αυτό όμως δεν είναι αρκετά δυνατό, V. atalantaoverwinters as anadult. The southern states provide temps just warm enough for adultVanessabutterflies to hide in the fall and be the very first to awaken in the spring to get a jump start on mating. Ακόμα κι αν οι πεταλούδες ήταν ξύπνιες τον Φεβρουάριο, τα φυτά ξενιστές δεν είχαν ακόμη φυτρώσει (γαϊδουράγκαθα); οι πεταλούδες στις αυλές μας είναι περσινές.
Αλλά τι θα γινόταν αν ο καιρός έπαιξε ρόλο σε αυτόν τον κύκλο άνθησης? Πέρυσι ήταν μια χρονιά La Niña με τον όμορφο και ήπιο χειμώνα μας. Το προηγούμενο έτος ήταν ένα Ελ Νίνιο, most of the eastern US was assaulted with winter and we suffered at the hands of the epic Chicago “snowpocalypse”. Ίσως αυτός ο συνδυασμός μείωσε αρκετά τον πληθυσμό 2010/2011 το οποίο στη συνέχεια μείωσε το παρασιτοειδές φορτίο, επιτρέποντας μεγαλύτερη συνολική γονιμότητα της πεταλούδας το καλοκαίρι του 2011. Σε εκείνες τις πεταλούδες που ξεχειμώνιαζαν τότε δόθηκε ένας ζεστός χειμώνας που θα μπορούσε να επιτρέψει χαμηλότερη χειμερινή θνησιμότητα. As the butterflies moved north this spring there were no frosty nights to cut into populations – just lots of hungry birds. Το αποτέλεσμα θα ήταν μια αφύσικη εισροή μεταναστευτικών πεταλούδων.
Η σημερινή σκώρος είναι μια συγκρατημένη καφέ Crambidae, Loxostege brunneitincta. Αν και αυτό δεν είναι μια ιδιαίτερα μαγευτική σκώρο που έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία που καταδεικνύει την ανάγκη για επιστημονικές συλλογές και τα δάνεια μουσείο. Αν διαβάσετε την εικόνα ετικέτας θα παρατηρήσετε το σκώρο αρχικά συγκεντρώθηκαν στην 1927 με μι. Π. Van Duzeein Truckee, ΟΤΙ. Van Duzee was a noted Hemipterist and a curator at the California Academy of Sciences for 24 years until his death in 1940. His collections of bugs (in the literal sense) alone totaled164,442 δείγματα, and like many entomologists Van Duzee collected everything he came across and likely added another 100,000 specimens to the museum of groups he wasn’t even studying. And so this little brown moth remained in the CAS until the 1970’s whenEugene Munroeborrowed specimens for his work on the genusLoxostege.The resulting 1976 fascicle described this species as new to science and even used this specimen as an illustration in the book. If you’re unfamiliar with the term paratype it’s a specimen from the series (excluding the holotype) that was used to describe that species. And while this particular moth doesn’t seem to be abundant, the genus does have some more notorious pests like the southern beet and alfalfawebworms. More often than not the pets themselves are well known but the genera they belong to might be enigmatic. But thanks in part to Van Duzee and many entomologists like him, Munroe was able to assemble a collection of specimens that would have taken decades (if not longer) to gather. And only with a sufficient collection is a comprehensive assessment of species possible.
On a brisk 37 degree morning in Northern Illinois I decided to dust off my camera and explore the progress of “spring”. I hitRollins Savanna Forest Preserveμε 6:30κατά τη, just in time for first light to melt the patchy frost. A week and a half ago temps were pushing the upper 80’s and summer felt in full swing. In typical Chicago fashion things didn’t last long, the weather returned to its fickle spring form with storms and (what now seemed like) bitter cold.
Despite a 3 hour hike I only came across one butterfly – a red admiral, Vanessa atalanta, and about a half-dozen dog ticks (Dermacentor sp.). Beggars can’t be choosers, there was hardly a single insect out. I might as well take photos of birds…
The very first and most abundant birds were the Tree Swallow, Tachycineta bicolor. These two were just greeting the dawn and stretching out their little legs. They seemed to be rather patient subjects, a good first-bird-to-ever-photograph!
A prairie isn’t complete without a chorus of Redwinged-Blackbirds.
Despite my best efforts this is one of the better Sandhill Crane images I could get. If you click through my Flickr set you’ll find one more, but sneaking up on them in the marsh was rather difficult. I don’t get birds yet…
This Coyote let me get pretty close, looks like they are fed well in suburbia.
Επιστροφή στην πρώτη Δευτέρα Moth! This beautiful insect isStiria dyari (Noctuidae) συλλέγονται σε ένα ταξίδι Φεβρουάριος έξω από Catavina, Μπάχα Καλιφόρνια του Μεξικού. Πιστεύω ότι τα φυτά ξενιστές είναι ακόμα άγνωστη, but all of the moths in the genusStiriahave these brilliant yellow forewings that help camouflage them on the stem of a yellow flowered plant. Υπάρχουν 7 currently described species most of which are found in the SW United States and northern Mexico, αλλά Stiria rugifronsmakes it into the great plains. All of the species have poorly defined and often overlapping ranges, not to mention the genitalia can highly variable. It’s very likely the final word has not been written about these beautiful noctuids quite yet.
Πίσω από το κενό και πίσω στο Genius του Τύπου εντόμων-news-αποτυχία της σειράς! Φρέσκο από τις πρέσες από πέρυσι, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων του Ηνωμένου Βασιλείου είχε κλείσει για μία μαζική προσβολή των σκώρων. Η εικόνα που παρουσιάζεται εδώ από “Το Έθνος” story is a far cry from a proper clothes moth (Tineidae) – looks like a Noctuidae of some kind.
But it’s hard to blame them for getting this moth wrong when UK pest control companies don’t even know what a clothes moth is. Here isInstakil’s version του “the moth” that happens to be a Plusiinae noctuid.
And the winner for failed identification goes to this other UK company “Hawk Force“. Not even a moth – but a skipper butterfly!
