güvelerin en küçüğü

Nepticulidae ailesi bilinen en küçük güvelerden bazılarını barındırır., 3-8 mm kanat ucundan kanat ucuna kadar değişen. Karşılaştırma için yukarıda iki güve görüntüledim: bilinen en büyük – Coscinocera herkül Bu, ölçekleri neredeyse 9 inç, ve en küçüklerinden biri (evet Herkül güvesinin altındaki o küçücük nokta) – ektoödem rubifoliella, ayrıca aşağıda görüntülendi. Nepticulidae şaşırtıcı derecede çeşitlidir, üzerinde ile 800 muhtemelen sadece temsil eden tanımlanan türler 10% gerçek çeşitliliğin (Powell, 2009). Amerika Birleşik Devletleri'nde biz sadece 80 tür, olan 25 batıdan bilinir. Bu çeşitlilik ile karşılaştırdığınızda 100 ya da İngiltere'den bilinen türler, ABD bilgisinin büyük ölçüde eksik olduğu açık. Aslında, üzerinde 80% neptikülid çeşitliliğinin tamamı yalnızca Avrupa'dan bilinmektedir.. Neotropiklerin dünyanın en çeşitli ekosistemleri olduğunu, ancak yalnızca 74 bilinen Nepticulidae türleri! (puplesis, 2000). bu neden böyle?

ektoödem rubifoliella 3.3aa

Stigmella ostryaefoliella 3.1aa

Avrupa çeşitliliği, sıkılmış Lepidopteristlerin yüksek konsantrasyonu nedeniyle kolayca açıklanabilir.. Holarktik fauna en çeşitli değildir ve bu nedenle gezegende en iyi anlaşılan haline gelmiştir., Yüzlerce yıl öncesine dayanan uzun bir centilmen entomolog geçmişine sahip olduklarından bahsetmiyorum bile.. Ancak Nepticulidae çeşitliliğinin geri kalanı bir sır olarak kalıyor çünkü onlar gerçekten, gerçekten küçük, yayılması zor, ve yetişkin olarak tanımlanması zor! Aslında Nepticulidae'yi monte etme konusunda çok az uygulama veya başarı elde ettim., ve yukarıdaki örnekler Dr.. Dave Wagner. Koleksiyonumda sahip olduğum çok az şey basitçe sabitlenmiş ve yayılmamış; ve bir elin kayması tüm numuneyi yok edebildiğinde, iğneleme bile yeterince sert olduğunu kanıtlıyor.. Görünüşe göre montaj için en iyi yöntem, onları dondurucuda yere sermek ve hala hayattayken iğnelemektir.. en insancıl değil, ama güvenin gözlerinizin önünde kurumasını ve manipüle edilmesinin imkansız hale gelmesini engellemenin tek yolu. Yetişkinleri yönetmek ne kadar zorsa, larvalar oldukça karakteristiktir, çünkü çoğu yaprak madencisidir – malzeme ile beslenirler arasında yaprak epidermisi. Bu ortak isme borç verir “yaprak lekesi madencileri” çünkü güvelerin mayınladığı yarı saydam yamaları görebilirsiniz.’ yaprağın içinden dışarı. Her tür sadece konakçıya özgü değildir., ancak yaprak içinde çok karakteristik maden desenleri oluşturma eğilimindedirler.. Yani bir yaprak madeni bulursanız ve bitki türlerini biliyorsanız, Muhtemelen içindeki Nepticulid türlerini öğrenebilirsiniz. (ancak tüm yaprak mayınları neptikülit değildir, bunu yapan başka böcekler de var). Bu güveleri yetiştirmek de oldukça basittir., tek yapman gereken yaprağı bir torbaya atmak ve güvenin beslenmesini bitirmesini beklemek. Bir tırtılın sadece bir yaprağa ihtiyacı vardır (veya yaprağın küçük bir bölümü) – ama tırtıl beslenirken yaprağın yeşil kalmasına özen gösterilmelidir.. yaprak ölürse, tırtıl da öyle olacak. Yetişkinleri değil, mayınları tanımlamaya yönelik bu paradoksal yetenek nedeniyle, mayınlar üzerinde şaşırtıcı miktarda ekolojik araştırma yapılmıştır., özellikle birkaçı ticari ürünler için tehdit oluşturduğundan. Aşağıdaki ilk görüntü, tırtılın yaprak içinde beslenmesini açıkça göstermektedir. – ve geride bıraktığı pisliğin izi.

Stigmella aceris (resim kredisine bağlantı)

Stigmella paradoksu (resim kredisine bağlantı)

Yukarıdaki maden resimlerine bakarsanız, bu fosilleşme gibi yapıları hayal etmek o kadar da zor değil.. ve şaşırtıcı bir şekilde, onlar sahip! Aşağıdaki ilk resim (Labandeira et al., 1994) çeşitli yaprak madenciliği Nepticulidae mayınlarını gösterir (ve bir Gracillariidae) Orta Kretase'den (97 milyon yıl önce). Yaprak mayınları ile ilgili muhteşem olan şey, cins seviyesine ve hatta bazen tür seviyesine inebilmenizdir.. Yazarlar, neptikülid cinsleri arasında ayrım yapabildiler. stigmalla ve ektoödem fosillerde korunan desenlere dayanarak; bugün hala türlerin ayrılmasına yardımcı olmak için kullandığımız kalıplar. Alttaki resim Japonya'da keşfedilen bir madenden. 8 milyon yaşında (Kuroko, 1987).

(çamaşır, 1994)

(Kuroko, 1987)

Referanslar

Kuroko, H. (1987). Nepticulidae'nin Fosil Yaprak Madeni (Pulkanatlılar) Japonyadan. Bülten Sugadaira Montane Res. Sen., 8 numara, 119-121.

Labandeira, C. (1994). Doksan Yedi Milyon Yıllık Angiosperm-Böcek Derneği: Birlikte Evrimin Anlamına İlişkin Paleobiyolojik Görüşler Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı, 91 (25), 12278-12282 DOI: 10.1073/pnas.91.25.12278

PUPLESİS, R., DİSKUS, A., ROBINSON, G., & ONUR, G,. (2002). Neotropical Nepticulidae'nin bir incelemesi ve kontrol listesi (Pulkanatlılar) Doğa Tarihi Müzesi Bülteni. Entomoloji Serisi, 71 (01) DOI: 10.1017/S0968045402000032

Powell, J.A., opler, P.A.. (2010). Batı Kuzey Amerika'nın Güveleri – J tarafından. bir. Powell ve P. bir. opler Sistematik Entomoloji, 35 (2), 347-347 DOI: 10.1111/j.1365-3113.2010.0525.x