อัพเดทล่าสุด: ตุลาคม 2023
ฉันมักจะถามหาเคล็ดลับในการจัดเก็บภาษีท้องถิ่นและอื่น ๆ เพื่อให้หรือไม่เกี่ยวกับใบอนุญาตที่จำเป็น. เราได้หักลงกฎสำหรับเราที่นี่, และเริ่มที่จะเพิ่มประเทศอื่น ๆ ในขณะที่ฉันขุดขึ้นรายละเอียด. ข้อมูลทั้งหมดนี้จะเกี่ยวข้องกับการที่ไม่เป็นการค้า (วิทยาศาสตร์) ใช้เฉพาะ. แสดงความคิดเห็นที่คุณสังเกตเห็นความไม่ถูกต้องใด ๆ หรือมีการเพิ่มเติมหรือข้อเสนอแนะ. ฉันกำลังพยายามที่จะรวบรวมข้อมูลเหล่านี้, ได้ให้ทรัพยากรที่ผิดพลาด. อย่าพึ่งคำแนะนำของฉัน เพราะข้อมูลเหล่านี้อาจมีการเปลี่ยนแปลง, คุณควรโทรไปข้างหน้าและทำให้รายชื่อในประเทศนั้น ๆ ก่อนที่คุณจะแกว่งสุทธิ.
ซื้อได้รับอนุญาตถูกต้องตามกฎหมายในการเก็บรวบรวมเป็นสิ่งสำคัญและไม่ควรละเลย. หากคุณกำลังสร้างคอลเลกชันในความหวังของบริจาคไปยังพิพิธภัณฑ์หนึ่งวัน, นี่คือรายละเอียดที่คุณไม่สามารถหลีกเลี่ยง. สถาบันส่วนใหญ่ต้องการหลักฐานว่าทั้งหมดของชิ้นงานของคุณได้รับถูกต้องตามกฎหมาย. การจัดเก็บภาษีที่ผิดกฎหมายในที่สุดก็จะทำให้คุณบนจอเรดาร์ของ USFWS และอาจส่งผลในการปรับ, confiscations และอาจถูกจำคุกถ้าคุณจริงๆอวดกฎหมาย. ที่ผิดกฎหมาย (หรือบางครั้งแม้ตามกฎหมาย!) การจัดเก็บภาษีในประเทศอื่น ๆ สามารถที่ดินคุณอยู่ในคุก – เราได้ยินเรื่องราวสยองขวัญ.
ประเทศสหรัฐอเมริกา: นี่คือรายการคือ รัฐบาลได้รับการป้องกัน สปีชีส์. หลายรัฐยังมีรัฐที่เพิ่มการป้องกันสายพันธุ์ที่ผิดกฎหมายในการเก็บรวบรวม. ฉันยังไม่ได้สามารถที่จะหารายการที่ครอบคลุม, แต่กรมสัตว์ป่าของแต่ละรัฐจะมีรายชื่อที่คุณควรตรวจสอบก่อนการจัดเก็บภาษี.
- ที่ดินเอกชน: ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่ดิน.
- ที่ดินสาธารณะ / BLM: ใบอนุญาต มักจะ ไม่จำเป็นต้องใช้. อสังหาริมทรัพย์ BLM ส่วนใหญ่ถูกควบคุมโดยพระราชบัญญัติป่าของ 1964 ซึ่ง (ที่มีการปรับปรุงเมื่อเร็ว ๆ นี้) ได้แยกทางวิทยาศาสตร์จาก “ไม่เป็นทางการ” การจัดเก็บภาษีที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์. ภายใต้มาตรา 6302.15 “คุณอาจจะลบหรือรบกวนทรัพยากรธรรมชาติเพื่อวัตถุประสงค์ที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ในพื้นที่รกร้างว่างเปล่า”. ดังนั้น, การจัดเก็บภาษีจะได้รับอนุญาตตราบใดที่มันยังคงอยู่ที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์, มีสภาพแวดล้อมในถิ่นทุรกันดารและไม่ได้ จำกัด อยู่ก่อนหน้านี้. แมลงจะไม่เคยเอ่ยถึง แต่ระเบียบคลุมเครือ. พื้นที่ที่กำหนดให้เป็น “พื้นที่พิเศษ”, เช่นอนุสรณ์สถานแห่งชาติ, พื้นที่วิจัยธรรมชาติหรือที่รกร้างว่างเปล่ามักจะ ไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาต. ดูเหมือนว่ามีจำนวนมากที่คั่งค้างเพื่อให้คนใดคนหนึ่งเป็นจะตีความกฎหมายในขณะนี้. ถ้าคุณไม่แน่ใจ, ติดต่อ BLM ท้องถิ่น (สำนักจัดการที่ดิน) และขอให้สำนักงาน.
- ป่าแห่งชาติ: ไม่มีใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับการจัดเก็บภาษีที่พักผ่อนหย่อนใจ. ป่าไม้และทุ่งหญ้าทั้งหมดเป็นช่วงที่สมบูรณ์ฟรีสำหรับการสะสม. เก็บไว้ในใจว่าเรนเจอร์ยังคงมีอำนาจในการปิดพื้นที่และขอให้คุณออก, แต่ตอนนี้ยังไม่เคยได้รับประสบการณ์ของผม. คุณควรโทรไปข้างหน้าและถามว่าคุณไม่คุ้นเคยกับพื้นที่. ฉันยังต้องดำเนินการสำเนาจดหมาย NFS ให้นักสะสมเพียงในกรณีที่, ดาวน์โหลดใหม่2011 จดหมาย ให้นักสะสม, และเดิม USFWS การเก็บรวบรวมหนังสือ ที่นี่(.ไฟล์ PDF). พื้นที่ป่าที่อยู่ในป่าจะปิดมักจะให้การจัดเก็บภาษี, แต่ขอให้ไปข้างหน้า. หนึ่งกฎแปลกที่ NFS จะมีก็คือการจัดเก็บภาษีทางวิทยาศาสตร์ทั้งหมดต้องมีใบอนุญาต. ผมถือว่าพวกเขาต้องการที่จะรู้เกี่ยวกับการวิจัยที่ดำเนินการอย่างเป็นทางการในสวนสาธารณะของพวกเขา, แต่บรรทัดนี้สามารถจริงๆเลือนในความคิดของฉัน. ฉันได้ไปในการเดินทางการจัดเก็บภาษีที่พักผ่อนหย่อนใจและค้นพบอะไรบางอย่างที่จะสิ้นสุดลงในสิ่งพิมพ์. เนื่องจากส่วนใหญ่ของการจัดเก็บภาษีของฉันจะได้รับทุนส่วนตัว, ฉันไปข้างหน้าและถือว่าเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ.
- สวนสาธารณะ: ใบอนุญาตที่จำเป็นในรัฐส่วนใหญ่. เพียงข้อยกเว้นในปัจจุบันที่ฉันรู้อยู่ด้านล่าง. บางรัฐจะช่วยให้การจัดเก็บภาษีนันทนาการในดุลยพินิจของเรนเจอร์อุทยานฯ, และคุณก็ต้องโทรไปข้างหน้าและถามหรือแสดงขึ้นกับคุกกี้. บ่อยกว่าไม่ได้รับใบอนุญาตจะต้อง. กระบวนการนี้ไม่ได้ยากเกินไปในประสบการณ์ของฉันใน IL หรือ CA, และไม่มีกฎแปลกประหลาดเกี่ยวกับชิ้นงานเป็นเจ้าของและได้รับการเข้าถึงของรัฐทั้งเป็นไป. มีความร่วมมือสถาบันอาจจะเป็นประโยชน์มาก, แต่ไม่จำเป็นต้อง (แต่ละรัฐจะแตกต่างกันฉันแน่ใจว่า). การยื่นขอใบอนุญาตของรัฐได้รับกระบวนการที่รวดเร็วในประสบการณ์ของผม, มักจะใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาเพื่อขออนุมัติ.
- อนุรักษ์ธรรมชาติ: ใบอนุญาตที่จำเป็น. หลายรัฐได้กำหนดให้รักษาธรรมชาติหรือสำรองและพวกเขามักถูกควบคุมโดยนิติบุคคลแยกต่างหากจากสวนสาธารณะของรัฐ. ธรรมชาติอนุรักษ์คณะกรรมการในรัฐอิลลินอยส์ต้องมีใบอนุญาตที่แยกต่างหากสำหรับทุกเว็บไซต์ที่คุณต้องการที่จะทำงานใน. นอกจากนี้ยังจะนำพวกเขา 60-90+ วันเพื่อขออนุมัติ, วางแผนล่วงหน้าตาม!
- ที่หลบภัยธรรมชาติแห่งชาติ: ใบอนุญาตที่จำเป็น. ผู้ลี้ภัยทั้งหมดเป็นอย่างเคร่งครัดปิดวงเงินโดยไม่มีใบอนุญาต, และกฎระเบียบควบคุมผลกระทบของคุณในขณะที่หลบภัยที่เข้มงวด. มีเป้าหมายการวิจัยที่เฉพาะเจาะจงและความร่วมมือสถาบันเป็นสิ่งจำเป็น, พร้อมกับรายงานรายละเอียดและสถาบันที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการสะสมของตัวอย่าง. ตัวอย่างที่เก็บรวบรวมใน NWR จะยังคงเป็นทรัพย์สินของระบบการสำรองสำหรับการเป็นอมตะ, และการวิจัยในอนาคตใด ๆ ตัวอย่างเหล่านี้จะต้องมาพร้อมกับการอนุมัติเป็นลายลักษณ์อักษรจากที่หลบภัย. ที่ถูกกล่าวว่า, บ่อยกว่ารายละเอียดไม่ได้ผู้ที่มีวิชาและไม่บังคับใช้อย่างเคร่งครัด. ประสบการณ์ที่ผมมีกับ NWR ทุกได้รับหนึ่งที่ดี; พวกเขากำลังทำงานอยู่เสมอโดยนักชีววิทยาการศึกษาดีที่เข้าใจธรรมชาติของการวิจัยและมีความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับการค้นพบของคุณ. พวกเขายังมีแนวโน้มที่จะหันไปรอบ ๆ มีใบอนุญาตอย่างรวดเร็ว, ฉันไม่เคยรอนานกว่าสัปดาห์ได้รับการอนุมัติ.
- อุทยานแห่งชาติ: ใบอนุญาตที่จำเป็น. การขอรับใบอนุญาตสำหรับสวนสาธารณะเป็นเรื่องยากมากและใช้เวลานาน. เพราะไม่เคยทำมันด้วยตัวเองผมไม่ทราบรายละเอียดทั้งหมด, แต่มีความคล้ายคลึงกันมากเพื่อผู้ลี้ภัยสัตว์ป่า. ในกรณีที่มีปัญหาอย่างทุกชิ้นจะต้องมีการฝากเข้าสถาบันการศึกษาและระบุรหัสอ้างอิงที่ไม่ซ้ำกัน. กรมอุทยานฯ ยังคงรักษาความเป็นเจ้าของและสิทธิที่จะเรียกกลับตัวอย่างถ้าจำเป็น. นอกจากนี้ยังมีรายการยาวของกฎที่ต้องปฏิบัติตามในขณะที่ภายในอุทยานฯ, รวมทั้งการเข้าพักออกจากสายตาของนักท่องเที่ยว. ได้รับการอนุมัติใบอนุญาตสามารถใช้เวลาหลายเดือนถ้าคุณโชคดี. จริงๆดูเหมือนจะไม่คุ้มค่าการรบกวน.
- อนุสรณ์สถานแห่งชาติและพื้นที่สันทนาการ: ใบอนุญาตที่จำเป็น. มักจะควบคุมโดยกรมอุทยานฯ จึงได้รับใบอนุญาตเป็นเรื่องยากและติดหล่มอยู่ในเทปสีแดงราชการ. อย่างไรก็ตาม, อนุเสาวรีย์บางส่วนจะดำเนินการโดยกรมป่าไม้แห่งชาติ, BLM หรือหน่วยงานของรัฐอื่น ๆ – ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะกึ่งอิสระและมีประสิทธิภาพมากขึ้น. โทรไปข้างหน้าและขอให้, แต่ละคนจะแตกต่างกัน.
- ไว้ใจที่ดิน / สำรองเอกชน: มีนับไม่ถ้วนลงทุนที่ดินเอกชนที่ทำหน้าที่รักษาเป็นอิสระและมีกระบวนการของตัวเองสำหรับใบอนุญาต. อนุรักษ์ธรรมชาติและ Audubon สังคมเป็นคนที่มีขนาดใหญ่ไม่กี่ – แต่ชุมชนท้องถิ่นและมูลนิธิเอกชนยังสามารถมีของตัวเอง. ขณะที่พวกเขายังไม่ได้รับการควบคุมโดยหน่วยงานของรัฐพวกเขามักจะมากสหกรณ์และง่ายต่อการทำงานเกี่ยวกับใบอนุญาตการวิจัย ลงทุนบางคนอาจจำเป็นต้องมีการจัดเก็บภาษีของรัฐใบอนุญาตก่อนที่จะใช้สำหรับพวกเขา.
รัฐแคลิฟอร์เนีย: ในฐานะของ 1 ตุลาคม 2018 terrestrial invertebrates have been excluded from California Department of Fish and Wildlife scientific collecting permit. There are exceptions for protected or threatened species that are specifically listed, or aquatic species (เขียวชอุ่มสระน้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่ง), ตรวจสอบ เว็บไซต์ CDFW สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม.
โคโลราโด: แมลงจะไม่ควบคุมสัตว์ป่าและดังนั้นจึงไม่มีใบอนุญาตที่มีอยู่สำหรับสวนสาธารณะของรัฐ. อย่างไรก็ตาม, แต่ละสวนสาธารณะของรัฐพิจารณาการจัดเก็บภาษี “การใช้งานพิเศษ” กิจกรรมและวันที่จะต้องได้รับใบอนุญาต. พวกเขาจะง่ายที่จะได้รับและมักจะไม่ใช้เวลานานกว่า 5 นาทีในการกรอก.
มิชิแกน: ใบอนุญาตไม่จำเป็นสำหรับสวนสาธารณะของรัฐ (ขอบคุณ HDK ด้านล่าง).
โอกลาโฮมา: ใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับสวนสาธารณะของรัฐ. จนกระทั่ง 2014 ใบอนุญาตที่ไม่ได้รับการที่จำเป็น.
ไวโอมิง: การจัดเก็บภาษีเป็นไปได้สบาย ๆ ได้รับอนุญาต. อลันเวอร์ในความคิดเห็นด้านล่างได้กล่าวว่าเขาได้มีจำนวนมากของโชคที่มีเพียงแค่ขออนุญาตในสถานที่.
การจัดเก็บภาษีในต่างประเทศต้องใช้จำนวนมากของการวางแผนล่วงหน้า. ผมขอแนะนำให้ร่วมมือกับหรือแม้กระทั่งการจ้างคน (เหมือนนักศึกษาปริญญาโท) ในประเทศปลายทางของคุณที่จะยื่นเอกสารใบอนุญาตสำหรับคุณ. คนที่สามารถไปที่สำนักงานภูมิภาคในนามของคุณ, พูดภาษา, และเหล็กออกปัญหาใด ๆ ก่อนเวลาจะช่วยให้การเดินทางของคุณคือความสำเร็จ.
แอลเบเนีย: ใบอนุญาตไม่จำเป็นต้องอยู่นอกพื้นที่คุ้มครอง, แต่มีสายพันธุ์ที่ได้รับการคุ้มครอง. การจัดเก็บภาษีในเชิงพาณิชย์เป็นสิ่งผิดกฎหมายโดยเฉพาะ.
แองกวิลลา: กรมสิ่งแวดล้อมมอบใบอนุญาต, ข้อมูลที่นี่.
ANTIGUA & บาร์บูดา: ติดต่อ กรมป่าไม้: forestryunitab@gmail.com.
อาร์เจนตินา: ไม่แน่ใจหรือไม่ว่าจะต้องมีใบอนุญาต, น่าจะยากที่จะได้รับ (โปรดแจ้งให้เราทราบว่าใครมีประสบการณ์ที่ผ่านมา).
ARUBA: บริการสัตวแพทย์ของอารูบาจัดการใบอนุญาต (vetservice@despa.gov.aw).
ออสเตรเลีย: ยิ่งยากที่จะได้รับใบอนุญาต. ดู หน้านี้ จาก ANIC เกี่ยวกับข้อกำหนด. ถึงแม้จะมีใบอนุญาต, เพียงไม่กี่ตัวแทนของแต่ละสายพันธุ์ที่คุณเก็บอาจจะออกจากประเทศ.
ออสเตรีย: ใบอนุญาตจะต้องยกเว้นพื้นที่ของทิโรล. ใบอนุญาตจะได้รับในระดับภูมิภาคและอาจจะยากขึ้นอยู่กับระบบราชการท้องถิ่น.
BAHAMAS: เลื่อนการชำระหนี้ปัจจุบัน เกี่ยวกับการวิจัยและการเก็บรวบรวมทั้งหมดใบอนุญาตสำหรับการ 2019. บาฮามาสเป็นอีกครั้งที่การเขียนใบอนุญาตการออกกฎหมายดังต่อไปนี้โปรโตคอลนาโกย่า. ใบอนุญาตทั้งหมดจะต้องไปผ่านบาฮามาสสิ่งแวดล้อม, คณะกรรมาธิการวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (ที่ดีที่สุด). ดู หน้านี้ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม.
บาร์เบโดส: The กรมมรดกธรรมชาติ อยู่ในความดูแลของใบอนุญาตการจัดเก็บภาษี: heritage@barbados.gov.bb.
เบลเยียม: ที่ผิดกฎหมายใด ๆ ในการเก็บรวบรวมสายพันธุ์สหรัฐระบุ ที่ดินเอกชน: ไม่มีใบอนุญาตที่จำเป็น อนุรักษ์ธรรมชาติ: permission often granted if you are collecting less well-known species. If you promise a list of everything you collect and avoid things like butterflies then you will probably be granted permission. Several of the large forests in the south will allow some day collecting but night access is restricted without permission. Ask nicely and promise a list of species collected. Here are links for permits in Flanders (ทางทิศเหนือ) and Wallonia (ภาคใต้).
BELIZE: ใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับการเก็บรวบรวมแมลงและสามารถใช้เวลาประมาณ 3+ เดือนในการดำเนินการและค่าใช้จ่าย $ 100USD หากคุณกำลังร้องขอในการทำงานในพื้นที่อนุรักษ์ใด ๆ, คุณต้องให้ข้อมูลที่ติดต่อรายละเอียดสำหรับการทำงานร่วมกัน - พวกเขาจะได้รับการติดต่อ (ครั้งหนึ่ง), และถ้าพวกเขาไม่ตอบสนอง, แอพลิเคชันของคุณไม่ได้ก้าวไปข้างหน้า คาดว่าจะเรียกเป็นประจำเพื่อตรวจสอบใบอนุญาตของคุณ, และวางแผนในการใช้จ่ายวันในเบลโมแพนจะจบใบอนุญาต (หรือจัดให้มีการทำงานร่วมกันในท้องถิ่นดูแลรายละเอียดในนาทีสุดท้ายและการชำระเงิน). แอพลิเคชันสามารถ พบได้ที่นี่. (ข้อมูลผ่านทางจอห์น Shuey, ขอบคุณ!)
โบลิเวีย: เห็นได้ชัดว่าโบลิเวียได้ทำให้มันยากมากที่จะดำเนินการวิจัยภายในไม่กี่ปีที่ผ่านมา. ขั้นตอนการขออนุญาตช้ามากและสามารถใช้เวลา 6 เดือนหรือมากกว่า, มีการรับประกันว่าเอกสารที่จะผ่านเข้ามาในเวลาไม่นาน. นอกจากนี้, การยื่นขอใบอนุญาตส่งออกต้องได้รับอนุมัติที่มักจะต้องว่าทั้งหมดของแมลงของคุณถูกส่งออกจากประเทศหลังจากที่คุณออก. ใบอนุญาตการส่งออกยังต้องใช้ทุกชิ้นได้รับการระบุสายพันธุ์, แม้ว่าจะเป็นผีเสื้อ SP. A, B, C… ฯลฯ. การเดินทางโดยพิพิธภัณฑ์ขนาดใหญ่ในสหรัฐ 2007 จบลงด้วยตัวอย่างที่เก็บทั้งหมดถูกทิ้งไว้ในโบลิเวียรอใบอนุญาตส่งออก. ในฐานะของ 2010, ตัวอย่างที่ยังคงรอการอนุมัติสำหรับการจัดส่ง. แต่บางทีคุณอาจจะมีโชคดี, ลองติดต่อ Museuo ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ.
บราซิล: ลืมมันไปเถอะ. ตกลง – มันเป็นไปได้ที่จะได้รับใบอนุญาตการวิจัยสำหรับประเทศฉาวโฉ่ยากนี้. แม้ว่าจะค่อนข้างยากที่จะบรรลุ, นักวิจัยชาวบราซิลที่อยู่ในความครอบครองของใบอนุญาต IBAMA อาจจะไม่สามารถที่จะรวมถึงนักวิจัยต่างประเทศในใบอนุญาตของพวกเขาเพื่อให้ครอบคลุมโครงการวิจัยร่วมกันโดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการจัดเก็บภาษีและการส่งออกของตัวอย่าง คาดว่าจะทำงานอย่างใกล้ชิดกับการทำงานร่วมกันที่อาจเกิดขึ้นในระหว่างขั้นตอนการสมัคร, และวางแผนอย่างน้อย 9 เดือน (หรือมากกว่า) เพื่อย้ายหลายรูปแบบแม้ว่าหน่วยงานราชการจำนวนมาก. บ่อยครั้งที่มันจะเป็นไปได้ที่จะได้รับตัวอย่างของคุณโดยการปล่อยให้พวกเขากับเพื่อนร่วมงานชาวบราซิลของคุณและพวกเขามีการจัดส่งให้คุณเป็นเงินกู้. อัปเดตล่าสุดกฎหมายบราซิลทำให้มันยิ่งยากที่จะรวบรวม (ตัวอักษรวิทยาศาสตร์, 2014 .ไฟล์ PDF).
หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน: กรมสิ่งแวดล้อม & ประมง ขอใบอนุญาต.
บัลแกเรีย: การจัดเก็บภาษีที่ได้รับอนุญาตการป้องกันพื้นที่นอกสำหรับสายพันธุ์ที่ไม่ได้รับการคุ้มครอง. การจัดเก็บภาษีในเชิงพาณิชย์เป็นสิ่งผิดกฎหมาย. รายชื่อของสายพันธุ์ที่ได้รับการป้องกันสามารถพบได้ ที่นี่.
กัมพูชา: ใบอนุญาตการจัดเก็บภาษีที่จำเป็น, ทำการติดต่อกับ กัมพูชากีฏวิทยาริเริ่ม สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม.
แคนาดา: เหมือนประเทศสหรัฐอเมริกา, ขีด จำกัด ของแคนาดาในการเก็บรวบรวมรักษาธรรมชาติ, รัฐบาลกลาง, สวนสาธารณะในระดับภูมิภาคและจังหวัดที่จะอนุญาตให้เฉพาะ. ป่าไม้จังหวัดควรจะเปิดให้การจัดเก็บภาษีเช่นสหรัฐอเมริกาแห่งชาติป่า. การส่งออกชิ้นงานอาจจำเป็นต้องให้ตัวอย่างที่เก็บไม่ได้อยู่ในรายชื่อที่มีการป้องกันสายพันธุ์.
หมู่เกาะแคริบเบียน: The Caribbean Research Resources website was helpful, ตอนนี้หมดอายุ.
หมู่เกาะเคย์แมน: ติดต่อ กรมสิ่งแวดล้อม ขอใบอนุญาต (ดร.. จ้าศึกษา mat.cottam@gov.ky) และ เนชั่นแนลทรัสต์ เพื่อขอความช่วยเหลือในการตั้งค่าการวิจัยของคุณ (พอล Watler pwatler@nationaltrust.org.ky).
จีน: ใบอนุญาตและจะต้องได้รับเฉพาะถ้าคุณมีการทำงานร่วมกันของจีน, ซึ่งมักจะต้องไปกับคุณในสนาม.
โคลอมเบีย: เสียงเหมือนพวกเขาจะทำให้ใบอนุญาตทั้งหมด แต่เป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับสัญญาที่จำเป็นและค่าธรรมเนียมถึงเกือบ $ 10,000 บทความนี้ กล่าวถึงการออกกฎหมายใหม่ที่มีผลบังคับใช้ 28 ธันวาคม 2011.
คอสตาริกา: ใบอนุญาตที่จำเป็น. คอสตาริกาเป็นประเทศที่ใส่ใจสิ่งแวดล้อมมากและมีความระมัดระวังมากเกี่ยวกับสมบัติทางชีวภาพ. เพราะมากของละตินอเมริกาอาศัยกระเป๋าตรวจสอบกล่องของคุณของแมลงยืนโอกาสสูงที่จะถูกค้นพบ, จึงไม่เสี่ยง. กฎของพวกเขาจะเข้มงวดพอที่จะทำให้พวกเขายังยึดเปลือกหอยของนักท่องเที่ยว. หากคุณมีโครงการวิจัยและความร่วมมือสถาบันกว่าการได้รับใบอนุญาตเป็นเรื่องง่าย. วางแผนที่ปลายทางของคุณก่อนเวลาและคิดออกว่าจังหวัดที่คุณจะได้รับการมุ่งเน้นไปที่. ใบอนุญาตทั้งหมดจะได้รับผ่าน Ministerio de Ambiente, พลังงานและการสื่อสารโทรคมนาคม (MINAET) ในซานโฮเซ. ข้อเสนอโครงการมาตรฐาน, CV และแบบฟอร์มข้อมูลพื้นฐานเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการส่ง. เมื่อได้รับอนุมัติคุณจะมีการออกเอกสารในเว็บไซต์เมื่อคุณมาถึงพร้อมกับ “การเก็บรวบรวมหนังสือเดินทาง”, ซึ่งเป็นอักษรหนังสือเดินทางเหมือนหนังสือที่มีภาพของคุณที่ให้คุณเข้าถึงพื้นที่ที่ได้รับการอนุมัติของคุณ. ในประเทศที่คุณจะต้องจ่าย $35 ค่าบริการเข้าบัญชีของผู้ให้บริการที่จอดที่ Banco Nacional. ผู้ชายคนหนึ่งที่ออกใบอนุญาตคุณยังจะช่วยให้คุณกรอกใบอนุญาตส่งออกก่อนที่คุณจะออกจากประเทศ (มาตรฐานสวย, สิ่งที่รายการที่ดีที่สุดที่คุณสามารถให้กับครอบครัวถ้าเป็นไปได้). ทั้งหมดในทุก, ทาน้ำมันได้เป็นอย่างดีระบบที่ดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพมาก.
โครเอเชีย: เก็บเป็นสิ่งต้องห้าม แต่ก็เป็นไปได้ที่จะได้รับใบอนุญาตจาก พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติโครเอเชีย (พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติโครเอเชีย). (ตาม Zdenek ในการแสดงความคิดเห็น)
คิวบา: เดินทางไปคิวบาพลเมืองสหรัฐถูก จำกัด แต่จะได้รับอนุญาตสำหรับมืออาชีพด้านการทำวิจัย. การเปลี่ยนแปลงล่าสุดในการบังคับใช้โดยโอบามาบริหารทำให้การเดินทางไปยังคิวบาสำหรับการวิจัยที่ง่ายมาก. ใบอนุญาตให้เดินทางไปที่นั่นสามารถได้รับผ่านทางกรมเทรเชอร์และ เว็บไซต์นี้. เท่าที่เก็บรวบรวมใบอนุญาตคุณควรจะหานักวิทยาศาสตร์ท้องถิ่นและติดต่อกับพวกเขา (แล้วนำมาให้ฉันกับคุณ).
ไซปรัส: ใบอนุญาตการจัดเก็บภาษีจะต้องต่อ 2003 กฎหมายสัตว์ป่า. ดูหน้านี้จาก ไซปรัสผีเสื้อ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม.
สาธารณรัฐเช็ก: ไม่จำเป็นต้องใช้ที่ดินที่ไม่ได้รับการคุ้มครองหรือสัตว์คุ้มครองใบอนุญาต (เป็นธรรมชาติ-2000 + อีกสองสามคน). ใบอนุญาตที่ออกโดยหน่วยงานเพื่อสิ่งแวดล้อม, เกษตรและป่าไม้ภายใต้สำนักงานภูมิภาค (สำนักงานภูมิภาค, กรมสิ่งแวดล้อม, การเกษตรและป่าไม้), ถ้าคุณจะต้องเก็บในพื้นที่ที่มีการป้องกัน, คุณควรถามที่เกี่ยวข้องของหน่วยงานการอนุรักษ์ธรรมชาติ (http://www.nature.cz). (ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็น Zdenek)!
เดนมาร์ก: การจัดเก็บภาษีได้รับอนุญาตให้ออกนอกพื้นที่คุ้มครอง.
DOMINICA: ใบอนุญาตที่ออกผ่าน ป่าไม้และสัตว์ป่ากอง. forestry@cwdom.dm
สาธารณรัฐโดมินิกัน: Collecting allowed only for scientific or educational purposes, permit required. มีขั้นตอนการสมัครมาตรฐาน, คล้ายกับคอสตาริกา. This is the page with การประยุกต์ใช้สำหรับการวิจัย (รูปแบบไฟล์ PDF) ในพื้นที่ที่มีการป้องกัน. ใบอนุญาตส่งออกจะต้องยังเป็น ต่อหน้านี้ – แต่ที่เฉพาะเจาะจง “ส่งออก” ใบอนุญาตไม่ได้เชื่อมโยง. นี้เป็น “นำเข้า” เอกสาร, ซึ่งอาจจะเหมือนกัน. ใบอนุญาตสามารถใช้เวลาไม่กี่เดือนที่จะได้รับและคุณต้องให้เวลาก่อนและหลังการเดินทางของคุณที่จะรับการจัดเก็บภาษีและการส่งออกเอกสารในซันโตโดมิงโก.
เอกวาดอร์: อีกหากินประเทศละตินอเมริกาในการเก็บรวบรวม. ใบอนุญาตจะออกตลอด กระทรวงสิ่งแวดล้อม และสามารถเขียนโดยพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติหรือมหาวิทยาลัย Catolica. ใบอนุญาตทั่วประเทศจะมีการออก, แต่จะได้รับใบอนุญาตการส่งออกแยกต่างหาก “ระดมใบอนุญาต” ฝึกปรือมีความจำเป็นสำหรับแต่ละจังหวัดที่คุณเก็บใน. ติดต่อ พิพิธภัณฑ์เอกวาดอร์วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ หรือ Universidad Catolica และมีแนวโน้มว่าเอกวาดอร์จะต้องทำงานร่วมกันกับคุณและอาจจะเข้าร่วมกับคุณในสนาม. เอกวาดอร์มีปัญหาขนาดใหญ่ที่มีการลักลอบขนยาเสพติดและพวกเขาจะหมกมุ่นอยู่กับการก่ออาชญากรรมร้ายแรงกว่าการเก็บรวบรวมแมลง, ดังนั้นเมื่อได้รับใบอนุญาตจะได้รับ, คุณจะไม่ถูก hassled. บัญชีรายละเอียดเพิ่มเติมของเอกวาดอร์ ปัญหาใบอนุญาตที่นี่.
เอธิโอเปีย: ใบอนุญาตอาจมีอยู่ แต่มันก็น่าจะเป็นกระบวนการที่มีราคาแพงที่จะได้รับ. เช่นเดียวกับหลายประเทศในแอฟริการาชการก็ไม่ได้ทำงานได้ดีพอที่จะได้อย่างมีประสิทธิภาพอนุญาตให้จัดเก็บภาษี.
สหภาพยุโรป (โดยทั่วไปแล้ว): จำนวนของสายพันธุ์ที่ได้รับความคุ้มครองทั่วสหภาพยุโรปต่อแหล่งที่อยู่อาศัยคำสั่ง พบได้ที่นี่ (.ไฟล์ PDF).
ฟิจิ: ใบอนุญาตจะต้องเฉพาะสำหรับการเก็บรวบรวมรักษาในระดับชาติ, แต่ส่วนใหญ่ของเกาะเป็นของเอกชนและได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่ดินเป็นสิ่งจำเป็น ใบอนุญาตส่งออกจะต้องเดินทางออกนอกประเทศและแมลงของคุณจะต้องมีการตรวจสอบที่สำนักงานความปลอดภัยทางชีวภาพท้องถิ่นก่อนที่ใบอนุญาตจะออก (หนึ่งที่สนามบินในนาดีจาก). พวกเขาสั้น ๆ ตรวจสอบเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างจะตายและไม่มีพืชหรือดินปนเปื้อน. นอกจากนี้ยังมีสายพันธุ์ที่ไม่มีการคุ้มครองตามกฎหมาย. (ข้อมูลโดยตรงจาก ฟิจิฝ่าย. สิ่งแวดล้อม, ถ่ายทอดผ่านการแสดงความคิดเห็น Hollie ด้านล่าง, ขอบคุณ!)
ฟินแลนด์: การเก็บรวบรวมใบอนุญาตที่จำเป็นเท่านั้นสำหรับสายพันธุ์ที่ได้รับการคุ้มครองและอนุรักษ์ธรรมชาติ (ความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่คุ้มครองไม่ได้ทำเครื่องหมาย). การจัดเก็บภาษีด้วยกับดักเป็นสิ่งต้องห้ามในหมู่เกาะโอลันด์. ใบอนุญาตส่งออกต้อง. ทำให้การติดต่อที่มี พิพิธภัณฑ์ฟินแลนด์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติ หรือมหาวิทยาลัยเฮลซิงกิและคนที่จะช่วยแนะนำคุณผ่านใบอนุญาตใด ๆ ที่จำเป็น (ใบอนุญาตที่ออกผ่าน “ศูนย์ ELY). การเข้าถึงที่ดินเอกชนส่วนใหญ่ไม่ได้ถูก จำกัด อย่างมาก, ตั้งแคมป์ จำกัด ได้รับอนุญาตออกไปจากสายตาของบ้าน – แต่ได้รับอนุญาตเป็นเสมอดีที่จะได้รับ, โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการจัดเก็บภาษี (ดูความคิดเห็นด้านล่างจาก Juha & Jyrki).
ฝรั่งเศส: ไม่มีใบอนุญาตที่จำเป็น, ยกเว้นภายในอุทยานแห่งชาติ. ฝรั่งเศสเป็นของสะสมที่เป็นมิตรมาก, แต่เป็นในหลายประเทศมีการคุ้มครองพันธุ์ อย่างระมัดระวังหลีกเลี่ยง. (ขอขอบคุณที่ Opequin สำหรับข้อมูลนี้).
เฟรนช์เกีย: ขณะนี้การควบคุมที่ไม่ใช่ทางวิทยาศาสตร์ได้รับการควบคุม ณ วันที่ 2019! มีข้อ จำกัด ที่เข้มงวดในสองสายพันธุ์: ผมบลอนด์ที่มีสุขภาพดี และ Titanus giganteus ที่ 1 ต่อคนต่อปี แมลงทั่วไปมี จำกัด 1,000 ตัวอย่างต่อคนต่อปี. คุณต้องลงทะเบียนการเดินทางและรายงานตัวอย่างเพื่อการส่งออก. การละเมิดกฎหมายใหม่อาจนำไปสู่การปรับขึ้นไป $832 ต่อตัวอย่าง! ดูการประกาศปรับปรุงนี้สำหรับข้อมูลเฉพาะ (ในฝรั่งเศส, รูปแบบไฟล์ PDF). มีอย่างน้อยมีบ้านพักนักท่องเที่ยวที่เป็นมิตรจำนวนมากซึ่งเป็นเจ้าภาพด้านกีฏวิทยา. การรวบรวมทางวิทยาศาสตร์น่าจะต้องมีใบอนุญาตเพิ่มเติม.
โปลินีเซีฝรั่งเศส: ใบอนุญาตการวิจัยที่จำเป็น, แต่อาจเป็นเรื่องง่ายที่จะได้รับ.
เยอรมนี: ซับซ้อน. วางกับดักแสงเป็นสิ่งต้องห้ามโดยไม่มีใบอนุญาต, ซึ่งจะต้องมีการซื้อมาจาก “Regierungspräsidium“. คุณควรจะทำการติดต่อกับพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่สามารถช่วยให้คุณมีกระบวนการที่. การจัดเก็บภาษีวันโดยทั่วไปตกลงนอกรักษา. ตรวจสอบ สายพันธุ์ที่ได้รับการคุ้มครองในรายการที่นี่. (ขอขอบคุณที่ nomihoudai ในฟอรั่ insectnet สำหรับข้อมูลนี้)
กานา: การจัดเก็บภาษีใบอนุญาตและการส่งออกใบอนุญาตที่จำเป็น, อาจจะเป็นเรื่องยากที่จะได้รับ.
กรีซ: โดยทั่วไปการจัดเก็บภาษีเป็นสิ่งต้องห้าม. ได้รับอนุญาตจากกระทรวงสิ่งแวดล้อมและรายชื่อของสายพันธุ์ที่คุณกำลังรวบรวมพร้อมกับวันที่และสถานที่จะต้อง.
GRENADA: กระทรวงเกษตร, ป่าไม้และปลาจะออกใบอนุญาต. ติดต่อเอเดน Forteau: michael_forteau@yahoo.co.uk.
ลุป: ติดต่อภาควิชาคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมของลุป (ลุป). สองใบอนุญาตที่มีความจำเป็น – การจัดเก็บภาษีและการส่งออก.
ฮ่องกง: กฎมีความกลมกลืนกับบรรดาประเทศจีน.
ฮังการี: ใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับการจัดเก็บภาษีในอุทยานแห่งชาติ, ภูมิทัศน์พื้นที่อนุรักษ์และง่ายในการป้องกันพื้นที่ธรรมชาติ. ใบอนุญาตเกี่ยวกับการเสียค่าใช้จ่าย 70 ยูโร. อย่างไรก็ตาม, การจัดเก็บภาษีนอกพื้นที่ดังกล่าวเป็นระเบียบยกเว้นสำหรับสัตว์คุ้มครอง (ส่วนใหญ่เป็นผีเสื้อ), พบได้ที่นี่: รูปแบบไฟล์ PDF. (ขอบคุณ Koy โทเบียส)
อินเดีย: ลืมมันไปเถอะ.
อินโดนีเซีย: ใบอนุญาตที่จำเป็นและยากที่จะได้รับ. ใบอนุญาตไปโดยย่อ “Lipi” ที่ออกโดย อินโดนีเซียสถาบันวิทยาศาสตร์, แต่พวกเขามีเว็บไซต์ที่ดีสำหรับกระบวนการทั้งหมดนี้. ผมเชื่อว่ามีโควต้าที่เข้มงวดต่อสายพันธุ์, โดยไม่คำนึงถึงสถานะของอนุสัญญาไซเตส.
อิสราเอล: ใบอนุญาตเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการจัดเก็บภาษีในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติและสวนสาธารณะแห่งชาติ, หรือเมื่อเก็บรวบรวมสายพันธุ์คุ้มครองตามกฎหมาย (ปัจจุบันมี 14 ชนิดของผีเสื้อที่มีการป้องกัน, และอีกหลายสายพันธุ์แมลงเพิ่มเติมการพิจารณาสำหรับการคุ้มครองทางกฎหมาย). ในดินแดนที่เป็นส่วนตัว, ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่ดินเป็นสิ่งจำเป็น. ใบอนุญาตที่ออกโดย อิสราเอลธรรมชาติและสวนสาธารณะผู้มีอำนาจ (NFA), แต่เว็บไซต์ของพวกเขาไม่ว่านักวิทยาศาสตร์ที่เป็นมิตร, ส่วนใหญ่เขียนด้วยภาษาฮีบรู. ติดต่อฝ่ายกำกับและบังคับใช้ u.achifa@npa.org.il, หรือกองวิทยาศาสตร์และอนุรักษ์ u.mada@npa.org.il สำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับวิธีขอรับใบอนุญาตการจัดเก็บภาษี. ต้องมีใบอนุญาตส่งออกเพื่อเดินทางออกนอกประเทศพร้อมตัวอย่างและได้รับจาก NPA หรือ บริการป้องกันและตรวจสอบพืช (PPIs), ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ในคำถาม. (ขอบคุณ Gil Wizen สำหรับข้อมูลนี้)
อิตาลี: นักสะสมเป็นมิตรมาก, ใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับอุทยานแห่งชาติเท่านั้น – และโดยทั่วไปเช่นเดียวกับยุโรปส่วนมากจะมีรายการของสัตว์ป่าคุ้มครองที่ไม่ จำกัด. (ไม่มีใครมีรายการนั้น?)
JAMAICA: ต้องมีใบอนุญาตผ่านทาง สำนักงานสิ่งแวดล้อมและการวางแผนแห่งชาติ และสามารถใช้ 6 สัปดาห์ขึ้นไป 2 เดือน ที่นี่คือ แอพลิเคชันการวิจัยสัตว์ป่าจาเมกา (.คุณหมอ).
ญี่ปุ่น: การจัดเก็บภาษีได้รับอนุญาตให้ออกนอกพื้นที่คุ้มครอง. ติดต่อ สังคมกีฏวิทยาญี่ปุ่น หากคุณมีคำถามเฉพาะ.
เคนยา: ใบอนุญาตที่จำเป็น, มีแนวโน้มมากและ / หรือมีราคาแพงที่จะได้รับ.
ลัตเวีย: กฎระเบียบของพื้นที่คุ้มครอง ที่นี่, และรายชื่อสัตว์คุ้มครอง ที่นี่.
ลักเซมเบิร์ก: ห้ามดักทั้งหมด (เหยื่อ, เบา, เป็นต้น) อนุญาตให้เก็บวันได้สำหรับ Pieris, ผีเสื้ออื่น ๆ ทั้งหมดได้รับการคุ้มครอง. Saturniidae, ไม่สามารถรวบรวม Sphingidae และ Catocala ได้. สามารถขอใบอนุญาตได้จากกระทรวงสิ่งแวดล้อม, แต่สงวนไว้สำหรับโครงการวิจัยที่ถูกกฎหมาย. (ขอขอบคุณที่ nomihoudai ในฟอรั่ insectnet สำหรับข้อมูลนี้)
สาธารณรัฐมาเซดะ: การรวบรวมถูกแบนโดยไม่มีใบอนุญาต, จำเป็นต้องมีการร่วมมือกับนักวิทยาศาสตร์ท้องถิ่นและอาจใช้เวลาหลายเดือนในการจัดระเบียบ.
มาดากัสการ์: การรวบรวมใบอนุญาตที่จำเป็นและยากที่จะได้รับ. การส่งออกอาจทำได้ยากและมักต้องออกจากตัวอย่างเป็นเวลาหลายเดือนในขณะที่ดำเนินการด้านเอกสาร.
มาเลเซีย: ใบอนุญาตจะออกผ่าน กรมสัตว์ป่า, และดูเหมือนว่ากระบวนการที่กว้างขวาง. ให้อย่างน้อยหกเดือนเพื่อพิจารณาอนุมัติ.
มอลตา: การจัดเก็บภาษีที่ได้รับอนุญาตด้านนอกของสวนสาธารณะแห่งชาติและที่ดินเอกชน. รายชื่อสายพันธุ์ที่มีการป้องกัน ในเอกสารฉบับนี้. (.ไฟล์ PDF)
มาร์ตินี: ผู้อำนวยการแผนกสิ่งแวดล้อมของมาร์ตินีก (DIREN Martinique) (ไม่พบเว็บไซต์ที่ถูกต้อง). ที่อยู่: อาคารมวลชน, 4 Boulevard de Verdun, 97200 ฟอร์ต-de-France, มาร์ตินีก, หมู่เกาะอินเดียตะวันตกของฝรั่งเศส. โทรศัพท์: 05 96 71 30 05. diren972@developpement-durable.gouv.fr.
MEXICO: Very difficult. Permits are usually only granted to Mexican scientists and even collecting on private land without permit is illegal. การรวบรวมใน MX กำหนดว่าคุณต้องเพิ่มนักวิทยาศาสตร์ที่มีใบอนุญาตและจะสนับสนุนการวิจัยของคุณ. การบริจาคตัวแทนของคอลเลกชันของคุณกลับไปที่สถาบันเม็กซิกันนั้นจะต้อง, especially any primary types that come from your research. ข้อมูลเพิ่มเติมสามารถดูได้ที่นี่ ผ่านสถานทูต. And more information through this UNAM website.
เกาะนาวาสซา:
ANTILLES NETHERLAND: ข้อมูลผ่าน CRR – ทางทิศเหนือ หมู่เกาะและ ภาคใต้. สำหรับภาคเหนือ /เซนต์. อุทยานแห่งชาติ Eustatius ติดต่อ Kate Walker, ผู้อำนวยการ. +599 318 2884, manager@statiapark.org. สำหรับคูราเซาติดต่อดร. A.O. Debrot adebrot@cura.net ที่ มูลนิธิคาร์มาบี. สำหรับชาวโบแนร์ให้ลองปีเตอร์มอนทานัสที่กรมสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ, peter.montanus@bonairegov.com
นอร์เวย์: การรวบรวมใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับพื้นที่คุ้มครองและมักจะออกใบอนุญาตให้กับนักวิจัยเท่านั้น. นอกจากนี้ 5 ผีเสื้อป้องกันคุณต้องหลีกเลี่ยง, Parnassius apollo, P. Mnemosyne, Plebejus argyrognomon, Scolitantides orion, และฮีโร่ Coenonympha. ควรส่งใบอนุญาตให้เหมาะสม ผู้ว่าการมณฑลสำหรับภูมิภาคที่คุณสนใจ.
PANAMA: ข้อมูลผ่านทาง สถาบันวิจัยเขตร้อนสมิ ธ โซเนียน.
ปาปัวนิวกินี: ใบอนุญาตการวิจัยมีให้ผ่านทาง สถาบันวิจัยแห่งชาติ สำหรับ $41. เช็คเอาต์นี้ไม่แสวงหาผลกำไรศูนย์วิจัย ดูเหมือนว่าข้อมูลมากมาย.
ประเทศปารากวัย: อาจต้องมีใบอนุญาต แต่ยากที่จะได้รับ.
เปรู: เช่นเดียวกับประเทศในละตินอเมริกาส่วนใหญ่ที่อนุญาตให้ทำได้ยาก, แต่เป็นไปได้ที่จะได้รับด้วยความพยายาม. ใบอนุญาตจะต้องได้รับการอนุมัติจากนักชีววิทยาของรัฐบาลและมีอยู่น้อย (หรือเรียกเก็บค่าธรรมเนียมแพง). น่าจะง่ายที่สุดในการจ้างคนบนพื้นเพื่อเร่งใบอนุญาต.
ฟิลิปปินส์: อนุญาตให้จำเป็นและต้องมีการทำงานร่วมกันของนักวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น.
โปแลนด์: การรวบรวมที่ได้รับอนุญาตนอกพื้นที่คุ้มครอง. รายการชนิดที่มีการป้องกันสามารถพบได้ ที่นี่.
เปอร์โตริโก้: ใบอนุญาตทั้งหมดสำหรับเกาะพีอาร์และหมู่เกาะอิลาโมนา, Culebra, Vieques, และ Isla de Caja de Muertos ได้รับการจัดการผ่าน กรมทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. เมื่อออกใบอนุญาตเดินทางไปยังหมู่เกาะโมนาและคาจาเดอมูร์โตสสามารถจัดได้ฟรี – ติดต่อเวนดี้ Bonetta สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม (wboneta@drna.gobierno.pr).
โรมาเนีย: การรวบรวมที่ได้รับอนุญาตนอกพื้นที่คุ้มครอง. สายพันธุ์ที่มีการป้องกันอยู่ (ต้องการรายชื่อ?) และจำเป็นต้องมีใบอนุญาตส่งออก แต่บังคับใช้อย่างหลวม ๆ.
เซนต์บาร์เธเล: ใบอนุญาตที่ออกผ่าน ชุมชนของ Saint-Barthélemy และสำเนาใบอนุญาตที่ส่งถึง DIREN Guadeloupe (ดูด้านบน).
สาธารณรัฐเซอร์เบีย: การจัดเก็บภาษีได้รับอนุญาตให้ออกนอกพื้นที่คุ้มครอง. ชนิดที่ได้รับการป้องกัน ได้แก่ Sphingidae, Noctuidae, ผีเสื้อ 50 ชนิดและแมลงปีกแข็ง 300 ชนิด (ต้องการรายการ?).
เซนต์คิตส์ & NEVIS: สำหรับเนวิส (เซนต์. ริสโตเฟอร์) ติดต่อ กรมวางแผนทางกายภาพ ขอใบอนุญาต. ลองจับ Lillith Richards ไว้ที่ nevplan@yahoo.com, หรือ “คู่มือการวิจัยประจำ” John Guilbert nhcs@sisterisles.kn.
สโลวะเกีย: ใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับทุกพื้นที่, โดยเฉพาะสวนสาธารณะและการอนุรักษ์. เริ่มต้นด้วย กระทรวงสิ่งแวดล้อม.
สโลวีเนีย: ใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับพื้นที่คุ้มครอง (อุทยานแห่งชาติ, สำรอง, และธรรมชาติ 2000 พื้นที่), และสัตว์คุ้มครอง. อนุญาตให้รวบรวมนอกพื้นที่เหล่านี้โดยไม่ได้รับอนุญาต. เริ่มต้นด้วย กระทรวงสิ่งแวดล้อม. พื้นที่ที่ได้รับความคุ้มครองเน้นไปที่ สมุดแผนที่อนุรักษ์.
หมู่เกาะโซโลมอน: ในฐานะของ 2003 มีการห้ามการส่งออกสัตว์ป่าทั้งหมด. การวิจัยทางวิทยาศาสตร์ควรได้รับอนุญาต, แต่ฉันไม่รู้ใบอนุญาตใด ๆ ที่ออกให้.
แอฟริกาใต้: ใบอนุญาตในพื้นที่อนุรักษ์ต้องการผู้ประสานงานในพื้นที่. ออกใบอนุญาตสำหรับแต่ละภูมิภาค. ในขณะที่การรวบรวมนอกพื้นที่คุ้มครองดูเหมือนว่าถูกกฎหมาย, จำเป็นต้องมีใบอนุญาตส่งออกและหาได้ยาก, ข้อมูลมากกว่านี้ ที่นี่.
สเปน: ห้ามมิให้เก็บรวบรวมทั้งหมดในทุกพื้นที่โดยไม่ได้รับอนุญาต. สามารถขอใบอนุญาตผ่านกระทรวงสิ่งแวดล้อม, แต่แต่ละเขตปกครองตนเองต้องมีใบอนุญาตของตัวเอง. สายพันธุ์เพิ่มเติมได้รับการคุ้มครอง, เช่น Graellsia isabellae, แต่ควรได้รับรายชื่อเฉพาะจากหน่วยงานที่อนุญาตก่อนเริ่มต้นการรวบรวม.
สวีเดน: อนุญาตให้รวบรวมนอกเขตพื้นที่คุ้มครองที่มีการระบุไว้อย่างชัดเจน, เช่นเดียวกับสัตว์ป่าคุ้มครอง. ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับการป้องกันอย่างเข้มงวด P. อพอลโล และ P. Mnemosyne. รายการการป้องกันของสหภาพยุโรปนั้นใช้ได้กับสวีเดนด้วย. ที่ดินเอกชนมีอิสระที่จะใช้สำหรับการเก็บรวบรวมนอกพื้นที่ไม่พอใจหรือพื้นที่เพาะปลูก. เช่นเดียวกันสำหรับการเดิน, tenting (สูงสุดสองวัน) a.s.o. ตราบใดที่หลีกเลี่ยงความเสียหายต่อธรรมชาติ. การล่าสัตว์และตกปลา, อย่างไรก็ตาม, ต้องได้รับอนุญาตทุกที่ยกเว้นในทะเล. (ขอบคุณ Marcin ในความคิดเห็นด้านล่าง)
วิตเซอร์แลนด์: ใบอนุญาต (การอนุญาตพิเศษ) จำเป็นสำหรับพื้นที่คุ้มครองและ / หรือสัตว์ป่าคุ้มครองและแตกต่างกันไปในแต่ละตำบล. สาขาท้องถิ่นของ “บริการป่าไม้” ควรติดต่อก่อนรวบรวม (บริการป่าไม้และภูมิทัศน์). นี่คือรูปแบบการรวบรวม ในเจนีวา และ สำหรับวาเล. (ขอบคุณอาร์ชีในความคิดเห็นด้านล่าง)
ไต้หวัน: อนุญาตให้รวบรวมในพื้นที่ที่ไม่มีการป้องกัน, แต่ให้อยู่ในระยะที่ปลอดภัยจากอุทยานแห่งชาติและระวังสัตว์ป่าคุ้มครอง.
ประเทศไทย: การรวบรวมนอกเขตพื้นที่คุ้มครองอนุญาตโดยไม่ได้รับอนุญาต. อย่างไรก็ตาม, หลีกเลี่ยงสิ่งเหล่านี้อย่างระมัดระวัง สัตว์คุ้มครอง (และ Actias rhodopneuma). ติดต่อสำนักงานคุ้มครองป่าเพื่อขอรายละเอียดเพิ่มเติม. เว็บไซต์นี้ ยังมีเคล็ดลับที่ดี.
โตเบโก: กรมทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. 78 ถนนวิลสัน, Highmoor, Scarborough, โตเบโก. (868) 639-2273
TRINIDAD: แผนกสัตว์ป่า, 29 ถนนฟาร์ม, เซนต์. โจเซฟ, ตรินิแดด (868) 662-5114.
ไก่งวง: การรวบรวมใบอนุญาตที่จำเป็นทุกที่, ดูความคิดเห็นด้านล่างจาก Geir Gogstad.
เติกส์ & หมู่เกาะเคคอส: ติดต่อ กรมสิ่งแวดล้อมและการเดินเรือ. ลองใช้ Brian Riggs (bmr@tciway.tc) ที่ศูนย์สิ่งแวดล้อมแห่งชาติเพื่อขอใบอนุญาต.
ยูกันดา: อนุญาตให้จำเป็นและต้องการผู้ประสานงานในพื้นที่.
ประเทศอังกฤษ: คล้ายกับสหรัฐอเมริกา, ต้องมีใบอนุญาตสำหรับที่ดินที่ National Trust เป็นเจ้าของ, สำนักงานป่าไม้, อุทยานแห่งชาติ, ธรรมชาติอังกฤษและท้องถิ่น & เขตอนุรักษ์ธรรมชาติแห่งชาติ. พื้นที่สาธารณะมีอิสระที่จะรวบรวมได้. และเหมือนในประเทศส่วนใหญ่, หลีกเลี่ยงสายพันธุ์ที่มีการป้องกัน. (ขอบคุณ Matt Smith สำหรับข้อมูลนี้, ดูความคิดเห็น).
หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐอเมริกา: ใบอนุญาตที่จำเป็นสำหรับการครอบครอง “เกาะเผ่าพันธุ์ใด ๆ”. อย่างไรก็ตาม เว็บไซต์นี้ คลุมเครือและแสดงเฉพาะนก, ค้างคาวและปลาเป็นสัตว์ที่ต้องมีใบอนุญาต ในขณะที่รัฐไม่กี่แมลงสหรัฐอาจจะไม่ถูกต้องตามกฎหมายนับเป็นสัตว์และจะไม่ควบคุม. ลองติดต่อกับ สำนักงานเขต USFWS หรือ ฝ่ายวางแผน & ทรัพยากรธรรมชาติ ก่อนจะไปและการเก็บรวบรวม ใบอนุญาตส่งออก แต่จะยังคงต้อง มี 4 แมลงที่ใกล้สูญพันธุ์ของสหรัฐฯและ 3 สัตว์ใกล้สูญพันธุ์บนเกาะ.
เก็บอย่างปลอดภัย!
สถานีสัตววิทยาTvärminne, ฟินแลนด์
.gif){kind=link}
ไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาต State Park ในมิชิแกน. ไม่เคยมี.
กฎหมายที่ดินของรัฐมิชิแกนระบุว่าสิ่งนี้, ae คุณแน่ใจว่ามัน ok เพื่อรวบรวมสมุนไพรในรัฐ lsnf ใน MI? (ชั่วโมง) ทำลาย, ความเสียหาย, หรือลบต้นไม้, รวมถึงต้นไม้ที่ตายและล้มลงและไม้
เศษ, ไม้พุ่ม, ดอกไม้ป่า, หญ้า, หรือพืชอื่น ๆ. ยกเว้นในแปลงอาหารสัตว์ป่า, นี้
การแบ่งใช้ไม่ได้กับการเก็บและเอาเห็ด, ผลเบอร์รี่, และผลไม้ที่กินได้
หรือถั่วเพื่อการใช้งานส่วนตัว.
ฝรั่งเศส
ไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาตในประเทศฝรั่งเศส, นักกีฏวิทยาสมัครเล่นยินดีต้อนรับ.
บางสายพันธุ์ได้รับการคุ้มครอง : http://www.lepinet.fr/especes/protegees/liste_nation.php?e=p
คุณสามารถรวบรวมได้ทุกที่ยกเว้นในอุทยานแห่งชาติ
Hi Opequin. Is it only prohibited in National Parks? What about the parc naturel régional?
ดูเหมือนว่าโดยทั่วไปแล้ว Papilionidae ทั้งหมดและผีเสื้ออื่น ๆ ในประเทศไทยส่วนใหญ่ได้รับการคุ้มครอง. รายการไม่รวมถึง Actias rhodopneuma ซึ่งขณะนี้ได้รับการคุ้มครองด้วย.
ในสหราชอาณาจักร. ต้องมีใบอนุญาตสำหรับที่ดินที่ National Trust เป็นเจ้าของ, การทำป่าไม้, อุทยานแห่งชาติ, ธรรมชาติอังกฤษและท้องถิ่น & เขตอนุรักษ์ธรรมชาติแห่งชาติ. สิ่งเหล่านี้สามารถหาได้จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง แต่คุณต้องมีเหตุผลที่ดีในการรวบรวมที่นั่น. นอกเหนือจากนี้, ที่ดินเอกชนเป็นเช่นในประเทศอื่น ๆ, ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่ดิน. คุณสามารถรวบรวมที่ดินส่วนกลางได้ตลอดเวลา แต่โดยทั่วไปมักจะเป็นสาธารณะดังนั้นคุณอาจอยู่ในความเศร้าโศกจากคนในท้องถิ่น.
เดฟ
โอ้, ลืมพูดถึง, มีผีเสื้อและมอดที่ได้รับการปกป้องหลายสายพันธุ์. รายการสามารถรับได้จากธรรมชาติอังกฤษ, ดูเว็บไซต์ของพวกเขา, หรือการอนุรักษ์ผีเสื้อ.
น่าสนใจมาก!
ขอบคุณ!
เว็บไซต์ที่ดี.
รายการสปีชีส์ของสหราชอาณาจักรที่อ้างถึงในหน้า Wikipedia ไม่ได้เป็นรายการสปีชีส์ที่ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายของสหราชอาณาจักร. หากต้องการดูรายการที่ถูกต้องของสปีชีส์ทั้งหมดรวมถึงการสลับกลับให้ไปที่ http://www.naturalengland.org.uk/Images/wca81-schedule5_tcm6-11356.pdf.
โปรดทราบว่าเมื่อชนิดได้รับการคุ้มครองเพียงบางส่วน, วลี “ขายเท่านั้น” – – รวมถึงการรวบรวมเพื่อการแลกเปลี่ยน. ซึ่งหมายความว่าคุณสามารถรวบรวมสำหรับการสะสมของคุณเอง แต่ไม่สามารถรวบรวมขายหรือแลกเปลี่ยนสายพันธุ์โดยไม่ต้องมีใบอนุญาต.
ขอบคุณสำหรับการแก้ไขและบันทึก, ฉันได้แก้ไขรายการเพื่อให้สะท้อนถึงรายการที่ถูกต้อง. ชื่นชมเสมอ!
ฉันกำลังวางแผนการเดินทางไปฟิจิในเดือนสิงหาคมและสนใจมากในการรวบรวมแมลงที่นั่นเพื่อสะสมในมหาวิทยาลัย. นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันพยายามรวบรวมในต่างประเทศและฉันรู้เพียงว่าฉันต้องเก็บใบอนุญาตและใบอนุญาตส่งออก. คุณมีความคิดใด ๆ ที่ฉันอาจติดต่อเพื่อขอใบอนุญาตเหล่านี้สำหรับฟิจิ?
โอกาสในการขายใด ๆ จะได้รับการชื่นชมอย่างมาก
สวัสดี Hollie- คุณสามารถลองติดต่อใครบางคนที่แผนกสิ่งแวดล้อม: http://www.environment.gov.fj/default.aspx
นอกเหนือจากที่, ฉันไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ต้องการคืออะไร. ขอให้โชคดี, และฉันชอบที่จะค้นหาข้อมูลที่คุณสามารถติดตามได้.
ขอบคุณคริส. ฉันจะทำอย่างนั้นและสัญญาว่าจะกลับไปหาคุณเมื่อฉันรู้ว่ามีความจำเป็นอะไร / ใครควรได้รับการติดต่อเพื่อรวบรวมในฟิจิ.
สวัสดีจากแคนาดา!
ฉันสงสัยเกี่ยวกับการเก็บใบอนุญาตในปานามา? ไม่มีใครรู้?
นี่เป็นแหล่งข้อมูลที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถหาได้ในปานามา: http://www.stri.si.edu/english/research/applications/permits/index.php
ขอบคุณ …แต่ฉันก็พบแหล่งนั้นเช่นกัน. ฉันรวบรวมว่าพวกเขากำลังดำเนินการเกี่ยวกับใบอนุญาตการรวบรวมการวิจัย, แต่มันใช้ไม่ได้กับพลเมืองส่วนบุคคลของเรา, ทำให้คอลเลกชันส่วนตัว, หรือทำมัน? การตีความข้อมูลในเว็บไซต์ของฉันนั้นถูกต้องหรือไม่?
ที่ยังทิ้งฉันกับคำถาม: ฉันต้องมีใบอนุญาตหรือไม่, รวบรวมและออกโดยไม่มีปัญหาใด ๆ?
ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าคุณยังต้องการใบอนุญาต. หากคุณไม่ได้รวบรวมงานวิจัยคุณจะได้รับการพิจารณาว่าเป็น “เชิงพาณิชย์” สะสม – แม้ว่ามันจะเป็นของคุณเอง. สิ่งนี้จะเกี่ยวข้องกับใบอนุญาตที่ซับซ้อนมากขึ้นพร้อมค่าธรรมเนียมจำนวนมาก (และ / หรือสินบน). ฉันคิดว่าความคิดของหน่วยงานที่อนุญาตส่วนใหญ่คือคุณเป็นนักวิจัยหรือผู้ขาย, ไม่มีพื้นกลางสำหรับนักสะสมส่วนตัวเพียงแค่สนุกกับงานอดิเรก.
แต่ฉันขอแนะนำให้คุณติดต่อเจ้าหน้าที่ปานามาและสอบถาม. คุณไม่เคยรู้! แต่มันอาจจะยุ่งยาก – คุณจะต้องมีใบอนุญาตส่งออกโดยไม่คำนึงถึงกิจกรรมของคุณ, และอาจต้องใช้ใบอนุญาตการรวบรวมเพื่อขอรับใบอนุญาตส่งออก…
เป็นไปได้ที่จะได้รับใบอนุญาตเก็บรวบรวมทางวิทยาศาสตร์และส่งออกสำหรับปานามาผ่าน ANAM หากคุณสามารถหาคนที่มหาวิทยาลัยปานามาเพื่อยอมรับ “สนับสนุน” โครงการวิจัยของคุณ, และคุณเป็นพันธมิตรกับมหาวิทยาลัยหรือพิพิธภัณฑ์, แม้จะเป็น “ผู้ร่วมงานวิจัย”, ขณะที่ฉันอยู่กับศูนย์ McGuire ที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐฟลอริดาและพิพิธภัณฑ์กีฏวิทยามิสซิสซิปปี, ไม่ใช่พนักงาน. คุณไม่จำเป็นต้องผ่านสมิ ธ โซเนียน (STRI) ถ้าคุณสามารถทำได้. ฉันได้รับอย่างน้อย 10 ใบอนุญาตตั้งแต่ 2007, การดำเนิน 2 ไปยัง 4 รวบรวมทริปสัปดาห์กับกลุ่มต่างๆของ “ผู้ช่วย” จากทั่วสหรัฐอเมริกา, ไม่ว่าพวกเขาจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหรือพิพิธภัณฑ์หรือไม่. มีหลายรูปแบบที่จะลงนาม, และคุณต้องมีข้อตกลงกับใครบางคนในมหาวิทยาลัยแห่งปานามา, และส่งตัวอย่างที่ระบุมาให้พวกเขา, แต่มันเป็นไปได้ถ้าคุณพยายาม, เอกสารทั้งหมดจะต้องเป็นภาษาสเปน.
สวัสดีจากเมืองควิเบก, แคนาดา
ฉันถามตัวเองว่ามีคนรู้จักรัฐที่อุดมสมบูรณ์ในสหรัฐอเมริกาเพื่อรวบรวม coleopterae ในช่วงกลางวันและกลางคืนในช่วงกลางเดือนพฤษภาคม.
แล้วนิวซีแลนด์ล่ะ? มีข้อ จำกัด ใด ๆ สำหรับนักสะสมแมลง?
สวัสดีคริส
นี่คือสิ่งที่ฉันค้นพบเกี่ยวกับการรวบรวมในฟิจิหลังจากติดต่อหน่วยงานความมั่นคงทางชีวภาพของฟิจิ:
ไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาตในการเก็บรวบรวมเว้นแต่ว่าคุณกำลังรวบรวมเพื่อการอนุรักษ์แห่งชาติ. ที่ดินส่วนใหญ่ในฟิจิเป็นของเอกชน, ดังนั้นแน่นอนคุณจะต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของทรัพย์สิน. เพื่อรับใบอนุญาตส่งออก, คุณต้องนำแมลงที่เก็บรวบรวมและติดฉลากไปที่สำนักงานความปลอดภัยทางชีวภาพ (มีหนึ่งในสนามบินในนาดิ). พวกเขาจะตรวจสอบเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างจะตาย, และไม่มีดินหรือวัสดุจากพืชและจากนั้นให้ใบอนุญาตส่งออก. ขณะนี้ไม่มีสายพันธุ์แมลงป้องกันในฟิจิ, ดังนั้นจึงไม่มีอะไรที่คุณต้องหลีกเลี่ยงเมื่อทำการสังสรรค์.
ขอขอบคุณที่รายงานเรื่องการวิจัยของคุณ! ฉันจะอัปเดตหน้าเพื่อแสดงสิ่งนี้, และโชคดีในการเดินทางมาฟิจิ!
ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับเปรู?
ฉันไม่ทราบรายละเอียดใด ๆ, แต่ฉันเชื่อว่าการสะสมของสายพันธุ์ที่ใหญ่โตอย่างมอร์โฟ, Agrias, และตอนนี้แมลงบางตัวก็ได้รับการปกป้องเพื่อลดการใช้ประโยชน์. ฉันขอขอบคุณรายละเอียดใด ๆ ที่คุณจัดการเพื่อขออนุญาต!
ฉันกลับมาจากการเดินทางไปเปรูเพื่อรวบรวมในเดือนมิถุนายน…มีค่าธรรมเนียมต่อแมลงเป็นจำนวนมาก 100. อย่าเรียกคืนจำนวนที่แน่นอน. ฉันเพิ่งจ่ายเงินคู่มือและเขาได้รับเอกสารทั้งหมด. ติดต่อ Manuel Miranda ที่ Amazoninsect.com สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม…
เปรู, เช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆ ในละตินอเมริกาส่วนใหญ่เป็นเรื่องยาก, แต่อาจเป็นเรื่องยากที่สุด. เช่นเดียวกับเอกวาดอร์ทุกอย่างจำเป็นต้องลงนามโดยนักชีววิทยาในสังกัดของรัฐบาลเพื่อขยายพันธุ์. ปัญหาคือว่ามีเพียงรอบ 10 ของนักชีววิทยาและ 4 ของพวกเขาถูกลงโทษในขณะนี้เพื่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งและอื่น ๆ มีราคาคงที่สูงในบริการที่พวกเขาเสนอ (ไอ้). นั่นเป็นเหตุผลที่คุณไม่ชอบหากคุณพยายามส่งออกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น. มีเทปสีแดงที่เกี่ยวข้อง, มันเจ็บปวด, แต่ทางออกที่ดีที่สุดของคุณคือจ้างคนที่มีประสบการณ์ในการส่งออกผีเสื้อ (เหมือนฉัน) และให้พวกเขาดูแลงานเอกสารทั้งหมด. คุณน่าจะต้องรอประมาณหนึ่งเดือนกว่าจะได้รับ, และมีหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับผีเสื้อ แต่มีหน้าที่น้อยที่สุดและมุ่งสู่ภูมิภาคที่ผีเสื้อถูกนำออกไป. ฉันรักเปรู, อยู่ที่นี่สามปีแล้ว, แต่การติดต่อกับหน่วยงานของรัฐสามารถทำให้เป็นขนสีเทาได้. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อสำนักงานของ INRENA ที่นี่ในเปรูหรือส่งอีเมลถึงฉัน.
สิ่งสุดท้าย, สายพันธุ์ที่ฉูดฉาดขนาดใหญ่เช่น morpho และ agrias ยังคงถูกกฎหมาย, มีแม้กระทั่งฟาร์มที่ทุ่มเทให้กับการเลี้ยงมอร์โฟและสัตว์เลื้อยคลาน. ข้อแตกต่างคือมีภาษีสูงขึ้นเล็กน้อยและคุณไม่สามารถส่งออกผีเสื้อในช่วงฤดูฝน, โดยปกติตั้งแต่เดือนธันวาคมถึงเดือนมีนาคม.
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้เบ็น! หลายประเทศกำลังมุ่งหน้าไปทางนี้มันน่าเศร้า, แต่เปรูดูเหมือนจะเอาเค้กไปชาร์จ ต่อ ตัวอย่าง!
(NB: เป็นหมายเหตุถึงผู้อ่าน, ฉันไม่สามารถรับรองการบริการของเบ็นที่เขาเสนอข้างต้นเป็นการส่วนตัว…)
คริส,
ฉันเห็นด้วยกับวิธีการที่หลายประเทศเป็นผู้นำเส้นทางนี้, แต่ภาษีเปรูต่อชิ้นงานมีขนาดเล็กมาก, สายพันธุ์ส่วนใหญ่เป็นเพียง 1 โซล, ซึ่งเทียบเท่ากับ $0.27. จริงอยู่, เมื่อคุณพูดถึงประมาณหนึ่งพัน + ตัวอย่างที่, นี่อาจเป็นจำนวนเงินที่ค่อนข้างน้อย. อย่างไรก็ตาม, ภาษีนี้จะนำไปใช้กับภาษีของภูมิภาค CANON, เป็นประโยชน์โดยตรงกับเขตที่ผีเสื้อออกมา. สิ่งนี้ยังช่วยควบคุมปริมาณของผีเสื้อที่ออกจากพื้นที่และช่วยให้สำนักงาน INRENA ในภูมิภาคมีความยั่งยืน. นี่เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่ฉันจะปกป้องระบบภาษี, แต่ไม่มีวิธีอื่นใดที่จะให้ระบบตรวจสอบและถ่วงดุลเพื่อการส่งออกพืชและสัตว์ทั้งในเชิงพาณิชย์และการวิจัย.
อีกสิ่งหนึ่งที่ฉันลืมพูดถึงคือการส่งออกผีเสื้อมีแม้แต่ใบอนุญาตที่เกี่ยวข้องในเปรู, เป็นกระบวนการที่ต้องใช้ความพยายามอย่างน้อยหนึ่งปี, ค่าใช้จ่ายสูงมากและต้องได้รับใบอนุญาตใน DMV คุณจะต้องผ่านการทดสอบ Lepidoptera ที่ยาก, จากนั้นนำเสนอแผนต่อรัฐบาล. หลังจากทั้งหมดที่คุณได้รับใบอนุญาตและนั่นเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้มีคนเพียงไม่กี่คนที่ทำงานนี้อย่างถูกกฎหมาย. จากนั้นอีกครั้ง, นี่คือประเทศที่มีผีเสื้อมากที่สุดในโลกและฉันรักงานของฉัน, ความยุ่งยากสำหรับฉันคุ้มค่าแน่นอน. ไม่ใช่แค่ทุกคนสามารถทำได้, แต่มันก็ปกป้องป่าฝน. หากไม่ใช่สิ่งเหล่านี้ก็เป็นไปได้ที่คุณจะมี “ตื่นทอง”. อย่างไรก็ตาม, คำตอบนี้กลายเป็นนานกว่าที่ฉันคาดไว้มาก.
Happy Catching…
-เบน
วุ้ย .27 แต่ละคน – คุณแน่ใจหรือไม่ว่าสิ่งนี้ขยายไปสู่การรวบรวมที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์? การเดินทางมาตรฐานสำหรับฉันจะมีค่าใช้จ่ายมากกว่า $1000 เพื่อเอาตัวอย่างออกนอกประเทศ!
และเมื่อมันมาถึงใบอนุญาตส่งออกฉันแน่ใจว่าใบอนุญาตเหล่านี้ไม่ได้ใช้กับใบอนุญาตการวิจัย แต่สำหรับองค์กรการค้าเท่านั้น. แต่ฉันดีใจที่ได้ยินว่าพวกเขาทำสิ่งต่าง ๆ อย่างจริงจังเมื่อพูดถึงการออกสิ่งเหล่านี้.
ฉันควรจะชี้แจงเรื่องนี้, คุณยังต้องมีใบอนุญาตในการรวบรวมผีเสื้อเพื่อการวิจัย, แต่ในกรณีเหล่านี้ฉันเชื่อว่า INRENA ให้สิทธิ์การใช้งานชั่วคราวแก่ชาวต่างชาติโดยมีค่าธรรมเนียม. กระบวนการนี้ไม่ได้อยู่ใกล้กับความทรหดเช่นเดียวกับการวิจัย. ปัญหาคือ, อย่างไรก็ตาม, การให้เหตุผลกับ INRENA ว่ามีผีเสื้อนับพันเพื่อการวิจัย. คุณสามารถขอความช่วยเหลือจากหน่วยงานด้านล่างนี้และจากทั่วทุกมุมโลก, Gerardo Lamas, เขาออกไปเที่ยวและวิ่งส่วน lepidoptera ของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติและเป็นหนึ่งในหัวหน้า, ถ้าไม่ใช่หัวหน้าภาควิชาชีววิทยาที่มหาวิทยาลัยของรัฐ, มหาวิทยาลัยแห่งชาติที่สำคัญแห่งซานมาร์คอส. แน่นอนว่าเขาจะไปหาผู้ชายถ้าเกี่ยวข้องกับการวิจัย.
เกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้น $.27 ต่อตัวอย่าง, ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งจากรัฐลงมาที่นี่ในเดือนพฤษภาคมและเราออกไปจับรอบพื้นที่สูงใกล้กับพื้นที่ La Merced ของเขต Junin, สำหรับการสะสมส่วนตัวของเขา, ไม่มีอะไรในเชิงพาณิชย์. เขาพยายามหลีกเลี่ยงมัน, ฉันพยายามช่วยเขาให้ได้, เขาลงเอยด้วยการจ่ายภาษีซึ่งออกมาภายใต้ $400. หากมีวิธีแก้ไขภาษี, ฉันไม่ได้ตระหนักถึงมัน.
-เบน
ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์กฎที่เกี่ยวข้องกับการขอใบอนุญาตอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับตำบล. ในวาเลส์มีใบอนุญาต (การอนุญาตพิเศษ) เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสัตว์คุ้มครอง, นอกเหนือจาก, ไม่อนุญาตให้เก็บรวบรวมในพื้นที่อนุรักษ์. สามารถขอใบอนุญาตได้จากสำนักงานเขตสำหรับธรรมชาติและภูมิทัศน์ (บริการป่าไม้และภูมิทัศน์).
ขอบคุณสำหรับการอัพเดทนี้, ฉันได้เพิ่มข้อมูลด้านบนแล้ว!
ฟินแลนด์ไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาตเก็บรวบรวม, ดังนั้นไม่จำเป็นต้องติดต่อ Fin. เรา. ชัยนาท. ชี่. ข้อยกเว้นคือการรวบรวมสายพันธุ์ที่มีการป้องกันหรือเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ / อุทยาน. ใบอนุญาตสำหรับสิ่งเหล่านี้ไม่ควรเป็นไปไม่ได้หากคุณมีโครงการวิจัยที่จริงจัง. พิพิธภัณฑ์ไม่ให้ใบอนุญาตเหล่านี้, แต่หน่วยงานด้านสิ่งแวดล้อมระดับภูมิภาค. ตามที่ระบุไว้การรวบรวมบนที่ดิน privet เป็นสิทธิตามกฎหมายของคุณ (เหมือนคนต่างชาติ), ตราบใดที่คุณไม่รบกวนเจ้าของใกล้บ้านของเขา (เช่น. ไม่อนุญาตให้เก็บในสวนของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต). และใช่, คนอาจจะเป็นดินแดนเกี่ยวกับเห็ดของพวกเขา, ผลเบอร์รี่, เป็นต้น, แต่มันก็ยังเป็นสิทธิ์ตามกฎหมายของคุณที่จะเลือกเหล่านี้. ฟินน์ยังเป็นดินแดนเกี่ยวกับถนนส่วนตัว (สิ่งที่คุณอาจพบถ้าคุณย้ายไปรอบ ๆ ในชนบท). นี่คือวิธีการทำงาน: คุณได้รับอนุญาตให้เดิน, ขี่จักรยานหรือขี่ม้าบนถนนทุกสาย. คุณได้รับอนุญาตให้ขับรถบนถนนทุกสายเว้นแต่จะมีป้ายอย่างเป็นทางการที่ห้ามสิ่งนี้. เจ้าของอาจมีความคิดเห็นที่ต่างออกไป… นี่คือเผ่าพันธุ์คุ้มครองและสิ่งที่คุณจะต้องจ่ายถ้าคุณถูกจับ: http://www.ymparisto.fi/default.asp?contentid=22735
ดังนั้นถ้าคุณเป็นเพียงแค่การเยี่ยมชมพื้นที่อุทยานแห่งชาติที่คุณจำเป็นต้องมีใบอนุญาตแล้วถ้าคุณกำลังดักในบอกว่าบริเวณโรงแรมหรือ B&B ถ้าเป็นในสวนสาธารณะแห่งชาติ? สำหรับการถ่ายภาพเท่านั้นไม่มีคอลเลกชันของตัวอย่าง
ในสหรัฐอเมริกาใช่, คุณยังจะต้องมีใบอนุญาต. สิ่งที่รบกวนสัตว์ป่าเช่นนี้จะต้องมีการเสนอโครงการวิจัย, แม้ว่าคุณจะไม่ได้ฆ่าตัวอย่างใด ๆ. หากคุณพบมอดในป่าแล้วคุณสามารถถ่ายภาพออกไปโดยไม่อนุญาตให้.
ในประเทศไทย, คุณสามารถรวบรวมได้โดยไม่ต้องมีใบอนุญาตที่ BnB ของเอกชนในอุทยานแห่งชาติ
ฉันเป็นนักสะสม & งานอดิเรก. ฉันสะสมในเม็กซิโก, บราซิล, เบลีซ & ประเทศอื่น ๆ & เฉพาะในอุทยานแห่งชาติ & เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าที่ฉันถูกหันเหออกไป. ครั้งแรกที่ฉันกลับมาที่สหรัฐอเมริกาพร้อมกับผีเสื้อฉันประกาศพวกเขาที่ด่านศุลกากร, ฉันถูกบอกให้ไปที่สายการตรวจสอบ. ฉันถูกถามว่าฉันกำลังนำอะไรเข้ามา, ฉันบอกพวกเขา. พวกเขาดูฉันเหมือนฉันมาจากดวงจันทร์ & บอกให้ฉันออกไปจากที่นั่น & เลิกเสียเวลา. ดังนั้นฉันไม่เคยประกาศพวกเขาอีกครั้ง. ฉันไม่เคยมีปัญหา. ตอนนี้ฉันกำลังวางแผนไปเที่ยวคอสตาริกาในเดือนกุมภาพันธ์ & ฉันสงสัยว่านักสะสมอิสระจะได้รับใบอนุญาตในการรวบรวมแมลงหรือไม่. ขอบคุณ
ดีใจที่คุณไม่ได้มีปัญหาใด ๆ, แต่ฉันขอกีดกันไม่ให้คนอื่นลองใช้กลยุทธ์ของคุณ. ในสถานที่เช่นเม็กซิโกและบราซิลมันผิดกฎหมายในการเก็บโดยไม่ได้รับอนุญาต, และในขณะที่หน่วยงานของรัฐอาจไม่ติดอยู่สักพักคุณอาจเสี่ยงต่อการถูกจับกุมหรือจำคุก (หรือจ่ายสินบนหนัก).
คุณคิดถูกที่ศุลกากรสามารถถูกตีหรือพลาดได้, ฉันมีตัวแทนมองที่ฉันเหมือนฉันก็บ้าเหมือนกัน. แต่การไม่ประกาศการนำเข้านั้นผิดกฎหมาย, และเจ้าหน้าที่ศุลกากรควรโทรหาปลาและสัตว์ป่าเมื่อคุณบอกสิ่งที่คุณมี. แต่, เมื่อคุณประกาศรายการของคุณมันอยู่ในมือของคุณและอยู่ในดุลยพินิจของตัวแทน; หากเขาบอกว่าหลงทางคุณก็เลิกเบ็ด. ส่งของคุณ 3-177 แบบฟอร์มก็เป็นความคิดที่ดีเช่นกัน!
ที่นั่น
สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับคุณในการเดินทางไปคอสตาริกา. ฉันกำลังวางแผนการเดินทางไปคอสตาริกาในเดือนกุมภาพันธ์ปีหน้าและคำแนะนำใด ๆ ที่น่าชื่นชม.
ขอบคุณ
JC
ที่นั่น, คุณรู้เกี่ยวกับข้อกำหนดเกี่ยวกับใบอนุญาตในประเทศจีนหรือไม่?
ฉันไม่มีข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับประเทศจีน – ฉันแค่รู้ว่ามันเป็นไปได้, แต่คุณต้องมีผู้ทำงานร่วมกับชาวจีน. พวกเขาจะต้องเข้าร่วมกับคุณในทุกที่ที่คุณไป (อาจเป็นกับนักเรียนคนอื่น ๆ / ผู้ทำงานร่วมกันของพวกเขา) ตามเงื่อนไขของใบอนุญาต; แต่ทุกประสบการณ์ที่ฉันเคยได้ยินเป็นประสบการณ์ที่ดี.
ฉันต้องการรวบรวมใน costa rica แต่ฉันไม่สามารถอ่านเว็บไซต์ -_- คุณคิดว่าโอกาสในการได้รับใบอนุญาตของฉันคืออะไร? ฉันแค่อยากจะเพิ่มลงในชุดสะสมของฉัน, ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับภาพตัดปะ แต่ฉันได้ศึกษาแมลงมาตั้งแต่ฉัน 3 และมีการรวบรวมพันธุ์เทนเนสซีเต็มตามอายุ 10. คอลเล็กชันนั้นโตขึ้น 10,000 ตัวอย่างที่, im 23 และ im เบื่อของแมลงเดิมที่กับดักแสงไฟของฉัน แต่ฉันยังคงมีความรักลึกสำหรับ tityus dynastes และ granti 🙂ฉันต้องการโอกาสใหม่ ๆ ในการเก็บรวบรวมเพราะ im ติดอยู่กับการเรียนรู้เกี่ยวกับแมลงและศิลปะของตัวอย่างตรึง, มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องทำก่อนตาย
หากคุณต้องการสะสมความสนุกมากกว่าใบอนุญาตวิทยาศาสตร์ไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการและคุณจะไม่ได้รับอนุญาตหากไม่มีเป้าหมายการวิจัย. การสะสมในกองหนุนแม้ว่าจะไม่ได้รับอนุญาตหากไม่มี, ดังนั้นฉันจึงกลัวว่าสิ่งเหล่านี้จะ จำกัด คุณ. คุณอาจยังสามารถสะสมทางกฎหมายในดินแดนที่ไม่มีการป้องกันในคอสตาริกา…แต่คุณจะต้องมีใบอนุญาตส่งออก. ฉันไม่รู้ว่าวิธีง่ายหรือยากที่สามารถทำได้โดยไม่ต้องมีใบอนุญาตทางวิทยาศาสตร์ก่อน.
ดูเหมือนว่าประเทศในเขตร้อนที่ดีที่สุดในการรวบรวมคือเฟรนช์เกียนา – ปลอดภัย, มีเสถียรภาพ, และไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาต!
ฉันทำเครื่องประดับจากปีกผีเสื้อในสหรัฐอเมริกา, และจนถึงขณะนี้ได้ใช้แหล่งที่มาจากสหรัฐฯสำหรับข้อบกพร่องของฉันเท่านั้น. แต่, ฉันเพิ่งพบผู้ขายในเปรู, ผู้เสนอให้จัดส่งฉัน “ปีกเท่านั้น” ในแผ่นลามิเนต. นั่นคือ. ไม่ใช่แมลงทั้งหมด. ฉันสงสัยว่าแผ่นปีกไหม, เคลือบจากทั้งสองด้าน, ไม่มีศพ, จึงไม่จำเป็นต้องตรวจสอบ, เพราะมันไม่ใช่แมลงจริงๆอีกต่อไป? ความคิดใด ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้?
ขอบคุณ!
ในระยะสั้น, ใช่, คุณจะต้องมีใบอนุญาตผู้นำเข้าในเชิงพาณิชย์. USFWS จัดประเภททั้งหมดหรือ ส่วนหนึ่ง ของสัตว์เป็น “ธรรมชาติ”. ดูเว็บไซต์นี้สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม. http://www.fws.gov/le/ImpExp/CommWildlifeImportExport.htm
ฉันไม่เคยเป็นผู้นำเข้าเพื่อการค้าดังนั้นฉันจึงไม่เข้าใจเลย – แต่มีค่าใช้จ่ายเล็กน้อยและอาจเป็นกระบวนการที่ซับซ้อน. ฉันคิดว่าวิธีที่ดีที่สุดในการทำเช่นนั้นคือปริมาณที่แท้จริง, มียักษ์นำเข้าหนึ่งปีดังนั้นค่าการตรวจสอบของคุณคุ้มค่า.
คุณไม่เพียงต้องการใบอนุญาต USFWS, ซึ่งคือ 100.00 / ปี, แต่คุณจะต้องกรอก 3-177 แบบฟอร์ม eDecs, ซึ่ง, ถ้าคุณใช้พอร์ตที่ได้รับอนุญาตของรายการคือ 93.00 / การจัดส่ง.
โดยปราศจากสิ่งเหล่านี้, คุณเสี่ยงต่อการจัดส่งของคุณถูกยึดหรือคุณอาจถูกปรับ, สมมติว่าสิ่งเหล่านี้เป็นตัวอย่างทางกฎหมายทั้งหมด. สิ่งใดก็ตามที่ผิดกฎหมายหรือ CITES จะทำให้คุณต้องติดคุก.
ที่นั่น, คุณรู้เกี่ยวกับข้อกำหนดด้านใบอนุญาตในฟิลิปปินส์หรือไม่??
ฉันเชื่อว่าการขอใบอนุญาตสำหรับฟิลิปปินส์นั้นยากมาก, และอาจต้องใช้เวลาหลายเดือนในการวางแผนขั้นสูง. น่าเสียดายที่ฉันไม่เคยมีประสบการณ์กับสิ่งนี้มาก่อน. เมื่อสถาบันการศึกษาแคลิฟอร์เนียเริ่มดำเนินการ 2011 ใบอนุญาตการเดินทางได้รับการจัดการโดยทีมสหสาขาวิชาชีพขนาดใหญ่ที่ทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมงานชาวฟิลิปปินส์ – และอาจได้รับความช่วยเหลือจากสถานทูต.
ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือสิ่งนี้ดีที่รู้.
ไมค์
สวัสดี,
ฉันหวังว่าจะได้รวบรวมบางอย่างในตุรกีในภูมิภาค Dalaman ในเดือนกันยายนนี้. มันเป็นมากกว่าความสนใจอันบริสุทธิ์ของสายพันธุ์มดและมด, แม้ว่าในที่สุดฉันจะเป็นนักดนตรี Hymenopterist. ไม่ได้นอกจากสิ่งอื่นนอกเหนือจากจำพวกและครอบครัวที่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อให้ฉันเรียนที่สหราชอาณาจักร. ข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับการรวบรวมที่นี่?
ขอบคุณ
ไม่สามารถพูดได้ว่าฉันได้ยินอะไรเกี่ยวกับตุรกี. ฉันจะพิจารณาเรื่องกระทรวงสิ่งแวดล้อมและติดต่อสถานกงสุลประเทศของคุณในตุรกี. ขอให้โชคดี, ชอบที่จะได้ยินว่าคุณทำอย่างไร!
Para Turquía hay que conseguir un visado de investigación, basado en un proyecto, avalado por alguna universidad o museo de allí. Hay zonas muy problemáticas con los militares, que te paran y revisan cada tanto. Mejor llevar contigo alguna persona de la entidad que expide el aval.
สวัสดี
ไม่มีใครรู้, สิ่งที่เกี่ยวกับสิทธิ์สำหรับประเทศแอฟริกาส่วนใหญ่? ฉันต้องการรวบรวมในเคนยา, ประเทศแทนซาเนีย, โซมาเลีย, อาจจะมากกว่า
ขอบคุณ
เบนนี่
สถานที่รับข้อมูลสำหรับปาปัวนิวกินีมาจากสถาบันวิจัยแห่งชาติ: http://www.nri.org.pg/services/research_visas/visas.htm.
ฉันรักเมื่อคุณพูด, “บราซิล: ลืมมันไปเถอะ”. ในความเป็นจริงนั่นคือความจริง, โดยเฉพาะกับผีเสื้อ (มด, เช่น, ง่ายกว่าที่จะหลบหนี). ฉันพบว่าการปกป้องที่มากเกินไปในที่นี่ไร้สาระ, ตามที่รัฐบาลอนุญาตให้เกษตรกรเผาที่ดินของพวกเขาได้ตามต้องการ. เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันเคยไป French Guyana และฉันขอแนะนำอย่างยิ่งให้นักกีฏวิทยาทุกคน.
ฮังการี: เก็บนอก “พื้นที่คุ้มครองทางธรรมชาติ” (มี 3 ชนิด: อุทยานแห่งชาติ, ภูมิทัศน์พื้นที่อนุรักษ์และง่ายในการป้องกันพื้นที่ธรรมชาติ) ได้รับอนุญาตโดยกลางวันหรือกลางคืน, แต่คุณไม่ได้รับอนุญาตให้รวบรวมสัตว์ป่าคุ้มครองตามกฎหมายของประเทศฮังการี. กฎหมายที่ปรับปรุงใหม่ (รวมถึงพืชและสัตว์ทุกชนิด, ไม่ใช่แค่แมลง)เพิ่งเผยแพร่, ดู:
http://www.greenfo.hu/uploads/dokumentumtar/magyar-kozlony-2012-evi-128-szama-fedett-fajlista.pdf
จากหน้า 20903.
ผีเสื้อกลางวันจำนวนมากได้รับการคุ้มครองแล้ว, เช่น Gonepteryx rhamni หรือ Argynnis paphia, แต่อย่าถามว่าทำไม! ในกฎหมายหลังจากชื่อทางวิทยาศาสตร์คุณยังสามารถหาค่าปรับได้ (คุณค่าทางทฤษฎี) คุณจะได้รับตัวอย่างใด ๆ ที่คุณจับโดยไม่ได้รับอนุญาต, ในสกุลเงินฮังการี (HUF). ดีแล้วที่รู้, สายพันธุ์เหล่านี้ (หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของพวกเขา) ถูกห้ามเข้าหรือออกนอกประเทศ, ไม่ว่าพวกเขาจะถูกรวบรวมที่ไหน. ข้อมูลนี้อาจมีความสำคัญอย่างยิ่งเมื่อคุณมาจากนอกสหภาพยุโรปโดยรถยนต์…
ในทางกลับกัน, สำหรับการเก็บรวบรวมภายในพื้นที่คุ้มครองที่คุณต้องการใบอนุญาต. ขั้นตอนดังกล่าวมีค่าใช้จ่ายประมาณ 70EUR และหากคุณไม่มีเหตุผลที่ดีว่าคุณต้องการศึกษาอะไรและเพราะเหตุใด, ส่วนใหญ่คุณจะไม่ได้รับมัน.
Do you know, where you can try to acquire a permit for national parks etc.?
ขอบคุณล่วงหน้า!
For National Parks in the US there is a portal for applying and reporting on your permit. Note that the NPS retains ownership of the specimens no matter where they go https://irma.nps.gov/RPRS/
ขอบคุณสำหรับการอัปเดต!
สวัสดี, คุณรู้หรือไม่ว่าจำเป็นต้องมีใบอนุญาตสำหรับการรวบรวมงานอดิเรกในเกาหลีใต้?
ไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับใบอนุญาตที่นี่ดีหรือไม่ดี – ฉันไม่รู้จักใครก็ตามที่ทำงานที่นั่น. โปรดแจ้งให้เราทราบหากคุณพบข้อมูลใด ๆ!
คุณมีข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับการเก็บรวบรวมหรือขนส่งแมลงจากญี่ปุ่น?
ฉันเข้าไปในงานอดิเรกของการอบแห้งและแสดงแมลงที่พบในและรอบ ๆ บ้านของฉัน. ฉันเป็นคู่สมรสของทหารที่เพิ่งเริ่มสะสมเล็ก ๆ, และตอนนี้เราพร้อมที่จะออกเดินทางจากญี่ปุ่น, และทันใดนั้นฉันก็พบว่ามันยากแค่ไหนที่จะรวบรวมคอลเล็กชั่นของฉันไปที่สถานีปฏิบัติงานใหม่ในสหรัฐอเมริกา… เกี่ยวกับฉัน 8 สัปดาห์ที่ผ่านมา, ดังนั้นไม่ทราบว่าฉันจะได้รับใบอนุญาตทันเวลาอย่างไร, ดังนั้นฉันจึงมีความรู้สึกไม่ดีทุกอย่างที่ฉันเพิ่งจะถูกโยนออกไป… >_<;
ในสาธารณรัฐเช็กคุณสามารถรวบรวมทุกอย่างได้ยกเว้นสัตว์ที่ได้รับการคุ้มครอง (ทุกชนิดรวมอยู่ใน Natura2000 + บางคนอื่น ๆ) และทุกที่ยกเว้นอุทยานแห่งชาติและเขตสงวนแห่งชาติ. หากคุณจำเป็นต้องรวบรวมสัตว์คุ้มครอง, ใบอนุญาตที่ออกโดยหน่วยงานเพื่อสิ่งแวดล้อม, เกษตรและป่าไม้ภายใต้สำนักงานภูมิภาค (สำนักงานภูมิภาค, กรมสิ่งแวดล้อม, การเกษตรและป่าไม้), ถ้าคุณจะต้องเก็บในพื้นที่ที่มีการป้องกัน, คุณควรถามที่เกี่ยวข้องของหน่วยงานการอนุรักษ์ธรรมชาติ (http://www.nature.cz). มันแตกต่างอย่างมากจากสโลวาเกีย, ที่ห้ามมิให้รวบรวมทั้งหมดและคุณจะได้รับใบอนุญาตสำหรับพื้นที่คุ้มครองบางแห่ง แต่ก็ยากที่จะหาพื้นที่อื่นได้… ในตุรกี, พวกเขาห้ามอะไร, ในกรีซเมื่อเร็ว ๆ นี้เช่นกัน. สำหรับโครเอเชีย, การรวบรวมถูกแบน แต่เป็นไปได้ที่จะได้รับอนุญาตจากพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติโครเอเชีย (พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติโครเอเชีย), ถ้าคุณมีเหตุผล. ในสโลวีเนียคุณสามารถรวบรวมสายพันธุ์ที่ไม่มีการป้องกัน.
สวัสดีคริส,
เว็บไซต์ที่ดีมาก, ขอบคุณ !!
ความคิดบางอย่างเกี่ยวกับฝรั่งเศส :
รายการสัตว์ที่ได้รับการปกป้องแห่งชาติ (คำสั่งซื้อทั้งหมด)
รายชื่อภูมิภาคของ Ile de France ชนิดของแมลงคุ้มครอง
รายการ La Réunionแผนกของแมลงชนิดที่มีการป้องกัน (บทความแรก)
ยิ่งไปกว่านั้น, กวาเดอลูปและมาร์ตินีกเป็นแผนกภาษาฝรั่งเศส, ดังนั้น, กฎเดียวกันมากกว่าในส่วนที่เหลือของฝรั่งเศส (idem สำหรับกายอานาฝรั่งเศส). หากไม่มีสปีชีส์จากสถานที่เหล่านี้ถูกกล่าวถึงในรายชื่อสปีชีส์ที่มีการป้องกัน, ไม่มีปัญหาในการรวบรวม (ยกเว้นในอุทยานแห่งชาติ, ตามที่ O. Pequin).
Stéphane
สวัสดีStéphane,
ฉันได้ยินมาว่าการขอใบอนุญาตสำหรับแผนกฝรั่งเศสนั้นยากขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา. มันเป็นเรื่องจริง? ฉันกำลังมองหาการเดินทางไปยังมาร์ตินีกและกวาเดอลูปในปีหน้าเพื่อรวบรวม. คุณรู้หรือไม่ว่าฉันควรติดต่อใคร?
อุทยานของรัฐบางแห่งและผืนป่าของรัฐจำเป็นต้องมีการประกันความรับผิดสำหรับใบอนุญาตเรียกเก็บเงินวิจัย. นิวยอร์ก, มวลและ VT ทำ. ทำให้กระบวนการนี้ยากหรือเป็นไปไม่ได้หากคุณไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรที่ให้บริการนี้.
ในทางกลับกัน, ระบบอุทยานแห่งชาติของสหรัฐอเมริกามีแบบฟอร์มใบอนุญาตออนไลน์ที่ใช้งานง่ายมาก. ฉันหวังว่าจะมีอุทยานแห่งชาติเพิ่มขึ้นในสหรัฐอเมริกา, เนื่องจากเป็นระบบที่ตรงไปตรงมาที่สุดในการได้รับใบอนุญาตการวิจัยสำหรับนักวิจัยต่างชาติ.
ฉันเป็นนักกีฏวิทยาสมัครเล่นที่สนใจ “พักผ่อนหย่อนใจ” สะสมในแอฟริกาและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. โดยเฉพาะปาปัวนิวกินี, อินโดนีเซีย, กานาและมาดากัสการ์ (แอฟริกาโดยทั่วไป). ไม่มีใครรู้ว่าจำเป็นต้องมีใบอนุญาตหรือไม่, และถ้าเป็นเช่นนั้น, จะไปเกี่ยวกับการรับพวกเขา ?
สวัสดีไมเคิล, มันยากมากที่จะได้รับใบอนุญาตในประเทศส่วนใหญ่ที่คุณต้องการไป. โดยปกติแล้ว “ทางลัด” การติดสินบนเป็นวิธีเดียวและนี่คือวิธีที่ผู้ค้าในพื้นที่ส่วนใหญ่ได้รับพัสดุ O.K. -ed เพื่อการส่งออก. ปาปัวนิวกินีเป็นสถานที่ที่อันตรายมากสำหรับผู้ที่ไม่มีประสบการณ์, มีหรือไม่มีการเก็บใบอนุญาต. อันตรายคือไม่มีการรักษาความปลอดภัยสาธารณะและคุณสามารถปล้นหรือแม้แต่ถูกฆ่าโดยชาวบ้าน. ที่ดินทุกผืนเป็นของใครบางคนที่ต้องการราคาในการเข้า. การรวบรวมโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่ดินถือเป็นการขโมย. ทางออกที่ดีที่สุดของคุณคือค้นหาผู้ติดต่อกับผู้สอนศาสนาและรับคำเชิญจากพวกเขาแล้วรวบรวมไว้ในพวกเขา “อาณาเขต”. แต่คุณยังต้องได้รับอนุญาตจากรัฐบาลในการรวบรวมและส่งออกความเร่งรีบมากมาย.
เรียน Michael, ในทุกสถานที่ที่คุณกล่าวถึงใบอนุญาตจะต้อง. บ่อยครั้งประกอบด้วยใบอนุญาตสองใบ, หนึ่งชุดสำหรับเก็บสะสมและอีกอันสำหรับส่งออก. เมื่อฉันไปเที่ยวกานา, มันจัดโดยเพื่อนดังนั้นฉันไม่รู้ว่ามันง่ายแค่ไหน, แต่การขอใบอนุญาตส่งออกนั้นง่ายมาก. ฉันไม่รู้เกี่ยวกับประเทศอื่น แต่คุณสามารถ google ได้.
ขอบคุณ, Zdenek, สำหรับการตอบกลับของคุณ. Unforunately, ฉันใช้เวลาหลายชั่วโมงในการค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการที่จะขอใบอนุญาตในประเทศเหล่านี้. แม้แต่เว็บไซต์ศุลกากรอย่างเป็นทางการก็ไม่ได้กล่าวถึงแมลงโดยเฉพาะ, หรือมีข้อมูลเกี่ยวกับใบอนุญาตส่งออกสำหรับ. การขอใบอนุญาต…เป็นไปไม่ได้ที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งนี้บนอินเทอร์เน็ต. แม้เมื่อฉันส่งอีเมลถึง “เจ้าหน้าที่” กับประเทศด้วยคำถามดังกล่าว, ฉันไม่ได้รับการตอบกลับใด ๆ. นอกจากนี้, แม้ว่าจะได้รับอนุญาตให้เก็บและส่งออกได้แล้ว, ความกังวลของฉันคือค่าใช้จ่ายจะเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับตัวอย่างพันธุ์ (1 หรือ 2 ตัวอย่างของสิ่งมีชีวิตชนิดใดชนิดหนึ่ง…อาจจะ 100 แมลงหรือดังนั้น). น่าผิดหวังมาก !
สวัสดีคริส,เว็บไซต์ที่ดี, ยินดีด้วย! ฉันแค่สงสัยว่าใครสามารถให้คำแนะนำเกี่ยวกับเรื่องต่อไปนี้ให้ฉันได้บ้าง. ฉันมีขนาดค่อนข้างใหญ่. coleo เวลาชีวิต. คอลเล็กชันที่ฉันจะบริจาคให้กับพิพิธภัณฑ์ออสซี่ที่สำคัญ. แต่ฉันก็มีตัวอย่างที่เก็บของมากมาย, ส่วนใหญ่มาจากทวีปอื่น ๆ และฉันต้องการที่จะขายออนไลน์เหล่านี้. เหล่านี้ถูกรวบรวมในประเทศก่อนที่จะมีการออกกฎหมายใบอนุญาตที่เข้มงวด. ฉันสงสัยว่ามันถูกกฎหมายหรือไม่ที่จะขายพวกนี้และส่งพวกเขาไปยังประเทศอื่น ๆ เช่นสหรัฐอเมริกา, อังกฤษ, เยอรมนี ฯลฯ? กฎหมายออสเตรเลียอนุญาตให้ทำเช่นนี้, แต่สิ่งที่เกี่ยวกับประเทศต้นกำเนิดและประเทศที่ฉันต้องการส่งพวกเขาไป? ฉันเห็นเนื้อหาที่คล้ายกันมากมายในเน็ต. ความคิดใด ๆ?ฉันขอขอบคุณข้อมูลนี้เป็นอย่างมาก.
สวัสดีจอร์จ-
ฉันคิดว่ามันขึ้นอยู่กับ. อย่างน้อยสำหรับสหรัฐอเมริกาเราไม่ได้รับอนุญาตให้นำเข้าตัวอย่างเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตอย่างถูกต้อง – ซึ่งรวมถึงสิ่งต่าง ๆ ที่ถูกต้องตามกฎหมายพร้อมกับใบอนุญาตเก็บรวบรวมจากประเทศต้นกำเนิด. กระบวนการนี้เกี่ยวข้องกับค่าธรรมเนียมการตรวจสอบราคาแพงที่ปลาและสัตว์ป่าต้องการ (ตามลำดับหลายร้อยดอลลาร์), และหากตัวอย่างของคุณเก่าและเก็บรวบรวมได้ก่อนมีใบอนุญาตสิ่งนี้จะทำให้เกิดธงสีแดงที่สำคัญ. ฉันคิดว่าแม้จะมีใบอนุญาตนำเข้าเพื่อการค้าและการตรวจสอบตัวอย่างของคุณจะมีโอกาสสูงที่จะถูกริบ. โดยทั่วไปฉันจะสงสัยในการขายและส่งตัวอย่างให้กับทุกคนในสหรัฐอเมริกา, และหากพวกเขาเลือกที่จะซื้อจากคุณพวกเขากำลังทำเช่นนั้นด้วยความเสี่ยงของตนเอง.
หากคุณบริจาคตัวอย่างเหล่านี้เพื่อการจัดส่งงานวิจัยไปยังสหรัฐอเมริกาเป็นไปได้, และไม่ใช่เรื่องใหญ่ – แต่อย่าพูดถึงการติดฉลากแพคเกจของคุณเป็นสิ่งที่ควรทำ “การวิจัยทางวิทยาศาสตร์” ถ้าไม่ใช่. ในที่สุดผู้คนจำนวนมากถูกจับในข้อหาแกล้งส่งสินค้าเหล่านี้ (มีมากมายที่ทำ) จะทำให้การส่งพัสดุทางวิทยาศาสตร์เป็นไปไม่ได้จริง.
ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับประเทศอื่น ๆ – ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะไม่เข้มงวดเท่าเรา (กฎระเบียบของเราค่อนข้างไร้สาระ).
สวัสดีจอร์จ, เท่าที่ฉันรู้, ในประเทศยุโรปส่วนใหญ่ไม่มีกฎระเบียบในการนำเข้าแมลงที่ตายแล้วยกเว้น CITES. ฉันได้รับข้อมูลบ่อยจากส่วนต่างๆของโลกและฉันมีปัญหาเฉพาะกับเจ้าหน้าที่ที่กำหนดเองตามที่พวกเขาคาดหวังว่าเมื่อค่าที่กำหนดเองไม่ได้เขียนไว้ในแพคเกจ, แล้วมูลค่าควรสูงอย่างไม่น่าเชื่อและพวกเขาต้องการเก็บภาษี. น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้แยกแยะว่ามันเป็นการค้าหรือเพื่อการวิจัยทางวิทยาศาสตร์. ฉันไม่เข้าใจกฎข้อบังคับในบางประเทศ. ตลาดมืดไม่สนใจเรื่องกฎหมาย, ในขณะที่งานวิจัยได้รับผลกระทบจากเอกสารจำนวนมาก. มันค่อนข้างโง่เมื่อบางเผ่าพันธุ์ขาดหายไปในการศึกษาสายวิวัฒนาการขนาดใหญ่เพียงเพราะบันทึกไว้ใน CITES (และสายพันธุ์นั้นมีการเพาะปลูกในพื้นที่ส่วนใหญ่ของเอเชียและเสนอราคาเพียงไม่กี่ดอลลาร์บนอีเบย์).
สวัสดี Zdenek,ฉันเห็นด้วยกับคุณเกี่ยวกับตลาดมืด. ฉันแน่ใจว่าเนื้อหาส่วนใหญ่ที่นำเสนอบน eBay หรือเว็บไซต์ออนไลน์อื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกันนั้นไม่มีที่มาทางกฎหมาย แต่ใครจะไปตรวจสอบพวกเขาทั้งหมด, และทำไม? นักกีฏวิทยารวบรวมแมลงจำนวนมาก, มันเป็นเรื่องจริง, แต่มันไม่มีอะไรเทียบได้กับฝูงแมลง (และสัตว์ป่าอื่น ๆ) ฆ่าโดยกลายเป็นเมือง, ตัดไม้ทำลายป่า, การเกษตรและมลพิษทางแสงทั่วทุกมุมโลกแม้แต่การสะสมเชิงพาณิชย์ (การเก็บเกี่ยว)และการทำนาควรจะถูกปล่อยออกมาในกรณีส่วนใหญ่เพราะในเขตร้อนหลายแห่งอาจเป็นสิ่งเดียว “พืชเศรษฐกิจ” เพื่อประชากรที่ดิ้นรน. อย่างไรก็ตาม, คำถามนี้ยังคงมีอยู่เดิมโดยไม่มีคำตอบ… :-))
สวัสดีจอร์จ, ฉันคิดว่าฉันตอบคำถามของคุณอย่างน้อยบางส่วน – ไม่มีกฎระเบียบดังกล่าวในประเทศส่วนใหญ่ในยุโรปดังนั้นการส่งตัวอย่างที่ไม่ใช่แหล่งอ้างอิงไปยังยุโรปนั้นถูกต้องตามกฎหมาย. คุณไม่จำเป็นต้องแสดงเอกสารใด ๆ เกี่ยวกับแหล่งกำเนิดสำหรับสปีชีส์ที่ไม่มีการป้องกัน.
สวัสดี Zdenek, ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ! ฉันใหม่เพื่อขาย, อันที่จริงฉันไม่เคยขายด้วงระหว่างที่ฉันอยู่ 64 ปีของกีฏวิทยาและตอนนี้ฉันไม่ต้องการที่จะสร้างปัญหาให้ตัวเอง. การอ่านกระทู้การซื้อขายแมลงของเว็บไซต์นี้ทำให้ฉันค่อนข้างประหม่า. ฉันโพสต์พัสดุเล็ก ๆ ที่มีแมลงเล็ก ๆ ให้กับเพื่อนชาวเยอรมันเป็นของขวัญและอีกสองสัปดาห์ต่อมา, ยังไม่มาถึงฉันแค่สงสัยว่าชาวเยอรมันเริ่มฝึกฝนมาตรการ Drakonian เหล่านั้นซึ่งถูกกล่าวถึงในส่วนการค้าแมลง?อย่างไรก็ตาม, ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ!
สวัสดีคริส, ขอบคุณสำหรับการตอบกลับของคุณ. ฉันสงสัยว่านี่เป็นสถานการณ์, อย่างน้อยในระดับเป็นทางการ. แต่การปฏิบัติจะต้องพิสูจน์ว่าแตกต่างกันเนื่องจากมีตัวอย่างจำนวนมากเสนอขายโดยตัวแทนจำหน่ายระหว่างประเทศและมือสมัครเล่นและมีผู้ซื้อจำนวนมากในสหรัฐอเมริกา แต่ความกังวลของฉันไม่ได้เป็นเพียงการนำเข้าสหรัฐฯ. ฉันจะสนใจมากจากการได้ยินจากผู้อื่น, ไม่มีใครประสบปัญหาดังกล่าวกับประเทศในยุโรปใด ๆ? ฉันเข้าใจข้อบังคับของ CITES, แต่ฉันสงสัยเกี่ยวกับการจัดการกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่ไซเตส? ข้อมูลใด ๆ ในหัวข้อนี้?
ขอบคุณสำหรับการตอบกลับ. ตั้งแต่ฉันส่งอีเมล, ฉันคิดว่าแอฟริกาน่าจะเป็นที่ที่ดีกว่า. ในคาเมรอน, พวกเขามีหมู่บ้านทั้งหมดที่รวบรวม Beetles โกลิอัทและส่งออก. คุณรู้อะไรเกี่ยวกับการไปที่นั่นเพื่อรวบรวมโกลิอัทและแมลงอื่น ๆ ? ฉันเข้าใจว่าไม่มีกฎหมายห้ามการรวบรวมหรือขอใบอนุญาตส่งออก. ฉันเดาว่าปัญหาคือการหาหมู่บ้านที่อนุญาตให้เก็บของได้ “สนามหญ้า” ??? ความคิดใด ๆ, ประสบการณ์หรือความคิด ?
สวัสดีไมเคิล, ถ้าฉันเป็นคุณ, ฉันจะทำให้แน่ใจว่าได้รับข้อมูลที่ดีเกี่ยวกับการรวบรวมและส่งออกข้อบังคับในแคเมอรูน. มันเป็นความจริงที่ตัวแทนจำหน่ายของแคเมอรูนส่ง prcels โดยไม่มีใบอนุญาตใด ๆ แต่คุณในฐานะชาวต่างชาติอาจถูกตัดสินอย่างเข้มงวดมากขึ้น. ฉันยังสงสัยอยู่บ้างเกี่ยวกับหมู่บ้านทั้งหมดที่โกลิอัทรวบรวม. แต่ถ้าเป็นจริง, ฉันไม่สามารถจินตนาการได้ว่าผู้คนในหมู่บ้านนั้นจะต้อนรับคุณด้วยอาวุธเปิด!ทำไมคุณไม่ไปที่กายอานาฝรั่งเศสที่ซึ่งมีสิ่งที่ผ่อนคลายมากกว่านี้? หรือติดต่อดร. Maes ในนิการากัวและรับคำแนะนำของเขา. คุณพบเขาผ่าน Google.
หน้ามีประโยชน์มาก. ฉันได้ค้นหาข้อมูลที่รวบรวมไว้เกี่ยวกับกฎหมายมาเป็นเวลานาน. ตุรกีอาจถูกเพิ่มเข้าไปในรายการของคุณ: ต้องมีใบอนุญาตทุกที่, และอาจเป็นเรื่องยากที่จะได้รับ. กฎหมายของตุรกีอ้างว่าห้ามแม้แต่การถ่ายภาพแมลง. อย่างไรก็ตาม, นอกเขตอุทยานแห่งชาติดูเหมือนจะไม่มีใครรู้. แต่ต้องระวัง: คู่รักชาวดัตช์ที่ถูกจับกุมในอุทยานแห่งชาติและถูกนำตัวไปปรับ 75 000 ยูโรละ…..
หน้าข้อมูลมากที่นี่, ขอบคุณสำหรับทุกข้อมูลที่ยอดเยี่ยมในการเก็บรวบรวม, และการส่งออก.
ฉันสนใจนิการากัว, ฉันไม่เห็นมันโพสต์หรือแสดงความคิดเห็น, แต่ขอโทษถ้าฉันพลาด.
ฉันวางแผนที่จะไปเที่ยวกับครอบครัวของฉันจากสหรัฐอเมริกา. ฉันเป็นนักสะสมมอสส่วนตัว, เฟิร์น, และพืชต่าง ๆ. ฉันสงสัยว่ากระบวนการนี้มีการรวบรวมพืชและส่งออกไปยังสหรัฐอเมริกาหรือไม่, และไม่ว่าคุณจะสามารถทำสิ่งนี้ในฐานะพลเมืองส่วนตัวหรือถ้าคุณต้องการการสนับสนุนจากโครงการวิทยาศาสตร์.
ขอบคุณ!
ที่นั่น , ขอแสดงความยินดีสำหรับเว็บไซต์นี้สามารถแบ่งปันข้อมูลได้อย่างยอดเยี่ยม ! บราซิล , โคลอมเบีย, โบลิเวีย😉 ok … แล้วอาร์เจนตินาล่ะ , อุรุกวัยและปารากวัย ? ขอบคุณ
ที่นั่น,
ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับใบอนุญาตในการเก็บรวบรวมในฟิลิปปินส์และจีน. ฉันจะเดินทางไปทั้งสองประเทศในปลายปีนี้และต้องการรวบรวมเล็กน้อยถ้าเป็นไปได้.
ขอบคุณ!
ข้อมูลเกี่ยวกับฟินแลนด์ไม่ถูกต้องนัก.
เป็นครั้งแรก, การสะสมกับกับดักทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่ต้องทำบนเกาะโอลันด์. คุณต้องมีใบอนุญาตจากหน่วยงานท้องถิ่น – ภูมิภาคนี้เป็นส่วนหนึ่งของเขตปกครองตนเองของฟินแลนด์โดยมีระบบภายในเป็นของตนเอง.
ในการรวบรวมแผ่นดินใหญ่ในพื้นที่คุ้มครองทั้งหมดเป็นสิ่งต้องห้ามและคุณต้องได้รับอนุญาตจากศูนย์ ELY และเจ้าของที่ดิน. สิ่งที่ทำให้สิ่งนี้ยุ่งยากคือความจริงที่ว่ามีพื้นที่คุ้มครองขนาดเล็กจำนวนมากบนที่ดินของเอกชนและสิ่งเหล่านี้มักไม่ถูกทำเครื่องหมาย. มีเว็บไซต์ฟรีที่คุณสามารถดูได้ทั้งหมด. โปรดจำไว้ว่าการไม่ทราบว่านี่ไม่ใช่ข้อแก้ตัวที่ยอมรับได้.
การสะสมบนที่ดินส่วนตัวไม่สามารถเทียบได้กับการเก็บผลเบอร์รี่และเห็ด. แน่นอนว่าเราขอแนะนำให้ได้รับใบอนุญาตในการรวบรวมบนที่ดินส่วนตัว, มารยาทที่ดีเพียงแค่ต้องการสิ่งนี้. กับดักไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของ “สิทธิของทุกคน”.
เช่นเดียวกับถนน, สามารถใช้ถนนส่วนตัวได้, แต่ไม่ได้อยู่ในฐานถาวรเนื่องจากเจ้าของจะต้องจ่ายค่ารักษา. อีกครั้งที่บุคคลที่หยาบคายมากจะทำเช่นนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต.
s.
Jyrki Muona
ขอบคุณสำหรับการแก้ไขข้อมูลฟินแลนด์!
ขอบคุณสำหรับรายการทั้งหมดนี้. อาจมีคนรู้เกี่ยวกับกฎหมายในโปแลนด์ ?
ขอบคุณ !
เมื่อไม่นานมานี้ฉันได้รับคำแนะนำว่าอนุญาตให้สะสมได้ในโปแลนด์, ยกเว้นในพื้นที่คุ้มครองและสำหรับสัตว์ป่าคุ้มครองบางชนิด. น่าเสียดายที่ฉันไม่มีลิงก์ที่ให้ข้อมูลที่ถูกต้องมากกว่านี้. หากคุณพิจารณาการสะสมในที่ดินส่วนตัว, คุณจะ (เหมือนเคย) ได้รับค่าเผื่อจากเจ้าของที่ดิน.
สำหรับรายการของสายพันธุ์ที่ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายในประเทศโปแลนด์เห็น:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Owady_chronione_w_Polsce
เว็บไซต์เป็นภาษาโปแลนด์ แต่ชื่อละตินควรเข้าใจได้.
ขอให้โชคดี
อาดัม
ขอบคุณสำหรับการอัปเดตข้อมูลเกี่ยวกับใบอนุญาตในสหรัฐอเมริกา. สำหรับข้อมูลของคุณฉันได้ติดต่อองค์กรกีฏวิทยาแห่งยุโรปหลายแห่งเพื่อรับข้อมูลเกี่ยวกับกฎหมายที่เกี่ยวข้องในประเทศของตน. รายการตามรายละเอียดจะจัดให้ภายในระยะเวลาอันสั้น.
คำ G
ยอดเยี่ยม! ขอบคุณที่ตรวจสอบสิ่งนี้, ฉันหวังว่าจะขยายรายการ!
มีใครรู้บ้างเกี่ยวกับกฎหมายในเวียดนามและเมียนมาร์ ?
ฉันมีคำถามเดียวกัน. ฉันไม่สามารถหาอะไรเกี่ยวกับการออกกฎหมายในเวียดนาม.
สถานการณ์จะ diffcult ในเวียดนาม. สำหรับสวนสาธารณะแห่งชาติคุณต้องมีใบอนุญาตซึ่งเป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับ. เฉพาะเมื่อทำงานร่วมกันกับสถาบันวิทยาศาสตร์ Vietnames.
สำหรับพลเมืองเวียดนามจัดเก็บภาษีนอกพื้นที่คุ้มครองที่ได้รับอนุญาต. การส่งออกชิ้นงานที่ต้องการใบอนุญาตการส่งออกและการรับรองว่าวัสดุที่ไม่ได้ carying เชื้อโรคอื่น ๆ หรืออันตราย. burocracy เวียดนามเป็น slooow และคุณต้องการการสนับสนุนในท้องถิ่น.
ฉันจะเดินทางไปตุรกี…ฉันต้องมีใบอนุญาตหรือไม่หากฉันจะรวบรวมรอบ ๆ โรงแรมที่ฉันพัก 2 วัน ? ถ้าเป็นเช่นนั้น, ฉันจะติดต่อใครและที่ไหน.
จะอยู่ในซีนายใกล้ทะเลแดงในอียิปต์. ใครรู้เกี่ยวกับการรวบรวมที่นั่น ? ใครที่จะติดต่อหากจำเป็น ?
ในที่สุด, ใน ABU DHABI / DUBAI ใน UAR สำหรับ 2 วัน…
แค่ไปพักผ่อนกับภรรยา, แม่บุญธรรมและลูกสองคน, และต้องการที่จะได้รับบางส่วน “ตัวอย่างที่” เพื่อนำกลับมาตราบเท่าที่ฉันอยู่ที่นั่น.
ฉันได้พยายามทำใบอนุญาตเรียกเก็บเงินในตุรกีอย่างเป็นทางการโดยไม่ประสบความสำเร็จ. ฉันได้เรียนรู้ว่ามันไม่ยากนักหากไม่ได้รับความร่วมมือจากนักวิทยาศาสตร์ชาวตุรกี. บทลงโทษสำหรับคอลเลกชันที่ผิดกฎหมายกล่าวจะหยาบ, และตำรวจตุรกีอาจไม่มีโทษหากพวกเขาตัดสินใจที่จะตอบโต้. ในทางกลับกัน, มีน้อยคนที่รู้กฎเหล่านี้หากคุณไม่ได้อยู่ใกล้กับอุทยานแห่งชาติ. แต่ต้องระวัง……
สวัสดี,
ฉันกำลังเตรียมการเดินทางกีฏวิทยาไปยังกรีซ, และฉันได้อ่านที่นี่ว่าห้ามมิให้รวบรวมในประเทศนี้ (CF. Zdenek Faltynek Fric / กุมภาพันธ์ 8, 2013 ที่ 3:14 am ).
ฉันไม่พบข้อมูลล่าสุดเกี่ยวกับคำสั่งนี้, และวิธีการขอใบอนุญาต.
ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ.
ในที่สุดฉันก็ได้รับคำตอบจากกรีซเกี่ยวกับการสะสมแมลง. ตามที่สันนิษฐาน, มันถูก จำกัด แล้ว. คุณต้องสมัครกับกระทรวงสิ่งแวดล้อม. คุณต้องระบุชื่อสปีชีส์ที่คุณต้องการรวบรวม, สถานที่และวันที่แน่นอนในการรวบรวม, งานวิทยาศาสตร์ที่คุณทำงานให้กับคอลเล็กชันนี้และชื่อของนักสะสม. หากได้รับอนุญาต, ผลงานของคุณจะถูกรายงานต่อกระทรวงสิ่งแวดล้อม.
คุณสามารถใช้ (สำหรับการจัดส่งที่รวดเร็ว) ยังอีเมลต่อไปนี้: xa31u098@minagric.gr
Brgds G_:_
ขอบคุณมากสำหรับข้อมูล. น่าเสียดาย, อีกประเทศหนึ่งที่ทุกคนเริ่มยากสำหรับนักกีฏวิทยาสมัครเล่น !
ขอแสดงความนับถืออย่างสูง,
Dominoque
สวัสดี,
ฉันวางแผนที่จะเดินทางไปกีฏวิทยาที่ภูเก็ต (ประเทศไทย) ในเดือนสิงหาคม, คุณรู้หรือไม่ว่าอนุญาตให้เก็บได้?
ขอบคุณ,
มาร์โกเซลิส
เรียนมาร์โค,
ประเทศไทยมี, เนื่องจากเป็นหนึ่งในประเทศเขตร้อนที่ผ่านมาในปัจจุบันไม่จำเป็นต้องได้รับอนุญาตในการเก็บรวบรวมแมลง, แต่แน่นอนคุณจะต้องรักษาธรรมชาติให้ชัดเจน, เป็นที่ใดก็ได้ในโลก. นอกเหนือจากนี้, มีสัตว์คุ้มครองหลายชนิด. รายการปัจจุบันยังไม่ชัดเจนสำหรับฉัน, แต่ถ้าคุณค้นหาสมาคมกีฏวิทยาในประเทศไทย, พวกเขาจะช่วยคุณอย่างแน่นอน.
Brdgs
g _:_
สวัสดีทุกคน!
ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับกฎระเบียบในการเก็บรวบรวม (และการส่งออก) ด้วงและแมงป่องในนามิเบีย?
ฉันวางแผนที่จะเดินทางไปนามิเบียในปลายเดือนพฤษภาคม / มิถุนายน
เรียนโจอาคิม,
แอฟริกาทั้งหมดเป็นเรื่องยากที่จะรวบรวมและส่งออกเบี้ยเลี้ยงจากป่า. ฉันไม่รู้เกี่ยวกับนามิเบียอย่างแน่นอน, แต่มันจะทำให้ฉันประหลาดใจหากรัฐนี้แตกต่างจากประเทศแอฟริกาอื่น ๆ ส่วนใหญ่. ในทางทฤษฎีคุณอาจได้รับอนุญาตการวิจัยหากคุณมีโครงการที่ได้รับอนุมัติในความร่วมมือกับนักวิทยาศาสตร์ท้องถิ่น. ส่วนที่ใช้งานได้จริงคือต้องใช้เวลาหลายเดือน – ถ้าเคย. หลังจากติดตามคริส’ ติดตามและตรวจสอบกฎหมายในหลายประเทศ, ข้อสรุปของฉันคือยิ่งภาคใต้และเขตร้อนมากขึ้น, ยิ่งถูก จำกัด. ยิ่งสีสันสดใสและน่ารัก, การป้องกันเพิ่มเติม. ยุโรปตอนเหนือที่แทบจะเป็นแมลงชนิดที่ไม่ค่อยมีประชากรจะเปิด – ยกเว้นสัตว์ป่าคุ้มครองบางชนิด. แต่น่าเสียดาย, เราไม่สามารถเสนอแมงป่องให้คุณได้.
Brgds
Geir
เรียนรถยนต์,
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับการเก็บรวบรวมในแอฟริกา. คำตอบของคุณเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันคาดไว้. ฉันคิดว่าพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์แห่งชาติในพริทอเรียในแอฟริกาใต้อาจเป็นสถานที่ที่ดีที่จะถามเกี่ยวกับกฎระเบียบอย่างละเอียด. นอกจากนั้นยังอาจรู้เงื่อนไขในนามิเบีย. ฉันจะลองเสี่ยงโชคและดูว่าเกิดอะไรขึ้น. ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำตอบของคุณ.
ดีที่สุด
โจอาคิม
http://www.entsocsa.co.za/InsectCollecting.htm
เว็บไซต์นี้สรุปกฎหมายบางอย่างในประเทศแอฟริกา, และอาจมีประโยชน์. อย่างน้อยก็ดูเหมือนว่าแอฟริกาใต้จะมีให้สำหรับนักสะสมหากคุณเก็บพื้นที่อนุรักษ์และสัตว์ป่าคุ้มครอง. แต่แน่นอน, มีฟัซซี่จำนวนมากพร้อมใบอนุญาตส่งออก.
สวัสดี,
ฉันต้องการข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับการรวบรวมข้อบังคับในอัลบาเนีย, และน่าเสียดายที่ฉันไม่พบสิ่งใดบนเว็บ.
ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ
โดมินิก
ตามข้อมูลที่ฉันได้รับ, อนุญาตให้มีการเก็บรวบรวมนอกพื้นที่คุ้มครอง, และมีจำนวน จำกัด และตัวอย่างที่ไม่ได้มีไว้สำหรับขายในเชิงพาณิชย์. นอกจากนี้, อย่างไรก็ตาม, คุ้มครองชนิด, แต่ฉันไม่มีรายการที่ถูกต้องสำหรับแอลเบเนีย. หากคุณอยู่ห่างจากสัตว์ป่าคุ้มครองในระบบ EU (อพอลโล, Mnemosyne, argyrogonom, พระเอก, quadripunctata เป็นต้น), คุณอาจจะปลอดภัย. หากคุณส่งอีเมลของคุณ, ฉันสามารถให้รายการกฎระเบียบที่ฉันได้ขยายจากรายการของ Chris Ginter.
Brgds
Geir
ขอบคุณมาก, Geir.
อีเมลของฉัน : pirtrid [ที่] hotmail.fr
ดูเหมือนว่า CRR ที่เป็นประโยชน์มาก (caribbeanresearchresources) wikispot จะปิดตัวลงในเดือนเมษายน 1, 2015 — มันจะคุ้มค่าที่จะจำลองข้อมูลที่นี่!
ขอบคุณสำหรับหัวขึ้น! ฉันจะต้องทำงานให้เร็วที่สุด.
สวัสดี,
คุณมีข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับใบอนุญาตสำหรับการรวบรวมในอาร์เมเนียและจอร์เจีย?
Collegaues ได้รวบรวมในพื้นที่เหล่านี้และไม่พบข้อ จำกัด ใด ๆ. เหมือนเคย: หลีกเลี่ยงพื้นที่ที่ได้รับการป้องกันและระวังเรื่องค่าใช้จ่ายในที่ดินส่วนตัว.
ฉันไปอาร์เมเนียสองครั้ง, ในภาคเหนือ 2012 และในภาคใต้ใน 2013.
ตามที่ Geir พูด, คุณต้องหลีกเลี่ยงพื้นที่คุ้มครอง (อุทยานแห่งชาติหรือเขตสงวน), และมีมากมายในอาร์เมเนีย. ทางตอนใต้, ในสวนสาธารณะ Arevik, ฉันพบนักกีฏวิทยาเช็ก, อาจเป็นนักวิทยาศาสตร์, ผู้ที่ได้รับใบอนุญาตในเยเรวาน, แต่ฉันไม่รู้ว่าที่ไหนและอย่างไร.
ปัญหาคือว่ามันยากที่จะหาแผนที่อย่างเป็นทางการของอุทยานแห่งชาติ. ครั้งหนึ่งในภูมิภาคอุทยาน, ส่วนใหญ่มักจะไม่มีอะไรบอกคุณว่าคุณอยู่ในอุทยานแห่งชาติหรือไม่.
นี่คือรายการของแมลงป้องกันในโปแลนด์ – https://swiatmakrodotcom.wordpress.com/owady-i-pajeczaki-objete-w-polsce-ochrona-gatunkowa/ หรือ http://pl.wikipedia.org/wiki/Owady_chronione_w_Polsce
ไม่มีใครรู้อะไรเกี่ยวกับแผ่นดินใหญ่เนเธอร์แลนด์?
P.S.
ชนิดพันธุ์ที่ได้รับการป้องกันจะแสดงอยู่ในตารางแรกของวันที่ http://www.swiatmakrodotcom…..the ตารางที่สองแสดงสปีชีส์ที่แยกออกจากรายการที่มีการป้องกันมาตั้งแต่ 2014. ป่านฉะนี้, รายการดังกล่าวมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาดังนั้นคุณต้องอัปเดต. นอกเหนือจาก, มีการห้ามเข้าเขตป่าโดยรถยนต์.
ขอบคุณมากสำหรับคำตอบของคุณ, Geir.
Zdenko
“มาเลเซีย: ใบอนุญาตจะถูกออกผ่านกรมสัตว์ป่า, และดูเหมือนว่ากระบวนการที่กว้างขวาง. ให้แมลงเม่าอย่างน้อยหกตัวเพื่อขออนุมัติ”
แมลงเม่าแย่😛
ฉันอยากรู้เกี่ยวกับการเก็บใบอนุญาตในชิลี. คุณมีข้อมูลเกี่ยวกับประเทศนั้นหรือไม่?
ขอบคุณมาก, Dominoque, สำหรับข้อมูลของคุณ.
Zdenko
สวัสดีจอร์จ,
ฉันเป็นนักสะสมที่มีประสบการณ์และมีความสุขกับการค้นพบของคุณ!! ฉันได้รับเชิญไปกัวเตมาลาในวันคริสต์มาสและฉันต้องได้รับใบอนุญาตการจัดเก็บและใบอนุญาตส่งออก. ฉันจะติดต่อใคร. บุคคลที่เชิญเราเป็นเพื่อนในครอบครัวที่เป็นเจ้าของโรงแรม.
ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ.
เมอร์
สวัสดี,
เป็นเว็บไซต์ที่ยอดเยี่ยม !
คุณรู้อะไรเกี่ยวกับใบอนุญาตจากเวียดนามสำหรับการรวบรวมข้อบกพร่อง ??????? พวกเขาง่ายต่อการได้รับหรือเป็นไปไม่ได้มากหรือน้อยเหมือนในมาเลเซีย / บอร์เนียว ???
D
ฉันเพิ่งไปเวียดนามและติดต่อสถาบันกีฏวิทยาในฮานอยเพื่อขอข้อมูล. การรวบรวมแมลงทั้งหมดต้องมีใบอนุญาตที่สามารถขอรับได้ในโครงการที่นักวิทยาศาสตร์ชาวเวียดนามร่วมมือกันเท่านั้น. สายพันธุ์ที่เก็บรวบรวมอาจถูกนำออกจากประเทศเป็นการชั่วคราว, แต่จะต้องส่งคืนหลังจากการลงทะเบียน ฯลฯ. ในสถาบันของคุณเอง. จริงๆแล้วสิ่งนี้อ่าน: ถูกบล็อกสำหรับมือสมัครเล่นทั้งหมด. มันน่าเสียดาย, และดูเหมือนว่าถูก จำกัด ด้วยจำนวนผีเสื้อนับพันชนิดที่ฉันสังเกตเห็นระหว่างการเดินทาง. แต่ฉันมีภาพถ่ายที่ดีมากมาย—–
ใช่, นั่นคือการตอบกลับอย่างเป็นทางการสำหรับชาวต่างชาติถ้าคุณถาม. ผมได้ยินมาเหมือนกัน.
แต่มันไม่ได้ถูก จำกัด สำหรับพลเมืองเวียดนาม.
สวัสดีทุกคน,
ไม่มีใครรู้ว่ากฎระเบียบในการเก็บรวบรวมแมลงในป่าแห่งชาติในสหรัฐอเมริกามีการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ 2011 จดหมาย? ฉันหวังว่าจะเก็บผึ้ง (bombus) ในระหว่างการเยี่ยมชมของฉันในฤดูร้อนนี้. คำแนะนำอื่น ๆ สำหรับสถานที่รวบรวมแมลงภู่ในอุดมคติที่ไม่ต้องการใบอนุญาตในพื้นที่ซานฟรานซิสโก?
นโยบายป่าสงวนแห่งชาติสหรัฐไม่ได้เปลี่ยนแปลงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา. หากคุณกำลังดำเนินการ Bombus สำหรับโครงการทางวิทยาศาสตร์คุณจะต้องติดต่อเขตเรนเจอร์ซึ่งคุณจะต้องทำการรวบรวมเพื่อขอรับใบอนุญาตการจัดเก็บ (ฟรี, ไม่ซับซ้อนเกินไป). ที่นี่ใน IL ฉันได้รับอนุญาตอย่างรวดเร็ว. หากงานของคุณเป็นไปเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวของคุณเองไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาต.
รัฐแคลิฟอร์เนียต้องมีใบอนุญาตเพิ่มเติมในการรวบรวมหรือครอบครองสัตว์ป่า (รวมถึงแมลง) ในสถานที่ให้บริการทั้งหมดภายในรัฐ. ค่าสมัครคือ $420 และใบอนุญาตมีระยะเวลาสามปี. ฉันได้ครอบคลุมหัวข้อนี้เบา ๆ – ดังนั้นฉันจะเขียนโพสต์เพื่อพูดคุยเพิ่มเติมในวันนี้!
ฉันชอบสะสมรอบทะเลสาบเบอร์นาสซ่าและหุบเขาพระสันตะปาปาเสมอ (สมเด็จพระสันตะปาปา). ดินแดนแห่งนี้เป็นของรัฐ / รัฐ / เอกชนไม่ได้ลงเล่นและในฤดูใบไม้ผลิดอกไม้ก็วิเศษ.
คริส,
อย่างน้อยเมื่อสองปีก่อน, ข้อกำหนดเกี่ยวกับใบอนุญาตการสะสมทางวิทยาศาสตร์สำหรับแคลิฟอร์เนียไม่ได้ถูกบังคับใช้สำหรับการรวบรวมสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังแบบไม่เป็นทางการ–แมงมุม, อย่างน้อย:
http://californiaoutdoorsqas.com/2013/03/14/firearms-to-safely-land-large-halibut/
เว็บไซต์ด้านบนนี้เป็นบล็อกอย่างเป็นทางการของ Cal Fish และสัตว์ป่าและคำตอบที่ได้รับนั้นมีอำนาจ (ปัจจุบัน) การตีความรหัสปลาและรหัสเกม. สมมติว่าการตีความนี้ยังคงมีผลอยู่, เราดูเหมือนจะปลอดภัยพอสมควรตราบใดที่เราไม่ได้รวบรวมสิ่งที่ได้รับความคุ้มครองหรือในพื้นที่คุ้มครอง.
มีการถกเถียงกันในหมู่นักกีฏวิทยาเกี่ยวกับว่า SCP ใช้กับแมลงทุกชนิดหรือไม่, สำหรับคนทั่วไป (ฉันหมายถึง, นำไปสู่ข้อสรุปเชิงตรรกะของมัน, จะไม่เป็นการขัดขวางเราจากการควบคุมหมัดหรือเหยียบกับมด?) หรือเป็นเพียงภาษีอีกหนึ่งอย่างที่เพิ่มเข้ามาทางด้านหลังของนักวิทยาศาสตร์ที่พยายามทำงานหาเลี้ยงชีพ. ฉันได้พูดคุยกับคนที่มีความคิดเห็นทั้งสอง.
จริง ๆ แล้วข้อกำหนดของ SCP นั้นมีอายุเพียงสองสามทศวรรษ, กลับไปเป็นอย่างน้อย 1996. ถ้าจริง ๆ แล้วมันจะถูกบังคับใช้สำหรับการรวบรวมการพักผ่อนหย่อนใจในขณะนี้, มันค่อนข้างใหม่. มันถูกบังคับใช้อย่างแน่นอนสำหรับผู้ที่ทำกีฏวิทยามืออาชีพ (นั่นคือ. งานสำรวจ Quino และสิ่งที่ชอบ) และเป็นเวลาประมาณห้าปีถ้าไม่นาน. อย่างไรก็ตาม, ย้อนกลับไปเมื่อฉันเริ่มต้นอย่างจริงจังสะสมประมาณสิบปีที่ผ่านมา, ฉันถูกบอกในอีเมลจาก (แล้ว) Cal Fish and Game ที่ต้องมีใบอนุญาตตกปลาในทางเทคนิค, มันไม่ได้บังคับใช้.
ฉันแค่อยากจะใส่สิ่งนี้ใน. หากคุณทราบความจริงว่ามีความคิดเห็นอย่างเป็นทางการแสดงในลิงค์ของฉัน (สำหรับเดือนมีนาคม 14, 2013) ไม่ถูกต้องอีกต่อไป, จากนั้นไม่สนใจสิ่งนี้.
สวัสดีไบรอัน-
ขอบคุณสำหรับข้อมูลนี้, ฉันไม่ได้ตระหนักถึงการขาดการบังคับใช้สำหรับนักสะสมมือสมัครเล่น (และเป็นการดีที่จะได้ยิน!). การตอบสนองต่อบล็อกนั้นค่อนข้างสับสนเพราะตามรหัสปลาและเกมคุณไม่สามารถไปเดอร์ได้ (= รพ) และไม่อนุญาตให้มีข้อยกเว้นใด ๆ สำหรับงานที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ / ไม่ใช่วิทยาศาสตร์. อย่างไรก็ตามอย่างน้อยสำหรับทุกคนที่ทำวิจัยดูเหมือนชัดเจนว่าพิเศษเหล่านี้, และราคาแพงบ้า, ต้องมีใบอนุญาต. ฉันควรลองและขอคำชี้แจงอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับกฎระเบียบเหล่านี้เพราะมันควรจะรู้!
คริส,
FGC ไม่ชัดเจนทั้งหมด. ในวินาที. 1002 มันบอกว่า “สัตว์หรือพืชอื่น ๆ” แต่ในวินาที. 650 มันรวมถึงสัตว์มีกระดูกสันหลังเท่านั้น. กระบวนการของ SCP ใน CA นั้นเก่ามาก, กลับไปที่ 1957, และกฎหมายปัจจุบันกลับไปเป็นส่วนใหญ่ 1996 ด้วยการแก้ไขใน 2012. ฉันไม่อยากเชื่อนักสะสมพลเมืองที่ต้องการ, แม้แต่ในทางเทคนิค, เพื่อรับใบอนุญาตนี้ตลอดเวลา, และนอกจากนี้ยังมี, ดำเนินการอย่างแท้จริงกระบวนการจะสมบูรณ์ห้ามศัตรูพืชสวนหลังบ้านและการควบคุมวัชพืช.
ไม่ว่าในกรณีใด, การตอบสนองทาแรนทูเป็นคำตอบที่มีสิทธิ์สำหรับการล่าสัตว์และการปรับปรุงพันธุ์ invert (อย่างน้อย arachnids) ณ เดือนมีนาคม 2013. จากนั้นอีกครั้ง, ไซต์ CalFW มีไฟล์ PowerPoint ที่อธิบายถึงข้อเสนอเพื่ออัปเดตกระบวนการขอใบอนุญาตการเก็บรวบรวมข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ซึ่งแผ่นภาพรวมถึงรูปถ่ายของ Chalcedon Checkerspot: https://nrm.dfg.ca.gov/FileHandler.ashx?DocumentID=95060&inline
รัฐวอชิงตันและคนอื่น ๆ อาจมีนโยบาย SCP ที่คาดคะเนสำหรับทุกสายพันธุ์, แต่ไม่ได้บังคับใช้กับแมลง (ดังนั้นฉันบอก). อย่างสุจริต, ฉันไม่แน่ใจว่าจะเป็นการดีที่จะพูดคุยอย่างเป็นทางการเพราะถ้ามีความคลุมเครือจริงๆ, มันอาจให้พลัง - ที่ - เป็น “ความคิด”. ไม่ว่าในกรณีใด, ฉันได้อ่านใบสมัครสำหรับ California California แล้วมันมีรายละเอียดและเข้มงวดมาก. ดูเหมือนว่าจะไม่รวมการเก็บชั่วคราวหรือการพักผ่อนหย่อนใจใด ๆ, แม้จะมีค่าธรรมเนียม.
ตามที่คาดคะเน, ประมาณสองปีที่แล้วมี “เป็นทางการ” จดหมายที่ส่งออกมาอธิบายว่าวิทยาศาสตร์พลเมืองสำหรับกีฏวิทยาได้รับการยกเว้นจาก SCP, ตามเพื่อนร่วมงาน. ฉันจะพยายามทำให้เขาทำอย่างนั้น. หมายเหตุสุดท้ายประการหนึ่งคือแมลงถูกกันออกไปโดยเฉพาะจากการพิจารณาใกล้สูญพันธุ์โดยรัฐแคลิฟอร์เนีย, นโยบายที่ AFAIK มีความโดดเด่นที่นี่, ดังนั้นลองคิดดูว่ามีค่าอะไร.
ฉันมีคำถาม. ผู้หญิงมีตัวอย่างจั๊กจั่นตายจากออสเตรเลียสำหรับลูกชายของฉัน. จะมีวิธีใดที่เป็นไปได้สำหรับเธอที่จะส่งไปรษณีย์ให้เขา? เรากำลังพูดถึงข้อผิดพลาดเพียงหนึ่งเดียวและเขาต้องการในคอลเลกชันส่วนตัวของเขา. เนื่องจากคุณบอกว่าใบอนุญาตจาก Oz นั้นยากมาก, สิ่งที่ชนิดของกฎระเบียบเกี่ยวกับจักจั่นจะมี, ถ้าคุณรู้? ขอบคุณล่วงหน้า.
เป็นไปได้ที่จะได้รับ “ของขวัญ” ตัวอย่างที่. หากการจัดส่งไม่ใช่สำหรับการแลกเปลี่ยนสินค้า, บริการ, เงิน, หรือตัวอย่างแล้วมันเป็นของขวัญที่แท้จริง (เหมือนในกรณีนี้). มีกฎที่อ่อนนุ่มที่ชุดของสิ่งใดมากกว่า 8 ถือว่าเป็นเชิงพาณิชย์. ดังนั้นตราบใดที่มันเป็นหนึ่งในตัวอย่างคุณก็ควรจะปรับ. ให้แน่ใจว่าได้กรอก USFWS 3-177 แบบฟอร์มและระบุว่านี่เป็นของขวัญ, ที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์, สิ่งของ.
ผู้จัดส่งในออสเตรเลียอาจมีปัญหาที่สำคัญ. ฉันไม่คุ้นเคยกับกฎหมายของออสเตรเลียที่ควบคุมการส่งออก, แต่ฉันรู้ว่าพวกเขาลำบากในการจัดทำ. หากเพื่อนของคุณมีความมั่นใจในการจัดส่งตัวอย่างของกฎหมายคุณสามารถรับตัวอย่างได้ในสหรัฐอเมริกา.
ทุกคนรู้เกี่ยวกับกฎระเบียบในการเก็บรวบรวมแมลงในโปรตุเกส? ขอบคุณ.
เพื่อนร่วมงานกีฏวิทยาของฉันบอกว่ามันเปิดกว้างและเป็นมิตรกับนักสะสม, ยกเว้นสายพันธุ์ที่มีการป้องกัน (ดูภาพรวมของยุโรป) และพื้นที่คุ้มครอง.
ขอบคุณ! เป็นการดีที่จะรู้. ฉันกลัวเพราะดูเหมือนว่าในการเก็บรวบรวมสเปนไม่ได้รับอนุญาต.
ทั้งหมดที่ดีที่สุด,
Hélcio.
การสะสมในหมู่เกาะโซโลมอนนั้นเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้. อย่างน้อยที่สุด, นักวิจัยที่ Georgia Institute of Technology พร้อมด้วยสิทธิ์ ICBG ได้รับอนุญาตให้รวบรวมฟองน้ำ, สาหร่ายทะเล, และตัวอย่างจุลินทรีย์สด (ตะกอนทะเล) จากพื้นที่ตื้นนอกชายฝั่งจากหมู่เกาะโซโลมอน.
ฉันเข้าใจว่าพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติโดยทั่วไปถือว่าใช้ได้, แต่สถานที่ที่ได้รับมอบหมายให้เป็นป่ารัฐ. ฉันมีความสนใจในการเก็บรวบรวมในฟลอริด้า, มีพื้นที่ป่าของรัฐหลายแห่ง (ตัวอย่าง – ป่ารัฐ Picayune Strand). ฟลอริด้าอยู่นอกรัฐสำหรับฉัน, ดังนั้นความสนใจของฉันคือการรวบรวมผีเสื้อกลางคืนที่การติดตั้งแสง UV / แผ่น, และสร้างคอลเลกชันภาพถ่ายโดยใช้ตัวอย่างสดเย็นลงในเช้าวันถัดไปที่ห้องเช่าในบริเวณใกล้เคียง.
สวัสดีทุกคน.
ไม่สามารถค้นหาข้อมูลใด ๆ ในศรีลังกา. มีวิธีใดบ้างที่จะได้รับใบอนุญาตหรือไม่ก็เหมือนกับในอินเดีย? ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณ.
ใครช่วยบอกฉันได้ว่าจะต้องได้รับใบอนุญาตสำหรับผีเสื้อในสาธารณรัฐโดมินิกันอย่างไร. เป็นไปได้หรือไม่ที่จะอนุญาตให้รวบรวมสัตว์ที่ไม่ใช่สัตว์ใกล้สูญพันธุ์บางชนิดที่นั่นเพื่อแสดงและบรรยาย?
มันควรจะเป็นไปได้ที่จะได้รับอนุญาต, และได้รับการแจ้งว่ามันง่ายที่จะได้รับ. ในคริส’ ภาพรวมมีการระบุไว้ดังนี้ (คุณอาจจะอ่านมัน): มีขั้นตอนการสมัครมาตรฐาน, คล้ายกับคอสตาริกา. นี่คือหน้าเว็บพร้อมแอปพลิเคชั่นเพื่อการวิจัยในพื้นที่คุ้มครอง (SAP-005 ฟอร์ม). นี่คือคำแนะนำโดยละเอียดมากสำหรับการขอใบอนุญาตใน DR. ดูเหมือนว่าคุณจะสามารถจ้างเคลวินเป็น "ผู้ให้คำปรึกษา" ซึ่งจะช่วยให้มั่นใจว่ากระบวนการขอใบอนุญาตเสร็จสมบูรณ์. (นี่ไม่ใช่การรับรองจ่าย, ฉันไม่เคยใช้บริการของ Kelvin และไม่สามารถรับรองเขาเป็นการส่วนตัว)”.
สองปีที่แล้วฉันไปเยี่ยมสาธารณรัฐโดมินิกัน, และพยายามขอใบอนุญาต. ฉันขอกงสุลของประเทศของฉันที่นั่นเพื่อช่วยเหลือ, และจริง ๆ แล้วเธอพยายามทำให้ส้มเข้าหาเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น, แต่ไม่ประสบความสำเร็จ. พวกเขาไม่เคยตอบ. ดังนั้นมันง่ายขนาดไหน, ฉันไม่รู้.
ที่นั่น,
ทุกคนได้โปรดบอกฉันว่าใบอนุญาตส่งออกของสหราชอาณาจักรที่ฉันจะต้องใช้ผีเสื้อกลางคืนที่ไม่ได้รับการคุ้มครองในอังกฤษ.
ขอบคุณ.
ไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาตในนอร์เวย์ยกเว้นสายพันธุ์ที่มีการป้องกันที่ระบุไว้ข้างต้น. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและนกมักได้รับการคุ้มครองในอุทยานแห่งชาติ, แต่สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังไม่มีการป้องกัน, ดังนั้นโดยทั่วไปคุณสามารถรวบรวมได้ทุกที่ยกเว้นสถานที่ทางทหารไม่กี่แห่งซึ่ง จำกัด การเปิดเผยต่อสาธารณะ.
แล้วเนเธอร์แลนด์ล่ะ?
ขอบคุณ,
Hélcio.
หลังจากการวิจัย, ฉันได้รับการตอบกลับจาก “ศูนย์ความหลากหลายทางชีวภาพตามธรรมชาติ” (science.naturalis.nl):
ในประเทศเนเธอร์แลนด์คุณได้รับอนุญาตให้รวบรวมแมลงด้วยข้อยกเว้นใหญ่สองประการ. ข้อยกเว้นเดียวคือพื้นที่คุ้มครองทั้งหมดในเนเธอร์แลนด์; หากคุณต้องการรวบรวมในพื้นที่คุ้มครองคุณต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของที่ดิน / ผู้จัดการที่ดินก่อนเข้าชม. ดังนั้นนอกพื้นที่เหล่านี้คุณมีอิสระในการรวบรวมแมลงยกเว้นสอง: ชนิดที่ระบุไว้ในกฎหมายดัตช์เกี่ยวกับพืชและสัตว์ได้รับการคุ้มครองและเป็นสิ่งต้องห้ามในการเก็บรวบรวมสิ่งเหล่านี้ทุกที่ในประเทศเนเธอร์แลนด์. รายการสปีชีส์ที่เกี่ยวข้องปรากฏบนเว็บไซต์นี้:
http://www.eis-nederland.nl/bescherming/ongewervelden-en-bescherming
สวัสดี evrybudy
ฉันกำลังจะไปคิวบาเมื่อ honnymon
และเคยชินกับการเก็บผีเสื้อบางตัวคุณรู้ไหมว่ามันถึงยอด cach anny
ฉันมาจากเดนมาร์ก
สวัสดีทุกคน,
ฉันสงสัยว่าใครมีข้อมูลใด ๆ สำหรับคูราเซา? ฉันไม่เห็นสิ่งใดในหน้าเว็บหรือความคิดเห็น. ฉันเป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอกและต้องการรวบรวมหอยสองฝา. ขอบคุณ!
ลินด์เซ
ที่นั่น, ชื่อของฉันคือ Bo Wikstrom และฉันมาจากฟินแลนด์. ความสนใจหลักของฉันคือ Microlepidoptera. ฉันได้รับการรวบรวมทั่วยุโรป. ฉันไม่สามารถค้นหาข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับข้อ จำกัด การเก็บที่เป็นไปได้ในโปรตุเกส?? คุณช่วยฉันได้ไหม??
รอการตอบกลับของคุณกรุณา.
ในโปรตุเกสคุณสามารถรวบรวมได้อย่างอิสระไม่ได้รับการคุ้มครองสายพันธุ์นอกพื้นที่คุ้มครอง. ต้องมีใบอนุญาตสำหรับอุทยานแห่งชาติและพื้นที่คุ้มครองอื่น ๆ. มิฉะนั้นประเทศที่เป็นมิตรมาก entomo :). ลูคัส
ที่นั่น, ไม่มีใครมีข้อมูลใด ๆ ในโมร็อกโก?
เทือกเขาแอตลาสสูงดูเหมือนกับสถานที่ที่มีแนวโน้ม, ค่อนข้างนอกเหนือจากสายพันธุ์เฉพาะถิ่นโมร็อกโก.
อินเดีย: ลืมมันไป ! ฮ่า ๆ ๆ ๆ. ฉันมาจากอินเดีย btw.
นี้เป็นเว็บไซต์ที่ดี! ขอบคุณที่รวบรวมข้อมูลนี้ในที่เดียว. ฉันสงสัยว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่จะเพิ่มข้อมูลในวันที่ที่กฎหมายใบอนุญาตมีผล? สิ่งนี้จะมีประโยชน์มากสำหรับพิพิธภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับคอลเลกชันที่เก่ากว่าและการสื่อสารกับหน่วยงานรัฐบาลกลางและรัฐเกี่ยวกับวัสดุที่เก็บอยู่ในคอลเล็กชั่นที่พวกเขาน่าสนใจ. ขอบคุณ.
เป็นความคิดที่ดีมาก, และจะยอดเยี่ยม! แต่ก็ใช้เวลาอย่างมหาศาล… ฉันกำลังทำงานใน “ใหม่” เวอร์ชั่นของเว็บไซต์นี้ซึ่งอาจเพิ่มความเป็นไปได้ของการระดมทุนของข้อมูลเหล่านี้. ฉันเดาว่าคอยติดตามรุ่นต่อไป.
ฟลอริด้ามีข้อกำหนดเกี่ยวกับใบอนุญาตเก็บภาษีใด ๆ เช่นแคลิฟอร์เนียหรือไม่? ฉันเดาว่าผู้คนมากมายที่มุ่งหน้าสู่การประชุม ESA-ICE ในปลายเดือนนี้จะสนใจที่จะรู้.
สวัสดีอัล- ขออภัยสำหรับคำตอบที่สายเกินไป! ขณะนี้ฉันมีใบอนุญาตสำหรับอุทยานของรัฐหลายแห่งในฟลอริดาและฉันไม่จำเป็นต้องทำใบอนุญาตใด ๆ ทั่วรัฐเพื่อขอรับสิ่งเหล่านี้.
ฉันเคยเห็นประเทศส่วนใหญ่แล้ว แต่ฉันไม่เคยเห็นมอริเชียส. ฉันคิดว่ามีกฎหมายบางอย่าง แต่ฉันไม่รู้จริงๆว่ามันเกี่ยวกับอะไร. ถ้าใครรู้, ฉันอยากจะขอบคุณพวกเขาที่จะแบ่งปัน. ขอบคุณ.
ไม่มีใครรู้ว่าฮาวายมีกฎระเบียบพิเศษหรือไม่?
Harmonizes with US, but the native species are off limits
ว้าว. นี่คือข้อมูลที่มีประโยชน์มาก. ขอบคุณสำหรับการโพสต์ทั้งหมดนี้!
สวัสดีคริส / คนอื่น ๆ ที่สามารถช่วยได้.
ฉันเป็นนักกีฏวิทยาสมัครเล่นชาวอังกฤษ, ด้วยการวางแผนการเดินทางไปกัวเตมาลาในปลายเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ (ฉันสนใจโดยเฉพาะใน Mantidoe และ Orthoptera). ฉันไม่เคยไปที่ฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกของคุณและพบว่ามันยากที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับการรวบรวมที่นั่น. หน้าเว็บนี้มีประโยชน์จริง ๆ แต่ไม่มีกัวเตมาลา. ไม่มีใครมีประสบการณ์ล่าสัตว์ในประเทศนี้บ้าง? ถ้าเป็นเช่นนั้นได้โปรดให้คำแนะนำกับฉันต่อไปนี้:
1) ฉันต้องมีใบอนุญาตในการเก็บรวบรวมหรือไม่ (เพื่อวัตถุประสงค์ในการถ่ายภาพเป็นหลัก?
2) ฉันต้องมีใบอนุญาตในการส่งออกหรือไม่? เพื่อนของฉันเข้ามาใน hemiptera และขอร้องให้ฉันนำตัวอย่าง Fulgoromorpha กลับคืนมา (ซึ่งฉันเข้าใจกัวเตมาลามีสายพันธุ์ที่น่าสนใจไม่กี่).
3) ฉันเก็บและเพาะพันธุ์ที่แปลกใหม่ไม่กี่ (ไปอังกฤษ) แมลง. มีโอกาสที่ฉันจะนำตัวอย่างสดกลับมา (อาจจะเป็น oothecae), เป็นไปได้หรือจะเป็นเรื่องยากมาก?
4) ฉันมีเที่ยวบินเชื่อมต่อในสหรัฐอเมริกา (3 หรือ 4 ชั่วโมง) แต่ละทาง. ฉันต้องมีใบอนุญาต USDA หรือไม่หากชิ้นตัวอย่างอยู่ในกระเป๋าถือของฉัน?
คำแนะนำใด ๆ ที่คุณสามารถนำเสนอจะได้รับการชื่นชมอย่างมาก.
ขอบคุณมากเอียน
แม้ว่าฉันจะไม่มีข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับการเก็บรวบรวมในกัวเตมาลา, ฉันคิดว่ามันเหมือนกับในทุกประเทศในละตินอเมริกา: คุณจะต้องมีใบอนุญาต, และอาจเป็นเรื่องยากที่จะได้รับ. การถ่ายภาพ (จับและปล่อย)อาจได้รับอนุญาต, แต่ต้องระวัง. หากมีคนเห็นคุณพวกเขาอาจคิดว่าคุณมีความตั้งใจที่จะรวบรวม. ทุกครั้งที่มีการขอใบอนุญาตเก็บรวบรวม, อาจจำเป็นต้องมีสิทธิ์การส่งออกด้วย. การนำเข้าสายพันธุ์ที่มีชีวิตสู่สหราชอาณาจักรเป็นเรื่องของทางการอังกฤษ. สัตว์มีชีวิตในระหว่างการขนส่งในสหรัฐอเมริกาอาจเป็นปัญหา. คริสควรรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้. ฉันจะสมมติว่าคุณต้องได้รับอนุญาตจากทางการสหรัฐ.
ไม่มีใครทราบว่ามีใครได้รับอนุญาตให้รวบรวมแมลงในสวีเดนหรือไม่? ฉันอาจย้ายไปที่นั่นในอนาคตอันใกล้และสงสัยว่าฉันสามารถนำชุดแมลงขนาดใหญ่ของฉันมาด้วยได้หรือไม่ (ขณะนี้ฉันอาศัยอยู่ในประเทศยุโรปอื่นที่ค่อนข้างเป็นมิตรกับนักสะสม)?
ขอบคุณล่วงหน้า! Marius
ดูเหมือนว่าสวีเดนจะลาออกจากคริส’ รายการ. สวีเดนมีกฎเช่นเดียวกับในนอร์เวย์: อนุญาตให้รวบรวมนอกเขตพื้นที่คุ้มครองที่มีการระบุไว้อย่างชัดเจน, เช่นเดียวกับสัตว์ป่าคุ้มครอง. ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับการป้องกันอย่างเข้มงวดของ P.apollo และ P.mnemosyne. รายการการป้องกันของสหภาพยุโรปนั้นใช้ได้กับสวีเดนด้วย. ที่ดินเอกชนมีอิสระที่จะใช้สำหรับการเก็บรวบรวมนอกพื้นที่ไม่พอใจหรือพื้นที่เพาะปลูก. เช่นเดียวกันสำหรับการเดิน, tenting (สูงสุดสองวัน) a.s.o. ตราบใดที่หลีกเลี่ยงความเสียหายต่อธรรมชาติ. การล่าสัตว์และตกปลา, อย่างไรก็ตาม, ต้องได้รับอนุญาตทุกที่ยกเว้นในทะเล.
อัพเดทจากโปแลนด์ (ลิงก์ไม่ทำงาน): https://pl.wikipedia.org/wiki/Owady_chronione_w_Polsce
ฉันอยากรู้ว่ามันมีลักษณะอย่างไรในชายแดน (กรีซมาซิโดเนีย, มาซิโดเนีย-Kossowo / เซอร์เบีย, เซอร์เบียฮังการี)- มันดูเหมือนเป็นอย่างไรเมื่อคุณได้รับแมลงที่ตายแล้วจากประเทศอื่นและเจ้าหน้าที่ชายแดนพบว่า? ผิดกฎหมายไหมถ้าอยู่ใน “โถ” เป็นแมลงที่ไม่ได้มาจากประเทศที่ทำการตรวจสอบ
?
ขอบคุณสำหรับลิงค์ที่อัปเดต! ฉันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับการผ่านแดน, แต่ผู้อ่านที่นี่อาจจะทำ.
เนื่องจากการจับแมลงทั้งหมดในกรีซถูกห้ามในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา, การข้ามพรมแดนจากที่นั่นไปยังประเทศเพื่อนบ้านที่นำแมลงที่จับได้มาจะถูกห้ามอย่างแน่นอน. ประเทศอื่น ๆ บางประเทศที่กล่าวถึงก็มีข้อ จำกัด เช่นกัน, แต่ไม่น่าแปลกใจในสายพันธุ์ที่บินกลางคืน. แต่ฉันเสียใจที่ต้องบอกว่าข้อ จำกัด เหล่านี้ดูเหมือนเป็นการปกป้องในนามของนักกีฏวิทยาในพื้นที่มากกว่าการคุ้มครองสัตว์ใกล้สูญพันธุ์หรือทรัพยากรธรรมชาติอย่างแท้จริง. อย่างไรก็ตาม, ควรเคารพกฎหมายของประเทศ, แต่อาจจะ, ตีความด้วยความเต็มใจ, นอกจากนี้ยังให้น้ำหนักกับความเสี่ยงสำหรับมือสมัครเล่นที่นำตัวอย่างหนึ่งหรือสองชิ้นกลับบ้าน, ซ่อนไว้อย่างปลอดภัยในกล่องพลาสติกที่เป็นกลางภายในรองเท้า…….หรือชุดชั้นในที่สกปรก. ดี, —– ที่จริงฉันไม่เคยเขียนสิ่งนี้…..
ประเทศไทยได้รับการปกป้อง Coleoptera
สำหรับประเทศไทย, ลิงก์ทั้งสองที่เสนอข้างต้นให้ข้อมูลที่ขัดแย้งกัน. เอกสารชิ้นแรกคือโปสเตอร์อะไรสักอย่าง, ด้วยภาพแมลง (ผีเสื้อและแมลงเต่าทอง), อย่างที่สองคือรายชื่อพันธุ์ที่ได้รับการคุ้มครอง.
เอกสารทั้งสองฉบับมาจากกรมอุทยานแห่งชาติ, อาจมีปัญหาในการแปลภาษาไทยในไฟล์ “โปสเตอร์” ? อย่างไรก็ตาม, มีอยู่ในรายชื่อสี่ชนิดของด้วงที่ได้รับการคุ้มครอง (Cheirotonus parryi, ยีราฟ Cladagnathus, Mouhotia batesi, มอร์โมไลซ์ phyllodes) ซึ่งไม่ปรากฏในโปสเตอร์.
ความจริงอยู่ที่ไหน ?
ฉันสนใจนำเข้าผีเสื้อ, การเก็บมอดและแมลง (รวบรวมในต้นศตวรรษที่ 20) จากเนเธอร์แลนด์. มีใบอนุญาตหรือไม่, ใบอนุญาตหรือใบรับรองที่ฉันจะต้องจัดส่งไปยังสหรัฐอเมริกา?
สวัสดี Richard- ปลาและสัตว์ป่าอาจถือว่าสิ่งนี้เป็นการนำเข้าสัตว์ป่าเป็นประจำ, ซึ่งจะต้องมีการนำเข้าด้วยไฟล์ 3-177 แบบฟอร์ม. นโยบายนี้มีข้อยกเว้นการใช้งานส่วนบุคคล, แต่โดยปกติแล้วจำนวนชิ้นงานจะค่อนข้างน้อย. บางทีคุณอาจขอให้พวกเขาอนุมัติสิ่งนี้เป็นของใช้ส่วนตัวและมีจดหมายจากพวกเขาที่สามารถส่งมาพร้อมกับแพ็คเกจได้? ฉันคิดว่ากลยุทธ์ที่ดีที่สุดคือการโทรคุยกับตัวแทนที่ท่าเรือในพื้นที่ของคุณ, ฉันมักจะพบว่าพวกเขาเต็มใจที่จะพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการทำสิ่งต่างๆอย่างถูกกฎหมาย. สิ่งสำคัญที่สุดคือฉันจะอธิบายว่าคอลเลกชันนี้มีประวัติศาสตร์และเป็นของสะสมส่วนตัวของคุณและไม่ใช่เชิงพาณิชย์ (โดยปกติคุณไม่สามารถเครียดได้เพียงพอ). หากคุณวางแผนที่จะขายตัวอย่างใด ๆ คุณจะต้องนำเข้าในเชิงพาณิชย์และคุณต้องมีการตรวจสอบการจัดส่งและชำระค่าธรรมเนียม.
และนี่คือรายชื่อผู้ติดต่อ https://www.fws.gov/le/inspection-offices.html
ผมจะเดินทางไปยังประเทศเนปาล, และสนใจในการเก็บรวบรวมผีเสื้อน้อยสำหรับคอลเลกชันของฉันกลับมาที่บ้าน.
รายชื่อของคุณออกจากเนปาล, แม้ว่า. ขั้นตอนในการขอใบอนุญาตจากเนปาลมีอะไรบ้าง? หรือว่าเหมือนอินเดีย? …
สักคนได้ไหม (คริส) แนะนำเส้นทางการรวบรวมที่ดีผ่านทางตอนใต้ของสหรัฐอเมริกา. ออกมาจากสหราชอาณาจักร – เยี่ยมชมเนวาดา, ยูทาห์, โคลาราโด, ไวโอมิงและไอดาโฮ. พื้นที่ที่ดี, พื้นที่ที่ไม่ดี, รัฐดีรัฐเลว. สามารถปรับเปลี่ยนเส้นทางตามพื้นที่ที่ดี / ไม่ดี. นักสะสมสันทนาการที่มีประสบการณ์มาก. คุณต้องการเอกสารส่งออกหรือไม่?
สวัสดีแอนดรู- ตัวเลือกการสะสมทางตะวันตกมีมากมาย, โดยพื้นฐานแล้วพื้นที่ใด ๆ ในป่าสงวนแห่งชาติหรือที่ดินสาธารณะที่ไม่มีเครื่องหมายเปิดให้คุณเหวี่ยงตาข่ายหรือวางกับดัก. ไม่มีรัฐตะวันตกใดที่ดีกว่าหรือแย่กว่าสำหรับการรวบรวม, เพียงหลีกเลี่ยงรัฐและอุทยานแห่งชาติ, และระวังหมีและสิงโตและทรัพย์สินส่วนตัว. ฉันมักจะวางแผนการเดินทางบนถนนไปทางตะวันตกโดยเพียงแค่ดูแผนที่และค้นหาภูมิประเทศที่น่าสนใจแล้วขับรถขึ้นไป.
ปลาและสัตว์ป่าของสหรัฐฯมีแบบฟอร์มการส่งออกที่สามารถกรอกแบบออนไลน์ได้. https://edecs.fws.gov/ ขอแนะนำให้พิมพ์แบบฟอร์มและกรอกข้อมูลเพื่อใช้ประกอบการส่งออกของคุณ. คุณไม่จำเป็นต้องแสดงรายการแต่ละชนิดที่คุณรวบรวม, แต่คุณสามารถใส่ “500 จำพวกผีเสื้อ”, ฯลฯ. อย่าลืมระบุรหัสวัตถุประสงค์เป็นแบบวิทยาศาสตร์หรือส่วนบุคคล.
สวัสดีคริส, ขอบคุณสำหรับสิ่งนั้น. แบบฟอร์มนี้สามารถกรอกที่จุดทางออกของสหรัฐอเมริกาได้หรือไม่เช่นที่สนามบินเมื่อคุณทราบจำนวนเป็นต้น. และหากเป็นเช่นนั้นจะเสร็จสมบูรณ์ทางออนไลน์และส่งมอบที่สนามบินหากมีคนร้องขอเท่านั้น? หรือคุณสนับสนุนให้ประกาศต่อใครบางคน ณ จุดทางออก.
สวัสดี. กฎหมายพูดอย่างไรเกี่ยวกับการจับและส่งออกแมลงในโมร็อกโก?
สวัสดีคริส,
ขอบคุณสำหรับเว็บไซต์ที่ยอดเยี่ยม. เราพบกันเมื่อหลายปีก่อนตอนที่คุณอยู่กับ DMNS. ฉันกำลังจะไปเที่ยวเมืองไทยและอยากจะนำแมลงเม่ากลับคืนมาให้ท็อดด์. G. และ Paul O. ฉันดาวน์โหลดลิงค์ไปยังไซต์ภาษาไทยซึ่งมีความชัดเจนในสิ่งที่คุณไม่สามารถรวบรวมได้, 98% ผีเสื้อ, แต่ยกเว้นแมลงเม่า Actias เท่านั้น. ฉันจะมีปัญหาในการกลับมาที่สหรัฐอเมริกาหรือไม่. กับแมลงเม่าในซอง glassine? คำแนะนำอื่น ๆ?
ขอบคุณ, แพม
ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับกฎระเบียบการส่งออกของประเทศไทย, หลายประเทศมีใบอนุญาตส่งออกแม้ว่าคุณจะไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาตในการรวบรวมก็ตาม (และบางครั้งก็เป็นไปไม่ได้ที่จะคิดออก…). แต่ฉันได้เห็นเนื้อหามากมายจากประเทศนั้นบางทีมันอาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่. และหากปลาและสัตว์ป่าถามคุณสามารถพูดได้ว่าเป็นของใช้ส่วนตัว, ไม่ใช่เชิงพาณิชย์.
อันที่จริง, ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจการจับและนำแมลงออกจากประเทศไทย, แต่แน่นอนว่าเราทุกคนควรเคารพกฎระเบียบเกี่ยวกับสัตว์ป่าที่ได้รับการคุ้มครอง. เมื่อหลายปีก่อนฉันเคยจับได้ที่นั่น, ปราศจากการรบกวนอื่น ๆ นอกเหนือจากคนที่อยากรู้อยากเห็น. หากกระเป๋าเดินทางของคุณถูกตรวจค้นเมื่อคุณกลับถึงบ้าน, ขึ้นอยู่กับหน่วยงานในประเทศของคุณ. ฉันไม่เคยถูกค้นหาในลักษณะที่มีปัญหาใด ๆ, ดังนั้นฉันไม่สามารถบอกได้.
โนอาห์คิม. เนปาลปฏิบัติต่อ Leps เหมือนเกมใหญ่และพวกเขาเคยต้องการให้รวบรวมสายพันธุ์ที่มีเพศสัมพันธ์และจำนวนของแต่ละชนิดที่จับได้ล่วงหน้า. ก็เหมือนกับที่โทมัสพูดว่า ‘ลืมไปเถอะ’
เหตุใดจึงไม่มีประเทศในอเมริกากลางตอนเหนือเช่นกัวเตมาลาและเอลซัลวาดอร์อยู่ในรายชื่อ?
ฉันไม่มีความรู้โดยตรงเกี่ยวกับประเทศเหล่านี้หรือไม่เคยมีใครส่งข้อมูลเกี่ยวกับประเทศเหล่านี้. คุณได้รับการรวบรวมที่นั่น? ฉันชอบที่จะกรอกข้อมูลของพวกเขา!
ฉันต้องการถามเกี่ยวกับสโลวีเนีย- คุณต้องมีใบอนุญาตสำหรับทั้งประเทศหรือเฉพาะพื้นที่คุ้มครอง?
ผมสงสัยเกี่ยวกับการเก็บสบาย ๆ, เช่น. กอบกู้ที่นี่ในสหรัฐอเมริกา (ที่), และสถานที่เช่นคอสตาริกาและเอกวาดอร์. ในคอสตาริกาผมพบว่า exuvia แมงมุมขนาดใหญ่ที่จะได้รับที่น่าสนใจที่จะมี, แต่ผมไม่ได้เก็บมัน. หรือแมลงที่ตายแล้วหรือแมงมุมหรือชิ้นส่วนของพวกเขา, เหมือนปีกผีเสื้อที่เหลือจากการปล้นสะดม.
Salvaging เป็นเช่นเดียวกับการจัดเก็บภาษีตั้งแต่มีวิธีที่จะไม่มี “พิสูจน์” ว่าคุณจะพบว่ามันตายแล้ว. คนไร้ยางอายสามารถฆ่าสัตว์เพื่อเอาปีกของมันและหลอกพวกเขาพบว่ามันเป็นอย่างนั้น – จึงน่าเสียดายที่ความต้องการใบอนุญาตเดียวกันจะใช้ทุกท่าน.
วิธีการเกี่ยวกับรัสเซีย? ข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับผู้ที่จะติดต่อ?
สวัสดีจูเลีย,
ในฐานะที่ฉันเป็นพลเมืองรัสเซีย, ฉันสามารถพูด. ตามรัสเซีย, คุณต้องมีใบอนุญาตในการเก็บรวบรวมในธรรมชาติ ฯลฯ, นอกจากนี้ยัง จำกัด ให้รวบรวมสัตว์ป่าคุ้มครองโดยไม่ได้รับอนุญาต. ไม่จำเป็นต้องใช้ใบอนุญาตการส่งออกหากไฟล์ “รายการ” ไม่ใช่ “คอลเลกชันพฤกษศาสตร์หรือสัตววิทยา” (ไม่มีคำอธิบายที่ชัดเจน, ถ้าแมลงบนชั้นฝ้ายถือว่าเป็นคอลเลกชันหรือไม่, ความคิดเห็นของฉัน – ไม่ COLLECTION), มิฉะนั้นคุณจะต้องได้รับการรับรองจากสัตวแพทย์หรือสุขอนามัยพืช, นอกจากนี้คุณต้องใบอนุญาตสำหรับการ CITES ชนิด.
ในสหราชอาณาจักรกฎหมายในสกอตแลนด์มีความแตกต่างจากประเทศอังกฤษ & เวลส์ – เรามีจำนวนมากที่เปิดกว้างมากขึ้นเกี่ยวกับการเข้าถึงที่ดินของเอกชน & มีข้อสันนิษฐานกับดักในสวนสาธารณะแห่งชาติไม่มี (ไม่ว่าเรามีจำนวนมาก). แม้ว่ามักจะเคร่งครัดไม่จำเป็นก็คือ, อย่างไรก็ตาม, เสมอที่ดีที่สุดที่จะได้รับในด้านเจ้าของที่ดิน – หลังจากทั้งหมดเป็นกับดักแสงดีอาจดึงดูดความสนใจ …
อนุรักษ์ธรรมชาติอาจจะมีนโยบายต่อต้านไม่ได้รับอนุญาต แต่ส่วนใหญ่จะมีความยินดีที่จะให้สามารถเข้าถึงในการตอบแทนสำหรับบันทึกแม้ว่าพวกเขาจะยังคงคาดหวังว่าคุณจะปล่อยจับมากกว่าการเก็บรวบรวม.
นอกจากนี้ยังได้รับการคุ้มครองชนิดที่ไม่มีกระดูกสันหลัง https://www.nature.scot/sites/default/files/B469680%20-%20Protected%20species%20list%20-%20WCA%20schedules%205%20%26%206.pdf.
ฉันจะติดต่อใครในประเทศสหรัฐอเมริกาที่จะนำเข้าไข่หรือดักแด้ผีเสื้อจากประเทศอื่น ๆ?
Ive รับการเก็บรวบรวมในกรีซทั้งด้วยตัวเองและกับเพื่อนร่วมงานต่างประเทศ. เราไม่เคยพบปัญหาใด ๆ. ฉันรู้ว่าไม่มีใครที่ได้เคยจำเป็นต้องมีใบอนุญาตการจัดเก็บภาษี. ดังนั้นจะบอกว่าการจัดเก็บภาษีเป็นสิ่งต้องห้ามและต้องมีใบอนุญาตเป็นสิ่งที่ผิด.
กฎระเบียบของรัฐบาลของประเทศส่วนใหญ่คุณจะต้องมีใบอนุญาตบางประเภทในการเก็บรวบรวมอะไร. ความจริงที่ว่าคุณได้รับการผิดกฎหมายการจัดเก็บภาษีมีและยังไม่ได้รับการติดยังเป็นสิ่งที่ผิด. หากคุณไม่ทราบว่ากฎหมายของประเทศที่คุณกำลังรวบรวมคุณจะจบลงในคุกและ / หรือเป็นพันปรับดอลลาร์. ความไม่รู้ของกฎหมายคุณสามารถใช้. ผมคิดว่าเฟรนช์เกียอาจจะเป็นประเทศเดียวในโลกที่ไม่จำเป็นต้องมีใบอนุญาต. คุณควรทำวิจัยบางอย่างก่อนที่จะทำเช่นความคิดเห็นที่ผิดพลาดแจ้ง.
หากคุณไม่ได้เผชิญหน้ากับปัญหาในกรีซ, นี้ไม่ได้หมายความว่าการจัดเก็บแมลงที่ได้รับอนุญาต. อาจเป็นได้ว่าอย่างเป็นทางการกรีซไม่ได้ตระหนักถึงการออกกฎหมายที่ออกใหม่, แต่ในความเป็นจริง: ทั้งหมดเก็บแมลงในกรีซต้องมีใบอนุญาตตามระเบียบเนื่องจาก 2016.
ผมได้รวบรวมหลักในสวนสาธารณะแห่งชาติ, หลังจากติดต่อกับเจ้าหน้าที่ป่าไม้, หลังจาก 2016. พวกเขาก็ไม่สนใจ,พวกเขาบอกฉัน “รวบรวมข้อผิดพลาดสิ่งที่คุณต้องการ”, ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีมากสำหรับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์. สิ่งเดียวกันที่สนามบิน, ผมได้รับการตรวจสอบครั้งหรือสองครั้ง – ฉันก็พบว่าพวกเขาข้อมูลทางวิชาการของฉัน, ฉันอธิบายว่าแมลงมีการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่จะช่วยให้ประเทศของเรา, และพวกเขาให้ฉันไป. และชนิดของข้อมูลประวัตินี้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเพื่อนร่วมงานที่กำลังพิจารณาการจัดเก็บภาษีในกรีซ.
และในการตอบสนองต่อความคิดเห็นของอัลเบิร์. ผมขอขอบคุณสำหรับการระบุอันตรายจากการจัดเก็บภาษีอย่างผิดกฎหมายในบางประเทศ – เชื่อฉัน, ผมคุ้นเคยกับพวกเขา. แต่ในหลายประเทศเช่นกรีซ, สิ่งที่ทำงานแตกต่างกัน, ดีขึ้นหรือแย่ลง. ใช้เวลาห้ามสูบบุหรี่เช่น – รับผลกระทบในหลายปีที่ผ่าน, ยังไม่มีใครเคารพมัน, และหน่วยงานที่ไม่สนใจ. ห้ามในการจัดเก็บภาษีเป็นกรณีที่คล้ายกัน.
ตอนนี้เกี่ยวกับวิธีการที่ไม่ถูกต้องตามหลักจริยธรรมก็คือสำหรับผมที่จะรวบรวมและเพิ่มพูนความรู้กีฏวิทยาประเทศของฉันและวิธีการละอายใจที่ฉันควรจะเป็น. ผมคิดว่าองค์กรเหล่านี้ทำให้กฎหมาย (เช่น. พิธีสารนาโงย่า), มีเครือโจรคนเดียวที่ดูแลเกี่ยวกับระบบราชการและกระเป๋าของพวกเขา. และความคิดเห็นทั้งหมดของนโยบายเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าพวกเขาขัดขวางการวิจัยทางวิทยาศาสตร์. ดังนั้นในขณะที่นักวิทยาศาสตร์, ผมรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ของผมที่จะดูหมิ่นพิธีสารนาโกย่าและต้องเผชิญกับผลที่ตามมา.
นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ดูถูกพิธีสารนาโงย่า, แต่พวกเขายังคงปฏิบัติตาม. และการเปลี่ยนแปลงสภาพที่ไม่สามารถใช้สถานที่ผ่านการปฏิบัติตาม. รุ่นต่อไปจะไปเกลียดเราสำหรับวิธีการที่เราได้รับอนุญาตให้ความหลากหลายทางชีวภาพของเราจะถูกทำลาย…
ฉันหวังว่าความคิดเห็นนี้ไม่ได้รับการลบ.
ผมคิดว่าผมทำตาม logics ของคุณที่นี่. ส่วนใหญ่ของประเทศที่มีการแนะนำให้รู้จักข้อ จำกัด ที่คมชัดในการเก็บรวบรวมผีเสื้อจะทำเช่นนี้ได้โดยไม่ต้อง jugdement เหมาะสมทำไม. ในขณะที่คุณเขียนเกี่ยวกับกรีซ, ตำรวจส่วนใหญ่, เจ้าหน้าที่กำหนดเอง, ยามในสวนสาธารณะ ฯลฯ เพียงแค่ดูแล dont. แต่ต้องระวัง. บางประเทศจะแจ้งเตือนมากในเรื่องเหล่านี้. อย่าได้คิดเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีในประเทศอินเดีย, ศรีลังกา, ออสเตรเลีย, คอสตาริกาและประเทศในแอฟริกามากที่สุด. พวกเขาเป็นหลังจากที่เงินของคุณเช่นกันและค่าปรับสำหรับการถูกจับในการเก็บรวบรวมแมลงอาจจะสูงมาก. หลังจากการสื่อสารบางอย่างกับนักวิทยาศาสตร์กีฏวิทยามืออาชีพในประเทศแถบเอเชีย, ข้อสรุปของฉันคือสิ่งที่ทั้งเกี่ยวกับการป้องกันคือการป้องกันวัสดุวิจัยนักวิทยาศาสตร์, ไม่ธรรมชาติในตัวเอง. อย่างแน่นอน, เราควรเคารพกฎหมายเกี่ยวกับสัตว์ใกล้สูญพันธุ์, แต่สิ่งที่เกี่ยวกับคนอื่น ๆ? ทำไมเป็นแมลงคอลเลกชันฟรีในแทบผีเสื้อที่มีประชากรประเทศนอร์ดิกและไม่ได้อยู่ในประเทศอินเดีย? เราควรจะมีชุดของกฎระหว่างประเทศเกี่ยวกับเรื่องนี้.
สวัสดี! ไม่มีใครรู้กฎหมายและกฎหมายรอบเก็บแมลงในประเทศกัมพูชา? ฉันจำเป็นต้องเรียงลำดับของใบอนุญาตใด ๆ?
ใบอนุญาตจะต้อง. ที่ดีที่สุดคือติดต่อ Sophany Phauk ซึ่งเป็นผู้ดำเนินการโครงการริเริ่มกีฏวิทยากัมพูชาที่ Royal University of Phnom Penh.
อัปเดตเกี่ยวกับสโลวีเนีย, ฉันเขียนจดหมายถึงกระทรวงสิ่งแวดล้อมและพวกเขาบอกฉันว่าจำเป็นต้องมีใบอนุญาตสำหรับสัตว์ป่าคุ้มครอง, อุทยานแห่งชาติและเขตสงวนและธรรมชาติ 2000 พื้นที่. นอกจากนี้คุณยังสามารถเก็บแมลง
ขอบคุณ! ฉันได้อัปเดตข้อมูลข้างต้นแล้ว.
เชื่อหรือไม่, มีพื้นที่ไม่กี่แห่งในออสเตรเลียที่แม้แต่นักวิทยาศาสตร์การวิจัยของออสเตรเลียก็ไม่ได้รับอนุญาตให้รวบรวมสิ่งใด ๆ ตามกฎหมาย. ฉันจะต้องตรวจสอบอีกครั้ง, แต่ฉันค่อนข้างมั่นใจว่ามีสถานการณ์ต่อเนื่องใน QLD ตอนใต้ซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนต่างๆ (ก่อนหน้านี้หรือปัจจุบันอุทยานแห่งชาติ) ซึ่งอยู่ระหว่างการประเมินการอ้างสิทธิ์ Native Title. เพราะความไม่แน่นอนรอบตัวว่าใครจะมีหน่วยงานในอนาคต (ไม่รู้ว่าใช้ศัพท์ทางกฎหมายอะไร?) ในส่วนของที่ดินเหล่านี้, รัฐบาลของรัฐจะไม่เข้าร่วมการเจรจาใด ๆ เกี่ยวกับการใช้ที่ดินนี้โดยบุคคลที่สาม (รวมถึงนักวิทยาศาสตร์).
ลิงก์ไปยังเพจของสาธารณรัฐโดมินิกันไม่สามารถใช้งานได้.
ขอบคุณ! ฉันได้อัปเดตเว็บไซต์พร้อมลิงก์ไปยังแบบฟอร์มกระทรวง (ใบอนุญาตการส่งออกค่อนข้างคลุมเครือ). ลิงก์ไปยังผู้ชายที่ทำงานให้คุณดูเหมือนจะออฟไลน์ไปหมดแล้ว, ฉันจึงลบมันออกไป.
ประสบการณ์ของฉันกับสวนสาธารณะของรัฐไวโอมิงคือพื้นผิวแบบสบาย ๆ ที่รวบรวมถูกกฎหมาย, โดยได้รับอนุญาตจากหัวหน้าอุทยาน; และส่วนใหญ่ไม่สนใจจริงๆ. Seminoe และ Glendo โดยเฉพาะ. เกิร์นซีย์, ติดต่อครั้งเดียว, ไวขึ้นเล็กน้อย, แต่ก็ไม่ค่อยมีใครสนใจอยู่ดี.
ขอบคุณสำหรับเคล็ดลับ! ใช่, ผู้จัดการสวนสาธารณะหลายคนจะอนุญาตให้เก็บแบบสบาย ๆ ได้หากคุณขอ (ทำหลายอย่างใน IL ที่เติบโตขึ้น). ฉันจะจดสิ่งนี้ไว้ข้างต้น.
คุณไม่ได้พูดถึงโปรตุเกส. ฉันเคยไปประเทศนี้เป็นประจำตั้งแต่นั้นมา 1998, ส่วนใหญ่จะรวบรวมและบันทึก Coleoptera และจากประสบการณ์ของฉันไม่มีปัญหา, ผู้จัดการกองหนุนที่ว่างเปล่ามีความกระตือรือร้นที่จะทราบว่ามีสัตว์ชนิดใดบ้าง. ต้องมีใบอนุญาตสำหรับเขตอนุรักษ์ธรรมชาติแห่งชาติ แต่สามารถขอรับได้โดยแจ้งให้ทราบล่วงหน้าและกรอกแบบฟอร์มใบสมัคร, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาโปรตุเกส, และเสนอให้ส่งรายชื่อชนิดที่บันทึกไว้.
การได้รับอนุญาตให้ศึกษาแมลงในยิบรอลตาร์ไม่ควรเป็นปัญหาหากนักวิจัยตกลงที่จะให้รายชื่อชนิดที่บันทึกไว้. วิธีที่ดีที่สุดในการติดต่อคือผ่านทางเว็บไซต์ของ Gibraltar Ornithological and Natural History Society http://www.gonhs.org ที่ไหนมี “ติดต่อเรา” แบบฟอร์ม.
ขอบคุณสำหรับรายการที่น่าสนใจ.
ฉันคิดว่า, ที่ด้านบนของรายการ, คุณยังสามารถเพิ่มคำแนะนำสากลเหล่านี้ซึ่งจะช่วยให้นักวิจัยในปัจจุบันและอนาคตของนักวิจัยในประเทศหนึ่ง ๆ.
หากไม่มีข้อมูลสำหรับกระบวนการอนุญาต (เป็นหลายประเทศในแอฟริกา):
ทั้ง: นำไปใช้กับสถานทูตของคุณเองในประเทศที่เกี่ยวข้อง, จะถูกส่งไปยังหน่วยงานอ้างอิงในท้องถิ่น, ด้วยชื่อของผู้รับผิดชอบการบริหารนี้, จากนั้นให้ติดต่อบุคคลนี้ที่รับผิดชอบเอกสารแนบของสถานทูตที่ให้ข้อมูล.
ทั้ง: นำไปใช้กับสถานทูตของประเทศที่เกี่ยวข้อง, ฯลฯ.
ดำเนินการยื่นไฟล์ก่อนเดินทางเข้าประเทศ, และปฏิบัติตามขั้นตอนและเอกสาร (เนื่องจากการบริหารอาจช้า). เมื่ออยู่บนเว็บไซต์, พบปะกับคู่สนทนาของคุณและเคารพกฎ.
หมายเหตุสำคัญในการออกอากาศ:
หลายประเทศ, และฉันกำลังพูดถึงผู้ที่อนุญาต, กลายเป็นที่สงสัยของผู้ขอใบอนุญาตเนื่องจากมักจะไม่ถูกส่งกลับ (รายงาน, รายชื่อสายพันธุ์, สิ่งพิมพ์เกี่ยวกับวัสดุที่เก็บเกี่ยว, การสอนโปสเตอร์, เป็นต้น), รวมทั้ง, น่าเสียดาย, จากโครงสร้าง (มหาวิทยาลัยหรือองค์กรพัฒนาเอกชน). การลบล้างจึงทำให้สิ่งที่ยากขึ้นสำหรับผู้ที่ทำงานอย่างจริงจังและให้ข้อเสนอแนะ (รายงาน, การเขียนร่วม, ฯลฯ). ต้องเข้าใจใบอนุญาตการวิจัยในความสัมพันธ์แบบ win-win, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศเกิดใหม่หรือประเทศกำลังพัฒนา. ด้วยประการฉะนี้, โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้สมัครเป็นโครงสร้าง, ได้รับการร้องขอความร่วมมือกับมหาวิทยาลัยในพื้นที่และการสนับสนุนของนักศึกษาหรือนักวิจัยในช่วงระยะเวลาของการสำรวจ, ซึ่งรับประกันการถ่ายทอดความรู้ไปยังประเทศที่ได้รับอนุญาต.
การเล่นเกมช่วยสร้างความสัมพันธ์ความไว้วางใจในระยะยาว.
นอกจากนี้อย่าลืมว่าหลายประเทศได้ลงนามในพิธีสารนาโกย่า. ซึ่งหมายความว่า, และอื่น ๆ, การแบ่งปันผลกำไรจากการวิจัยอย่างเท่าเทียมกัน.
ปล: ให้ความสนใจกับใบอนุญาตจริง - ปลอมที่บางครั้งได้รับในจุดที่รีบร้อนกับเจ้าหน้าที่ที่ไร้ยางอาย, กับ bakshich ปลอมตัวเป็นภาษี! เชื่อกันว่าเป็นระเบียบและฟันเฟืองอาจไม่เป็นที่พอใจ, เช่นการยึดตัวอย่างเมื่อเดินทางออกนอกประเทศ, แม้ “ห้ามกลับประเทศ”.
กาบอง: การอนุญาตการวิจัยออกโดยศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (ศูนย์กลาง). ทางเข้าอุทยานแห่งชาติออกโดย National Agency for National Parks (ANPN). การส่งออกพันธุ์จะต้องได้รับอนุญาตจากกระทรวงน้ำและป่าไม้. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม, ติดต่อ National Center for Research Authorizations (CNAR): cnar.gabon@gmail.com
กาบอง: ใบอนุญาตการวิจัยจัดส่งโดยศูนย์วิจัยแห่งชาติทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. ต้องได้รับอนุญาตจากหน่วยงานอุทยานแห่งชาติในการเข้าอุทยานแห่งชาติ. การส่งออกพันธุ์ต้องได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรีกระทรวงน้ำและป่าไม้. สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม, อาจติดต่อคณะกรรมการอนุญาตการวิจัยแห่งชาติ: cnar.gabon@gmail.com.
กาบอง: ค่อนข้างจะเป็น “ค่าคอมมิชชั่น” การอนุญาตการวิจัยแห่งชาติไม่ใช่ “ศูนย์”. ขอขอบคุณ.
สวัสดีทุกคน, ถ้าฉันอยากจับแมลงในเนเธอร์แลนด์, ฉันต้องการใบอนุญาตเพื่อพาพวกเขากลับไปอิตาลีไหม? ขอบคุณ.
หากคุณสนใจที่จะสะสมใน Mississippi State Parks และพื้นที่อื่น ๆ, ใบอนุญาตในการขอใบอนุญาตรวบรวมมีอยู่ที่นี่ https://www.mdwfp.com/media/3354/scientific_collecting_permit_application.pdf. สมัครได้ฟรีสำหรับผู้ที่มีความเกี่ยวข้องกับสถาบัน แต่มีค่าใช้จ่าย $1 สำหรับนักสะสมส่วนตัว.
สวัสดีทุกคน,
ฉันกำลังวางแผนที่จะเดินทางไปมาเลเซียในฤดูใบไม้ผลิหน้าและหวังว่าจะได้ไปเก็บแมลงบ้าง. สิ่งนี้จะไม่ใช่เชิงพาณิชย์และส่วนใหญ่เป็นการสะสมส่วนตัว. ฉันได้รับข้อมูลที่หลากหลายว่าจำเป็นต้องมีใบอนุญาตในการเก็บรวบรวมทั่วไปหรือไม่และได้ยินว่ามีการขนส่งตัวอย่าง (มากกว่าการบิน) เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการขนส่ง. ใครมีข้อมูล (หรือโดยเฉพาะผู้ติดต่อ) เกี่ยวกับการรวบรวมในมาเลเซีย? ลิงก์ด้านบนเกี่ยวกับใบอนุญาตของมาเลเซียต้องใช้รหัสผ่านบางประเภทและฉันไม่สามารถตรวจสอบได้. ขอขอบคุณข้อมูลใด ๆ!
ที่นั่น, เรื่องภาษากรีกอีกครั้ง😉โอกาสที่แท้จริงที่จะได้รับอนุญาตตามกฎหมายสำหรับนักกีฏวิทยาที่ไม่ใช่มืออาชีพคืออะไร? และใช้เวลานานแค่ไหนในการขออนุญาต?
ใครมีข้อมูลเกี่ยวกับใบอนุญาตที่จำเป็นในการรวบรวมและ / หรือส่งออกจากโมร็อกโก?
ฉันสามารถเพิ่มข้อมูลสำหรับเยอรมนีได้, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศ Sacony-Anhalt. สามารถขอใบอนุญาตอย่างเป็นทางการได้จาก Obere Naturschutzbehörde, แต่มันน่าเบื่อเพราะพวกเขาถามล่วงหน้าว่าคุณจะเก็บตัวอย่างพันธุ์ไหนเมื่อไหร่และที่ไหน. สิ่งที่ดีก็คือ, เท่าที่ฉันรู้, ไม่ห้ามการรวบรวมนอกพื้นที่คุ้มครองยกเว้นสายพันธุ์ที่ระบุว่าได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายหรือในบัญชีแดง.
ฉันยังสามารถเพิ่มบางอย่างเกี่ยวกับอาร์เจนตินา: ด้วยความร่วมมือในท้องถิ่นจะสามารถขอใบอนุญาตสำหรับอุทยานแห่งชาติได้. เนื่องจากการบริหารของพวกเขาเป็นของรัฐบาลกลาง, ง่ายกว่าการขอใบอนุญาตจากที่อื่น. เราต้องการที่จะได้รับ per.its เพื่อรวบรวม fireants (ถือว่าเป็นศัตรูพืช) สำหรับการวิจัยจากไลค์ข้างถนน. สำหรับแต่ละรัฐจะต้องมีใบอนุญาตการเก็บเงินล่วงหน้า, จากนั้นใบอนุญาตให้เคลื่อนย้ายข้ามพรมแดนของรัฐนั้น, และสุดท้ายใบอนุญาตส่งออกของรัฐบาลกลาง. หลายจังหวัดไม่เคยตอบ, หรือติดขัดไปตามกระบวนการ (2 จังหวัดไม่ได้เดินหน้าตั้งแต่นั้นมา 4 ปี!). อย่างไรก็ตามสำหรับ 2 จังหวัดผู้ทำงานร่วมกันในพื้นที่ของเราได้รับใบอนุญาตทั้งหมดหลังจากแคลิฟอร์เนีย 2 ปี.
สวัสดี,
คุณมีข้อมูลเกี่ยวกับใบอนุญาตให้รวบรวมในคีร์กีซสถานบ้าง?
ขอบคุณมาก.
เรา (นักกีฏวิทยาชาวนอร์เวย์) ได้รับการรวบรวมใน Kirgizstan เป็นเวลาหลายปีและไม่ประสบปัญหาใด ๆ. ใบอนุญาตไม่จำเป็น, และเราไม่สามารถระบุการป้องกันของสิ่งมีชีวิตบางชนิดได้. เราไม่เคยเห็นอุทยานแห่งชาติใด ๆ ในประเทศนี้, แต่ถ้ามีคุณต้องหลีกเลี่ยงจากการจับอย่างแน่นอน. มีหลายสายพันธุ์ที่น่าสนใจใน Kirgizstan, และเป็นประเทศที่ควรค่าแก่การเยี่ยมชม. เราจ้างรถที่แข็งแกร่งและคนขับ. ถนนอาจจะท้าทายที่นี่และที่นั่น.
ที่นั่น, ข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับการรวบรวมในOuzbékistan ?
ขอบคุณ
Stéphane
สวัสดี,
ขอขอบคุณที่สละเวลาให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์นี้.
คุณสามารถบอกอะไรเราเกี่ยวกับเนปาลและภูฏานได้? นอกจากนั้นการเจ็บป่วยจากความสูงอาจถึงแก่ชีวิตได้.
ขอบคุณอีกครั้ง!
อย่างน้อยเนปาลก็รับรองเช่นเดียวกัน, กฎระเบียบที่เข้มงวดเช่นเดียวกับในอินเดีย: ลืมมันไปเถอะ. ภูฏานมีแนวโน้มที่จะทำเช่นเดียวกัน.
สถานการณ์เกี่ยวกับการรวบรวม Lepidoptera ในโปรตุเกสและ Madeira วันนี้เป็นอย่างไร?? ฉันอยากจะขอบคุณข้อมูลบางอย่างในหัวข้อนี้?? ขอแสดงความนับถือบ
ฉันยังสนใจในเรื่องนี้, เหมือนกับโปรตุเกสหรือมีข้อ จำกัด พิเศษ?
สวัสดี,
มีใครรู้บ้างว่าเพื่อนจากคอสตาริกาส่งแมลงจากสวนของเธอไปสเปนให้ฉันได้ไหม? หรือจะต้องมีใบอนุญาตและใบอนุญาต?
ขอบคุณ,
เปโดร
คอสตาริกามีกฎหมายที่เข้มงวดมากในการส่งออกผลิตภัณฑ์จากสัตว์ป่า – แม้แต่นักท่องเที่ยวก็ไม่สามารถเก็บเปลือกหอยบนชายหาดได้. ฉันไม่คิดว่ามันจะถูกกฎหมายหากไม่มีใบอนุญาตส่งออก, แต่เพื่อนของคุณอาจหาได้โดยขอให้สำนักงานสัตว์ป่าประจำภูมิภาคของเธอ. ถ้าเธออธิบายว่าแมลงมาจากบ้านของเธอพวกเขาอาจให้ใบอนุญาตแก่เธอ (หรือจะอธิบายกฎหมาย, ซึ่งฉันไม่ใช่ 100% สำหรับ 2020).
ในเดนมาร์กหน่วยงานธรรมชาติได้สั่งห้ามรวบรวมผีเสื้อที่มีสีแดง (Papilionoidea) บนดินแดนของพวกเขา. พวกเขาสามารถสำรวจได้ที่นี่: https://bios.au.dk/forskningraadgivning/temasider/redlistframe/soeg-en-art/.
การห้ามระดับชาติของ 33 สายพันธุ์ยังอยู่ระหว่างทาง. การเก็บรวบรวมทางวิทยาศาสตร์ยังคงได้รับอนุญาตและต้องได้รับการอนุมัติจากพิพิธภัณฑ์ Naturhistorisk Aarhus หรือพิพิธภัณฑ์ Statens Naturhistoriske (โคเปนเฮเกน).
เห็นได้ชัดว่าการห้ามสายพันธุ์ทั่วสหภาพยุโรปใช้กับเดนมาร์กด้วย.
สวัสดี, โปรดมีประสบการณ์ใด ๆ กับเกาะมอริเชียส?
สำหรับออสเตรเลีย, ซับซ้อนกว่ามาก!
ดู https://www.csiro.au/en/Research/Collections/ANIC/Collection-Resources/Permit-requirements#:~:text=You%20will%20need%20to%20apply,you%20with%20a%20collecting%20permit.&text=National%20Parks%20permits
ขอบคุณสำหรับลิงค์นะคะ! ฉันได้อัปเดตสิ่งนี้ด้านบน.
สวัสดี
คุณเขียนเพื่อโบลิเวีย: “การเดินทางโดยพิพิธภัณฑ์ขนาดใหญ่ในสหรัฐ 2007 จบลงด้วยการเก็บตัวอย่างทั้งหมดถูกทิ้งไว้ในโบลิเวียเพื่อรอใบอนุญาตส่งออก” ฉันอาศัยอยู่ในโบลิเวีย, ลาปาซกับฉันต้องการค้นหาคอลเลคชันนี้. พิพิธภัณฑ์ใหญ่แห่งสหรัฐอเมริกาแห่งใด? คุณมีข้อมูลเพิ่มเติมหรือไม่? ใครทำข้อมูลกับ US Museum มาบ้าง?
จากที่ Museuo? de Historia National คุณเขียน. ลิงค์ใช้งานไม่ได้.
ขอบคุณ, ดร.. ก็อตต์ฟรีด ซีเบล
การเดินทางดำเนินการโดยพิพิธภัณฑ์สนามในชิคาโก, อาจจะอยู่รอบๆ 2008-2009? คุณสามารถติดต่อแผนกที่นั่นและดูว่าพวกเขาสามารถติดต่อกับใครได้หรือไม่, แต่นานมากแล้ว สงสัยพวกตัวอย่างจะรอด.
สวัสดี, ประสบการณ์ใด ๆ กับอียิปต์?
ฉันอยากรู้ว่าสิ่งนี้ใช้ได้กับด้านมาลาวิทยาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังอื่นๆ อย่างไร. ฉันพยายามหาบทสรุปสั้นๆ ทางออนไลน์สำหรับสิ่งนี้, และฉันแค่กังวลเรื่องการสะสมในสหรัฐอเมริกาเท่านั้น.
มีรัฐหนึ่งที่ห้ามเก็บหอยน้ำจืดอย่างชัดแจ้ง (เทนเนสซี) แต่อีกหลายคนยังไม่ชัดเจน.
ที่นั่น,
ฉันซาบซึ้งในความพยายามของคุณในการให้ข้อมูลนี้มาก! ฉันสามารถให้ข้อมูลเล็กน้อยเกี่ยวกับสถานการณ์ในอาร์เจนตินา:
จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากแต่ละจังหวัดที่คุณต้องการรวบรวมใน, เพราะพวกเขามีสิทธิในทรัพยากรพันธุกรรมของพวกเขา. ส่วนใหญ่คุณต้องแจ้งให้พวกเขาทราบเกี่ยวกับ: สปีชีส์, ที่ตั้ง, วันที่, จำนวนตัวอย่างที่จะรวบรวม, เจ้าหน้าที่ภาคสนามทุกคนและสมาคมของคุณกับสถาบันวิทยาศาสตร์. บางครั้งคุณจำเป็นต้องมีพันธมิตร locla. ในบางจังหวัด, คุณต้องจ่ายค่าใบอนุญาต. พวกเขายังจะอนุญาตให้คุณส่งออกจากด้านข้างของพวกเขา. การติดต่อไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป, ทางที่ดีควรโทรติดต่อสถาบันที่อยู่ในรายชื่อและสอบถามว่าจะส่งใบสมัครของคุณไปที่ใด. คุณต้องมีนักแปลหรือพูดภาษาสเปน, เนื่องจากเจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่ไม่พูดภาษาอังกฤษและเอกสารทั้งหมดเป็นภาษาสเปน.
ภาพรวมพร้อมลิงค์ไปยังกฎหมายจังหวัดสามารถพบได้ที่นี่: https://www.argentina.gob.ar/ambiente/biodiversidad/genetica/nagoya (เลื่อนไปด้านล่างสุด, ดาวน์โหลด PDF ที่สอง, คุณจะได้รับรายชื่อจังหวัดทั้งหมดและไฟล์ PDF ของ Resolutións . ที่เกี่ยวข้อง)
บนเว็บไซต์นี้: https://www.argentina.gob.ar/tramitar-solicitud-de-certificado-de-cumplimiento คุณพบข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการมอบสิทธิ์จังหวัดของคุณให้กับรัฐบาลกลางผ่านระบบพิเศษ (TAD) เพื่อรับใบรับรองการปฏิบัติตามข้อกำหนด. หากคุณมีคำถามเกี่ยวกับระบบ TAD ควรเขียนถึง: protocolodenagoya@ambiente.gob.ar (ในภาษาสเปน!)พวกเขามีประโยชน์มาก.
สามารถดำเนินการสมัครได้ภายใน 1-2 เดือนโดยจังหวัดและ 1 เดือนโดยรัฐบาลกลาง. มอบเอกสารที่จำเป็นทั้งหมดให้คุณ. จากประสบการณ์ของฉัน, ดีกว่าที่จะวางแผนด้วยเวลามากขึ้น, โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณไม่คล่องแคล่วในภาษาสเปน. คุณอาจจะต้องได้รับอัครสาวก (การรับรองลายมือชื่อของคุณซึ่งถูกกฎหมายในอาร์เจนตินา) ที่สถานทูตสำหรับเอกสารบางอย่าง. ฉันหวังว่าข้อมูลนี้จะช่วยให้.
ฉันจะขอบคุณมากสำหรับข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันในกรีซ, ในขณะที่ฉันกำลังเตรียมการเดินทางของคอลเลกชัน. ฉันจะขอบคุณมากถ้ามีคนสามารถให้ที่อยู่อีเมลที่เป็นปัจจุบันแก่ฉันไปยังบุคคลที่ถูกต้องภายในกระทรวงสิ่งแวดล้อมหรือที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ, ติดต่อโดยตรง. พวกเขาจัดการกับนาโกย่า-โพรโทคอลอย่างไร??
ทั้งหมดที่ดีที่สุด.
สวัสดี, ฉันกำลังมองหาข้อมูลในการสมัครสำหรับคอลเลกชัน- และใบอนุญาตส่งออกแมลง (ด้วง) และแมงป่องในจอร์เจีย.
น่าเสียดายที่ยังไม่พบอะไรเลย, ข้อบังคับทางกฎหมายที่มีอยู่ในจอร์เจีย.
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำใด ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้!
It is not legal to collect in El Salvador without the usual permit given only to those in affiliation with a university. You also have to have a very specific project specified with a list of species to be taken and all.
What about Seychelles? Is it possible to collect something there?
Dear Chris,
collecting in Austria does not generally require a permit. Admittedly, the situation is a bit confusing, but outside of protected areas and especially National Parks and “Naturschutzgebiete” it is not illegal to collect non-protected species by non-automated methods like traps. นอกจากนี้, in theory the consent of the landowners would be necessary, but is in practice of course hard to obtain beforehand.
ไชโย,
Leander
Does anyone know if the collecting ban in French national parks include the ‘parc naturel régional’?
It is generally ok to collect in a parc naturel regional but there might be local bans on collecting insects, mushrooms etc., you can ask the local entity managing the specific parc for information. Collecting insects is strictly forbidden in Parcs nationals and reserves naturelles without a permit.
In Costa Rica and Panama, do I need a permit to collect insects outside of national parks and reserves (private property or hotel grounds)?
I would like to temporarily collect and photograph insects (จับและปล่อย) on land owned by a friend of mine who lives in Costa Rica.
I have found no evidence on government websites that permits are required on private land.