Γυαλί klettii: Φωτογραφίες από τον Απρίλιο του Nobile, ΥΠΟΘΕΣΗ
Για τα πιο μύγες μέρος δεν είναι ένα έντομο παίρνω υπερβολικά ενθουσιασμένος για. Ωστόσο, η αινιγματική οικογένεια Acroceridae είναι η εξαίρεση. Θα αρχίσουν να μοιράζονται μερικά ενδιαφέροντα γένη από καιρό σε καιρό – η μορφολογία της οικογένειας είναι εκπληκτικά ποικιλόμορφη. Τις περισσότερες μέρες μου περνάω στο μουσείο με την απογραφή της τεράστιας συλλογής μας 16,000 Acorcerids (γνωστές και μικροκέφαλες μύγες). Αυτό μπορεί να μην ακούγεται πολύ εντυπωσιακό όταν το συγκρίνετε με άλλες πιο άφθονες οικογένειες (και είναι χλωμό σε σύγκριση με το over 17,500,000 άλλα δείγματα που έχουμε στο μουσείο); αλλά αποδεικνύεται ότι αντιπροσωπεύει πολλούς, αν όχι οι περισσότεροι, του όλα γνωστά δείγματα για όλη την οικογένεια. Ενώ υπάρχουν πιθανώς μεγάλες συγκεντρώσεις αυτών των μυγών σε άλλα ιδρύματα, η Ακαδημία Επιστημών της Καλιφόρνια μπορεί εύκολα να διεκδικήσει το ρεκόρ από τότε που έλαβε τη συλλογή του Dr. Έβερτ Ι. ρολό (που έρχεται περιστασιακά να δουλέψει από το μουσείο).
Τα Acrocerids αποδεικνύεται ότι είναι μια αρκετά δύσκολη ομάδα για μελέτη λόγω του πόσο σπάνια είναι στη φύση, η παρασιτοειδής βιολογία τους, και πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να πιαστούν στο φτερό. Ο μεγάλος θώρακάς τους είναι γεμάτος με μύες που εκτοξεύουν τη μύγα στον αέρα – οπότε αν δεν τα πιάσετε σε ένα λουλούδι, θα μείνετε λαχτάρα για μια παγίδα Malaise. Ο Ev μου είπε μια ιστορία όταν έμαθα να τα πιάνω από το φτερό στην Κόστα Ρίκα. Στέκεσαι κάτω από έναν συνάδελφο στο χωράφι – μόλις κάποιος ακούσει κάτι φερμουάρ παρελθόν, ταλαντεύεσαι άγρια ελπίζοντας να παγιδέψεις τη μύγα κατά τύχη… λειτουργεί κάθε τόσο. Αυτές οι μύγες είναι επίσης τα μόνα γνωστά ενδοπαράσιτα των ενήλικων αραχνών (μπορεί να υπάρχει καταγραφή ενός Ταχινίδη…). Το παραπάνω γένος, NeoΛάσια, είναι ένα παράσιτο της ταραντούλας Theraphosid (κάτι όπως Αφωνόπελμα). Ως προνύμφη, η μύγα ανεβαίνει στα πόδια μιας αράχνης και τρυπώνει στην κοιλιά, όπου στη συνέχεια εγκαθίσταται δίπλα στον πνεύμονα του βιβλίου και ανοίγει μια μικρή τρύπα για την αναπνοή. Στη συνέχεια περιμένει υπομονετικά να φτάσει η αράχνη κοντά στην ωρίμανση. Με θηλυκές ταραντούλες, η μύγα θα μπορούσε να είναι αδρανής για δεκαετίες. Τελικά συμβαίνει κάτι παρόμοιο με την ταινία Εξωγήινοι και οι προνύμφες τρέφονται με τα εσωτερικά όργανα της αράχνης και στη συνέχεια αναδύονται σε νύμφη. Αλλά το να καταλάβουμε εάν μια αράχνη έχει παράσιτο ή όχι είναι αδύνατο χωρίς ανατομή – Επομένως, πρέπει να διατηρούνται μεγάλες συλλογές ζωντανών αραχνών για να αποκτήσετε αρχεία ξενιστή. Η βιολογία των παρασιτοειδών είναι πολύ ωραία.
Το παραπάνω δείγμα (Γυαλί klettii ένα νέο, ανώνυμος, είδος) συγκεντρώθηκε σε 1977 από τον Schlinger κοντά στην πόλη Άλαμος, Μεξικό – σε λουλούδια με το πιθανό μιμητικό μοντέλο, ένα σκαθάρι Chrysomelidae (άνθρωποι σκαθαριών, οποιεσδήποτε ιδέες πέρα από την οικογένεια?).
Very interesting! Out of curiosity, because you mention large collections of live spiders, has any researcher reached out to the hobby tarantula keepers in a quest for specimens? While I have never seen something as spectacular as the above emerge from a wild caught tarantula, I have heard from a few people who ended up with “strange” flies in the past…
Reaching out to them for actual tarantulas has lead to quite a few specimens for Brent Hendrixson on his revision of the genus Aphonopelma, at least for the USA native species. There also are frequently imports of various species brought in from Central and South America, which is not a practice I like or am comfortable with…but it might lead to at least a few specimens given the numbers involved. Just a thought.
I think the answer is somewhat. I’ve reached out on message boards and even recently gave a short talk to the SF Bay Area Tarantula Society. The problem comes down to peoples immediate response when they see a giant grub crawling out of their spider – they reach in and grab their prize specimen and in the process damage the larvae or pupae of the emerging fly. As it turns out these flies are pretty sensitive before pupating and while I’ve seen lots of maggot images, never seen a fly reared by a hobbyist. I think the biggest hurdle is that people only discover what they are after they have had a spider die – and chances are it’ll be years before another one of their wild caught immature spiders are parasitized!
That makes a lot of sense, I guess it didnt really occur to me that for most people having a parasite emerge from one of their captives is a bad thing…that sort of thing would make my day. 🙂
Especially if that spider cost you a few hundred dollars!!
I wonder if that fly sees very well. 🙂
First impression of the beetle is a species of Chrysolina (subfamily Chrysomelinae), but my knowledge of Neotropical chrysos is limited.
Thanks for the genus ballpark – I’ll have to dig through our collections here to see if I can’t narrow it down more.
Did you mean that these acrocerid flies are the only known dipteran endoparasites of adult spiders? There are certainly spider-parasitic nematodes, and mantidfly larvae can crawl into the book lungs of their spider hosts and feed on hemolymph while hitching a ride to the egg deposition site.
http://en.wikipedia.org/wiki/Mantispidae
And here’s a cool post about a mantidfly larva on a spider, preserved in amber!
http://blogs.discovermagazine.com/notrocketscience/2011/03/28/spider-boarding-insect-preserved-in-amber/
(Σίγουρος, that one’s on the outside of the spider, but the post also has more info on other tactics.)
Thank you for pointing that out! You’re correct of course, when I was thinking “no other endoparasitoids” I totally neglected non-insects such as nematodes. I should have recalled how tricky it can be to control nematode infestations in captive bread spiders!
I also did not know that about mantidflies. Actually I should catch up on the literature, there may be other diptera or hymenoptera parasitoids more recently known. Very cool, thanks for the link.
Augh augh augh and here’s a picture of a huuuuuge nematode coming out of a spider! It’s even one of the behavior-modifying parasites — it induces its host to seek out water before dying, so the nematode can complete its life cycle. (Like the horsehair worm in crickets!)
http://www.abc.net.au/science/k2/stn/spider.htm