Updates voor de kaarten en insluitingspercentages zijn gemaakt voor mijn eerdere bericht. Hier is een kaart van het 4e vuur dat in Se Arizona verbrandt, de Monument Fire. Deze is alleen 10% 17% 15% 27% bevat en brandt in het zuidelijke uiteinde van het Huachuca -gebergte naar Mexico. Ik heb ook net het trieste nieuws ontvangen dat het huis van Noel McFarland door de brand is geclaimd. Noel is een bekende en gerespecteerde entomoloog die een enorme impact heeft gehad in het mottenveld. Hoewel ik niet de volledige details heb (En ik geloof niet dat iemand gewond is geraakt door deze brand); Het is waarschijnlijk dat zijn mijlpaalverzameling van honderdduizenden Lepidoptera verloren is gegaan. Ik wens Noel veel geluk, en kan alleen maar hopen dat het verlies niet totaal was.
In juli benadert ik zijn om vooruit te kijken naar de bijeenkomst van de lepidopterists Pacific Coast’ Samenleving. Dit jaar vindt het evenement plaats in Prescott Arizona, over 2 uur ten noorden van Phoenix. En vanaf dit moment is het een van de weinige plekken in Arizona niet in vuur en vlam. Ik weet zeker dat je al gehoord van de enorme bosbranden op dit ogenblik, maar hier is een update van een iets biologisch standpunt. Belangrijker moeten we allemaal dankbaar voor de brandweerlieden zijn hun leven riskeren om deze bosbranden vechten.
Om een of andere reden kon ik niet direct te koppelen aan de interactieve kaarten van de InciWeb website, maar volg de links om verder te verkennen. Hoewel er goede interactieve plattegronden van deze branden op Google Maps, ze enkele dagen oud. Hieronder zijn screen-captures van de kaarten minder dan 12 uur oud.
Brand 1: De grootste, De Wallow Fire is 20% 29% bevatte, mens veroorzaakt en heeft gebrand in 15 dagen. Ik had gehoopt om te gaan verzamelen rond de stad Greer en Alpine, maar beide hebben het vuur snel oprukkende. De Witte Bergen regio Arizona is een fascinerende mix zone tussen de zuidelijke soorten woestijn en Rocky Mountain degenen – de zeldzame mot ik hoopte te vinden hier, Alexikels aspersa, zal waarschijnlijk ontwijken me toch ook dit jaar weer.
Ik weet al een tijdje dat kevers en andere inverts af en toe gewervelde dieren op hun menu, maar ik heb niet echt weten hoe groot van een dier dat ze konden bedwingen! Zelfs wanneer de oneven sprinkhaan grijpt een kolibrie het verschil in grootte niet zo belangrijk zoals hieronder weergegeven. Dit indrukwekkende video werd onlangs gepubliceerd in de gratis online journal zookeys.
Hier is een van de cijfers van het papier, illustreert meer kevers voeden met meerdere soorten amfibieën!
Gil Phoenix, Avital Gasith (2011). Predatie van amfibieën door loopkevers van het geslacht Epomis gevonden in de centrale kustvlakte van Israël zookeys, 100, 181-191 : DOI:10.3897/zookeys.100.1526
Oeps, Het is bijna dinsdag! Hierboven is Schinia Ligeae (Noctuidae) Rustend op zijn hostfabriek Xylaphiza tortifolia, de Mojave Aster. Ik fotografeerde dit ongeveer drie weken geleden buiten de stad van Grote dennen, Californië. De asters waren dik in de valleien onder de met sneeuw bedekte Sierra, en de motten waren overvloedig. Op de een of andere manier deze middelgroot Schinia kom weg met opvallend en lui zijn, Je hebt zelfs geen net nodig om ze te verzamelen. Loop gewoon naar boven en tip ze in een pot – Ik denk dat de druk om een meer cryptisch of ontwijkend gedrag te evolueren, ontbreekt.
Over opvallend lui gesproken, Ik ben al veel van mei weg en vandaar de stilte in bloggen. Nu de bruiloften en het lenteveldseizoen voorbij zijn, Ik ben terug aan het bureau en terug naar bloggen!
De volgende drie weken zijn mijn collega's van het Arachnology Lab van de California Academy of Sciences in de Filippijnen! (Nee, helemaal niet jaloers…) De reis maakt deel uit van de Cas Hearst Expedition, Een enorme inspanning die al onze onderzoeksafdelingen omvat om de diepe zeeën te onderzoeken, ondiepe zeeën en terrestrische omgeving van Luzon. Dr. Charles Griswold bracht twee van zijn promovendi – Hannah Wood en Natalia Chousou Polydouri – Om spinnen en insecten te helpen verzamelen. Bijzonder, Ik kijk uit naar de Lepidoptera dat Natalia terug zal brengen! (Ik gaf haar een snelle cursus over het verzamelen van motten in het veld). Helaas ben ik er niet om deze diversiteit zelf te fotograferen en te verzamelen; Maar we kunnen allemaal jaloers kijken terwijl de teams updates posten over hun voortgang in de komende maand Op de Expedition Blog. Er zijn al veel geweldige inzendingen en afbeeldingen van de aquatische mensen – Blijf op de hoogte van de insecten.
Wie kan mij vertellen wat er mis is hieronder? Niet alleen is het voor de hand liggende foto probleem, maar de auteur van het artikel vergt enige logische sprongen om zijn stelling te ondersteunen. Wie kan mij vertellen wat zijn logische drogredenen zijn? Ik zal nog niet naar het hele artikel linken, omdat een bekende lepidopterist al heeft gereageerd – Dus weersta je het artikel voor het eenvoudige antwoord te googlen.
Nieuw op het web deze week is een uitstekende bron voor de Mecoptera van Noord -Amerika. Dr. Norm Penny heeft een geïllustreerde gids samengesteld voor alle Noord -Amerikaanse soorten met habitus- en genitalia -afbeeldingen. Hoewel niet erg divers, De Mecoptera blijkt een raadselachtige en fascinerende groep te zijn. Neem even de tijd om de site te verkennen en uw specimens te identificeren!
Zoals zoveel andere stedelijke dieren, de missie blauwe vlinder (Plebeian icarioides missionsisis) is er een die ernstig in gevaar is. Dit kleine blauw leeft in kleine habitatfragmenten naast ontwikkeling van meerdere miljoenen dollars in en rond de baai van San Francisco. Een eeuw geleden begon deze vlinder al te weigeren, Met honderden hectaren prachtige zeespiegel in wildgroei. Tegenwoordig is de Coastal Sage Scrub bijna verdwenen en wat weinig overblijfselen is besmet met invasieve planten en dieren.
De Mission Blue was een van de eerste dieren die op de Endangered Species Act werden vermeld, Acchieving Offical Protection in 1976. De inspanningen in de afgelopen jaren zijn gericht op Het herstellen van de habitat en het blauw erin – met beperkt succes. Voor 2009 De laatste blauw gezien binnen de stadsgrenzen was op Twin Peaks in 1997 (en mogelijk de jaren 1970 daarvoor). Tegenwoordig heeft de SF Recreation and Parks Department samen met Bay Nature de Mission Blue op Twin Peaks en (de enige andere locaties waar de vlinder van bekend is). Ik geloof dat ze vorig jaar in de buurt hadden 30 Personen die op Twin Peaks vliegen. Dit jaar zijn de cijfers gedaald, Maar op vrijdag vond ik drie vrouwen ovipositing op lupine – terwijl deze vrouwtjes waarschijnlijk enkele weken geleden werden getransplanteerd, Het is hoop voor de toekomst. Helaas waren de enige mannen die ik zag in de Marin Headlands – En hopelijk werden mannen dit jaar op Twin Peaks gezien (in behandeling 2011 gegevens).
Niet verrassend, Het blijkt dat het opnieuw introduceren van een soort een ingewikkeld spel is. De Mission Blue maakt gebruik van drie gastheerlupinesoorten, Lupinus albifrons, vormendS en Variicolor. Maar het handhaven van deze inheemse soorten onder de invasieven vereist radicale maatregelen, waaronder zwaartoepassingen van herbiciden (tegen venkel, Pampas gras en Franse bezem – maar inclusief 136 Andere invasieve planten (Marin Flora)). Het is onbekend welk effect de herbiciden hebben op het ontwikkelen van larven (alleen 17% succes Van ei tot rups) of wat het doet met inheemse mierenpopulaties die de rupsen van het blauw verzorgen. Zonder inheemse mieren zijn de rupsen veel vaker voorafgaand aan, Maar zelfs inheemse mieren vallen op de binnenvallende schatten van Argentijnse mieren. En nog een andere belangrijke speler is een nieuw gevonden schimmel die Lupineplanten doodt – verwoestende vlindernummers in 2010.
Als u deze ondersoorten vergelijkt met andere leden binnen de icarioides complex Er is een opvallend verschil in overvloed. Plebejus i. moroensis Van de centrale kust is een ongelooflijk overvloedige vlinder in goede habitat. Het is zeer beperkt, maar niet geconfronteerd met bijna de moeilijkheden die de missie blauw is. Ik houd hoop op een van onze laatste blues van San Francisco – als De invasieve soorten kunnen worden gecontroleerd – het gaat niet de weg van de Xerces.
Sorry voor de rare downtime in de afgelopen twee dagen – Het Southern Fried Network heeft een prachtige groei ervaren die onze servers ernstig heeft belast. Dit hoge verkeer kwam toevallig overeen met een beweging van onze fysieke servers die de gastheer aan het doen was. Het resultaat was beschadigde bestanden die eindigden met ons account dat op de opschorting werd geplaatst.
Probleem opgelost! Pagina's terug, Account is opgewaardeerd, Dingen zouden sneller dan ooit moeten draaien. Ik heb nog steeds problemen met het oplossen van mijn pagina's – Misschien merk je wat 404 fouten totdat ik erachter kom wat er met die aan de hand is…
Iedereen is bekend met de beroemde doodskop hawkmoth, maar ik denk dat het een schande hebben we zo'n grimmige karakter gepopulariseerd. Boven is een veel meer vrolijke Neotropische Arctiinae uit Frans-Guyana, dat eruit ziet alsof het is sportief een clown gezicht. Helaas is dit niet mijn foto, maar je moet even de tijd om te verkennen Lepidopterists van Frankrijk website. Hun foto's van hun jaarlijkse expedities maakt me jaloers!
