شیشه ای klettii: عکس های آوریل بازی Nobile, CAS
در اکثر مگس بخشی از آن هستند یک حشره من بیش از حد در مورد هیجان زده. اما, خانواده مگسهای سرکوچک مبهم به استثنای هستند. من شروع به اشتراک گذاری برخی از جنس جالب از زمان به زمان – مورفولوژی از خانواده شگفت آور متنوع است. بیشتر روزهای من در موزه می گذرد تا مجموعه عظیم ما را فهرست کنیم 16,000 آکورسریدها (با نام مستعار مگس سر کوچک). هنگامی که آن را با سایر خانواده های فراوان تر مقایسه می کنید، ممکن است خیلی چشمگیر به نظر نرسد (و در مقایسه با بیش از حد رنگ پریده است 17,500,000 دیگر نمونه هایی که ما در موزه داریم); اما معلوم می شود که نماینده بسیاری است, اگر نه بیشتر, از تمام نمونه های شناخته شده برای کل خانواده. در حالی که احتمالاً مجموعه های بزرگی از این مگس ها در موسسات دیگر وجود دارد, آکادمی علوم کالیفرنیا می تواند به راحتی رکورد از زمان دریافت مجموعه دکتر. اورت آی. رول (که گهگاه برای کار از موزه می آید).
آکروسریدها به دلیل نادر بودن آنها در طبیعت، گروه نسبتاً دشواری برای مطالعه هستند, بیولوژی پارازیتوئید آنها, و گرفتن آنها در بال چقدر دشوار است. قفسه سینه بزرگ آنها مملو از ماهیچه هایی است که پرواز را در هوا پرتاب می کند – بنابراین اگر آنها را در گلی نگیرید، در حسرت تله بدبختی باقی می‌مانید. ایو یک داستان از یادگیری گرفتن اینها در بال در کاستاریکا به من گفت. شما در مقابل یک همکار در میدان ایستاده اید – به محض اینکه کسی چیزی را در حالت فشرده شنید, به امید اینکه مگس را تصادفی به دام بیاندازی، به شدت تاب می خوری… هر چند وقت یکبار کار می کند. این مگس ها همچنین تنها انگل های درونی شناخته شده عنکبوت های بالغ هستند (ممکن است سابقه یک تاچینید وجود داشته باشد…). جنس فوق, نئولازیا, انگل رتیل ترافوسید است (چیزی مثل آفونوپلما). به عنوان یک لارو، مگس به سمت پاهای عنکبوت حرکت می کند و به شکم فرو می رود و سپس در کنار ریه کتاب قرار می گیرد و سوراخ کوچکی برای تنفس ایجاد می کند.. سپس صبورانه منتظر می ماند تا عنکبوت به بلوغ نزدیک شود. با رتیل ماده, مگس ممکن است برای چندین دهه خفته باشد. در نهایت چیزی شبیه به فیلم بیگانگان اتفاق می افتد و لارو از اندام های داخلی عنکبوت تغذیه می کند و سپس به شفیره تبدیل می شود.. اما تشخیص اینکه آیا عنکبوت دارای انگل است یا نه بدون تشریح غیرممکن است – بنابراین مجموعه های بزرگی از عنکبوت های زنده باید برای به دست آوردن رکوردهای میزبان نگهداری شوند. زیست شناسی پارازیتوئید بسیار جالب است.
نمونه بالا (شیشه ای klettii یک جدید, بی نام, گونه) در جمع آوری شد 1977 توسط شلینگر در نزدیکی شهر آلاموس, مکزیک – روی گلهایی با مدل تقلیدی احتمالی, یک سوسک Chrysomelidae (مردم سوسک, هر ایده ای فراتر از خانواده?).
بسیار جالب! از روی کنجکاوی, زیرا شما به مجموعه های بزرگی از عنکبوت های زنده اشاره می کنید, آیا هیچ محققی در جستجوی نمونه با نگهبانان سرگرمی رتیل تماس گرفته است? در حالی که من هرگز ندیده ام چیزی به اندازه موارد فوق از یک رتیل صید شده وحشی بیرون بیاید, من از چند نفر شنیده ام که در نهایت به این نتیجه رسیده اند “عجیب” مگس در گذشته…
دستیابی به آنها برای یافتن رتیل های واقعی منجر به نمونه های زیادی برای برنت هندریکسون در مورد تجدید نظر وی در جنس Aphonopelma شده است., حداقل برای گونه های بومی ایالات متحده. همچنین به طور مکرر گونه های مختلفی از آمریکای مرکزی و جنوبی وارد می شود, که تمرینی نیست که من دوستش داشته باشم یا با آن راحت باشم…اما ممکن است حداقل به چند نمونه با توجه به تعداد مورد نظر منجر شود. فقط یک اندیشه.
من فکر می کنم پاسخ تا حدودی است. من با تابلوهای پیام تماس گرفته ام و حتی اخیراً یک سخنرانی کوتاه با انجمن رتیل منطقه خلیج SF انجام داده ام.. این مشکل به واکنش فوری مردم برمی گردد که وقتی می بینند یک توده غول پیکر از عنکبوتشان بیرون می خزد. – آنها به داخل می رسند و نمونه جایزه خود را می گیرند و در این فرآیند به لارو یا شفیره مگس در حال ظهور آسیب می رسانند.. همانطور که مشخص است این مگس ها قبل از شفیره شدن بسیار حساس هستند و در حالی که من تصاویر زیادی از حشره دیده ام, هرگز مگسی را ندیده‌ایم که توسط یک سرگرمی بزرگ شده باشد. من فکر می کنم بزرگترین مانع این است که مردم تنها پس از مرگ عنکبوت کشف می کنند که چه هستند – و این احتمال وجود دارد که سال ها طول بکشد تا یکی دیگر از عنکبوت های نابالغ صید شده وحشی آنها انگلی شود.!
این کلی معنی داشت, حدس می‌زنم واقعاً به ذهنم خطور نکرده بود که برای اکثر مردم بیرون آمدن انگل از یکی از اسیرانشان چیز بدی است.…چنین چیزهایی روز من را می سازد. 🙂
به خصوص اگر آن عنکبوت چند صد دلار برای شما هزینه داشته باشد!!
من نمی دانم که آیا آن مگس خیلی خوب می بیند؟. 🙂
اولین برداشت از سوسک گونه ای از کریزولینا (زیر خانواده Chrysomelinae), اما دانش من در مورد chrysos نئوتروپیکال محدود است.
با تشکر از جنس توپ پارک – باید مجموعه‌هایمان را اینجا بگردم تا ببینم آیا نمی‌توانم بیشتر آن را محدود کنم.
آیا منظورتان این بود که این مگسهای آکروسرید تنها انگل‌های درونی شناخته شده عنکبوت‌های بالغ هستند.? مطمئناً نماتدهای انگلی عنکبوتی وجود دارند, لاروهای مگس مانتید می توانند به داخل ریه های کتاب میزبان عنکبوت خود خزیده و از همولنف تغذیه کنند در حالی که به محل رسوب تخم می روند..
http://en.wikipedia.org/wiki/Mantispidae
و در اینجا یک پست جالب در مورد لارو مگس مانتید روی یک عنکبوت است, حفظ شده در کهربا!
http://blogs.discovermagazine.com/notrocketscience/2011/03/28/spider-boarding-insect-preserved-in-amber/
(مطمئن, آن یکی در قسمت بیرونی عنکبوت است, اما این پست همچنین اطلاعات بیشتری در مورد سایر تاکتیک ها دارد.)
متشکرم که آن را خاطرنشان کردی! درست میگی البته, وقتی داشتم فکر می کردم “بدون آندوپارازیتوئید دیگر” من کاملاً از غیر حشرات مانند نماتد غافل شدم. باید به یاد می آوردم که کنترل هجوم نماتدها در عنکبوت های نان اسیر چقدر دشوار است.!
من هم در مورد مگس های گوش نمی دانستم. در واقع من باید به ادبیات برسم, ممکن است اخیراً پارازیتوئیدهای دوپهلو یا هیمنوپترا دیگری نیز وجود داشته باشد. خیلی باحاله, ممنون از پیوند.
آخ آخ آه و این هم تصویری از نماتد هووووگ که از یک عنکبوت بیرون می آید! این حتی یکی از انگل های اصلاح کننده رفتار است — میزبان خود را وادار می کند تا قبل از مرگ به دنبال آب باشد, بنابراین نماتد می تواند چرخه زندگی خود را کامل کند. (مثل کرم موی اسب در جیرجیرک!)
http://www.abc.net.au/science/k2/stn/spider.htm