Maandag Moth

Ek gaan die bal aan die rol te hou met hierdie reeks en probeer om dit meer gereeld te maak. Ek sal ook fokus op die klem op 'n nuwe spesies elke week van die massiewe versamelings hier by die California Akademie van Wetenskappe. Dit moet gee my genoeg materiaal vir… ten minste 'n paar honderd jaar.

Grammia edwardsii (Erebidae: Arctiinae)

Hierdie week se model is die tier mot Grammia edwardsii. Tot 'n paar jaar gelede het hierdie familie van motte was beskou apart van die Noctuidae – maar onlangse molekulêre en morfologiese analise toon dat dit in werklikheid 'n uil. Die familie Erebidae is getrek uit binne die Noctuidae en die Arctiidae is daarin geplaas, draai hulle in die subfamilie Arctiinae. OK vervelig taksonomie uit die pad – alles in almal, dit is 'n pragtige mot en byna niks bekend oor dit. Hierdie model is ingesamel in San Francisco in 1904 – in die feit dat byna al die monsters bekend van hierdie spesies is versamel in die stad om die draai van die eeu. Terwyl hierdie maand lyk baie soortgelyk aan die volop Grammia versier, noukeurige ontleding van die oë, vleuel vorm en antennas beweer dat dit eintlik 'n afsonderlike spesie. Ek glo die laaste model is versamel rondom die 1920's en dit het nie weer gesien is. Dit is waarskynlik en jammer dat hierdie maand oor die verloop van die laaste uitgesterf mag geword het 100 jaar van die ontwikkeling van die SF Bay streek. Grammia, en Arctiinae in die algemeen, nie bekend vir die hoë vlakke van die gasheer spesifisiteit; hulle is geneig om te wees soos min koeie en voed op byna enigiets in hul pad. So bly dit verwarrend waarom hierdie maand nie habitat sou vandag, selfs in 'n stad so erg versteur. Miskien is dit 'n mot gespesialiseerde in die sout moeras gebiede rondom die baai – wat al sedert uitgewis as gevolg van die stortingsterrein vir real-boedel (1/3 van die hele baai was verlore te vul). Of miskien is dit 'n mot bly met ons, selfs vandag, maar is nooit afgehaal, want dit is 'n ontwykende dag vlieg spesies. Ek hou altyd my oog in die park in die lente vir 'n klein oranje vervaag…