تنوع پروانه ها با دندان

همه احتمالاً با مدل استاندارد پروانه یا پروانه آشنا هستند – خرطومی نی مانند برای رسیدن به شهد پنهان در گلها. اکثریت قریب به اتفاق Lepidoptera در کنار تشعشعات گیاهان آنژیوسپرم متنوع شده اند., تبدیل شدن به یکی از متنوع ترین و فراوان ترین نظم های زندگی روی زمین. اما این پارادایم در مورد Micropterigidae صدق نمی کند, که نه تنها پایه ای ترین دودمان Lepidoptera را نشان می دهند, اما یکی از سه خانواده ای هستند که فک پایین را برای خرد کردن گرده یا هاگ حفظ کرده اند و به بریوفیت ها متکی هستند., مواد آلی پوسیده یا قارچ ها به عنوان میزبان لارو. فرضیات قبلی در مورد تنوع این گروه بر اساس سن گسترده دودمان بود (110 میلیون سال) و مجموعه ای از جنس های باستانی. A مقاله اخیر در مورد گونه های ژاپنی از Micropterigidae توسط Yume Imada و همکارانش در دانشگاه کیوتو شواهدی را بر خلاف این موضوع ارائه می‌کند و از تکنیک‌های مولکولی برای آزمایش فرضیه گونه‌زایی آلوپاتریک بدون تغییر مکان استفاده می‌کند..

نویسندگان به 46 محلات در سراسر مجمع الجزایر ژاپن و جمع آوری همه 16 گونه های بومی شناخته شده, چند گونه جدید, و احتمالاً یک جنس جدید. یافتن این پروانه ها در طبیعت کار سختی نیست اگر بدانید چگونه زیستگاه را پیدا کنید و چگونه از سنگ های لغزنده نیفتید.; اما هنگامی که نقطه را پیدا کردید، پروانه ها می توانند فراوان باشند. Micropterigidae به طرز عجیبی با بریوفیت های خود مرتبط هستند, که در زیستگاه های مرطوب در کنار نهرها و رودخانه ها رخ می دهد. ماهیت یک حیوان دقیقه‌ای و آهسته در جیب‌های جدا شده به گونه‌زایی آلوپاتریک کمک می‌کند.. بسیاری از میکرولپیدوپترها به سختی از گیاه میزبان خود پرواز می کنند و حتی زمانی که پرواز می کنند به دلیل پراکندگی در فواصل طولانی شناخته شده نیستند.. در حالی که اکثر جنس ها و گونه ها به طور کامل در سراسر ژاپن جدا شده اند، چند نمونه وجود دارد که این جنس وجود دارد پارامارتیریا در جمعیت های رخ می دهد ایسیکیومارتیریا. در حالی که دقیقاً ناشناخته است که چگونه این گونه ها می توانند منابع میزبان خود را تقسیم کنند، به احتمال زیاد یک تفاوت زمانی در چرخه زندگی وجود دارد.. اینجا در کالیفرنیا یک مجموعه بسیار گیج کننده از وجود دارد آپودمی پروانه هایی که مشتی گونه و (البته) زیرگونه هایی که در فصل های تولید مثل بهار و پاییز روی یک گیاه تقسیم می شوند.

به طرز چشمگیری, هر micropterigid جمع آوری شده به عنوان لارو تنها در پیدا شد Knowphalum conicum گونه های جگر, علیرغم وجود تا چهارده گونه بریوفیت دیگر در همان زیستگاه. مدتهاست که درک شده بود که Micropterigidae آسیایی از گیاه جگر تغذیه می کنند, اما میزان اختصاصی بودن میزبان آنها هرگز اندازه گیری نشده بود. به نظر می رسد رفتار تغذیه در همه گونه های مورد بررسی یکسان است, با کرم‌هایی که در امتداد بالای بریوفیت‌ها چرا می‌کنند و لایه‌های بافت بالایی را مصرف می‌کنند..

تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک COI, 18ژن‌های S و EF-1α با استفاده از روش‌های تحلیلی متعدد، درخت‌های بسیار متجانس تولید کردند. به نظر می رسد که جنس بومی ژاپنی و دانش فالوم استراتژی تغذیه یک کلاد مونوفیلتیک به خوبی پشتیبانی می شود (به رنگ سبز). به طور خلاصه, تابش Micropterigidae اختصاصی میزبان با جداسازی همزمان است, بالا بردن, و تقریباً انزوای خشکی ژاپن 20 میلیون سال پیش. نمی‌توانست این فرضیه را ارائه دهد که قدمت تنوع میکروپتری‌گیداهای ژاپنی به اندازه خود جزیره است.; و همچنین امروزه یک واقعیت پذیرفته شده است که گونه زایی آلوپاتریک بیشتر از آن چیزی که تصور می شد اتفاق می افتد. اما کمی کردن این نظریه ها و توضیح اینکه چگونه و چرا این اتفاق می افتد دقیقاً چیزی است که علم در مورد آن است.

ادبیات نقل شده

ایمادا Y, کاواکیتا A, & کاتو ام (2011). توزیع آلوپاتریک و تنوع بدون جابجایی طاقچه در یک اصل و نسب پروانه پایه تغذیه کننده از بریوفیت (پولکبالان: Micropterigidae). اقدامات. علوم بیولوژیکی / انجمن سلطنتی, 278 (1721), 3026-33 PMID: 21367790

اسکابل, ام جی. (1992). Lepidoptera: فرم, تابع, و تنوع. دانشگاه آکسفورد. مطبوعات.