Najmniejsza z ćm

Rodzina Nepticulidae posiada jedne z najmniejszych znanych moli, od 3-8 mm końcówki skrzydła do końcówki skrzydła. Dla porównania zobrazowałem dwie ćmy powyżej: największy znany – Herkules Coscinocera która prawie przechyla szalę 9 cale, i jeden z najmniejszych (tak, ta mała drobina pod ćmą Herkulesa) – Ectoedemia rubifoliella, również obrazowane poniżej. Nepticulidae są zaskakująco różnorodne, z ponad 800 opisane gatunki, które prawdopodobnie reprezentują tylko 10% rzeczywistej różnorodności (Powell, 2009). W Stanach Zjednoczonych mamy tylko 80 gatunek, z którego 25 są znane z zachodu. Kiedy porównasz tę różnorodność do 100 lub takie gatunki znane z Wielkiej Brytanii, jasne jest, że wiedzy w USA bardzo brakuje. Faktycznie, nad 80% wszelka różnorodność nepticulid jest znana tylko w Europie. Dziwna inwersja, gdy weźmie się pod uwagę, że neotropiki są najbardziej różnorodnymi ekosystemami na świecie, jakie dotąd mają tylko 74 znane gatunki Nepticulidae! (Puplesis, 2000). Dlaczego tak jest?

Ectoedemia rubifoliella 3.3mm

Stigmella ostryaefoliella 3.1mm

Różnorodność europejską można łatwo wytłumaczyć dzięki dużej koncentracji znudzonych Lepidopterists. Fauna holenderska nie jest najbardziej różnorodna i dlatego stała się najlepiej rozumiana na naszej planecie, nie wspominając już o długiej historii entomologów od setek lat. Ale reszta różnorodności Nepticulidae pozostaje tajemnicą, ponieważ tak naprawdę jest, naprawdę mały, trudno się rozprzestrzenia, i trudne do zidentyfikowania jako dorośli! Właściwie nie miałem praktyki ani sukcesu w wspinaniu się na Nepticulidae, a powyższe okazy powinny zostać zapisane na ręce Dr. Dave Wagner. Nieliczne, które mam w mojej kolekcji, są po prostu przypięte i rozproszone; a nawet przypinanie okazuje się wystarczająco trudne, gdy poślizg ręki może zatrzeć cały okaz. Najwyraźniej najlepszą metodą montażu jest powalenie ich w zamrażarce i przypięcie ich, gdy jeszcze żyją. Nie najbardziej humanitarny, ale jedynym sposobem na powstrzymanie mola przed wyschnięciem na twoich oczach i niemożliwością manipulacji. Tak trudne, jak dorośli są w stanie sobie poradzić, larwy są raczej charakterystyczne, ponieważ większość z nich to kopacze liści – żywią się materiałem między liść naskórka. To nadaje potocznej nazwie “kopacze liści” ponieważ widać przezroczyste łaty, które ćmy wydobyły’ z wnętrza liścia. Każdy gatunek jest nie tylko specyficzny dla gospodarza, ale mają tendencję do tworzenia bardzo charakterystycznych wzorów min w liściu. Więc jeśli znajdziesz kopalnię liści i znasz gatunek rośliny, są szanse, że znajdziesz w nim gatunek Nepticulid (jednak nie wszystkie kopalnie liści są nepticulidami, istnieje wiele innych owadów, które również to robią). Hodowla tych ćm jest również dość prosta, wszystko, co musisz zrobić, to wrzucić liść do torby i poczekać, aż ćma skończy karmienie. Jedna gąsienica potrzebuje tylko jednego liścia (lub mały fragment liścia) – ale należy zachować ostrożność, aby utrzymać zielony liść podczas karmienia gąsienicy. Jeśli liść umrze, podobnie będzie gąsienica. Z powodu tej paradoksalnej zdolności do rozpoznawania kopalń, a nie dorosłych, przeprowadzono na nich zaskakującą ilość badań ekologicznych, zwłaszcza, że ​​kilka stanowi zagrożenie dla upraw komercyjnych. Pierwsze zdjęcie poniżej wyraźnie pokazuje karmienie gąsienicą w liściu – i ślad po frasie, który po sobie pozostawił.

Stigmella aceris (link do kredytu graficznego)

Paradoksa Stigmella (link do kredytu graficznego)

Jeśli spojrzysz na powyższe zdjęcia kopalni, nietrudno jest wyobrazić sobie takie struktury jak ta skamieniałość. I zadziwiająco, oni mają! Pierwszy obraz poniżej (Labandeira i in., 1994) pokazuje różne kopanie liści kopalnie Nepticulidae (i Gracillariidae) z połowy kredy (97 Milion lat temu). Spektakularną rzeczą w kopalniach liści jest to, że możesz zejść do poziomu rodzaju, a czasem nawet gatunku. Autorzy potrafili rozróżnić rodzaje nepticulid Stig Mella i Ectoedemia na podstawie wzorów zachowanych w skamielinach; wzorce, których nadal używamy, aby pomóc w oddzieleniu rodzajów dzisiaj. Dolna ilustracja pochodzi z kopalni odkrytej w Japonii, która jest tylko w pobliżu 8 milion lat (Kuroko, 1987).

(Pralnia, 1994)

(Kuroko, 1987)

Bibliografia

Kuroko, H.. (1987). Kopalna kopalnia liści Nepticulidae (Lepidoptera) z Japonii. Biuletyn Sugadaira Montane Res. Cen., Nr 8, 119-121.

Labandeira, do. (1994). Stowarzyszenie dziewięćdziesiąt siedem milionów lat okrytozalążkowych owadów: Paleobiologiczne spostrzeżenia na temat znaczenia koewolucji Postępowania z National Academy of Sciences, 91 (25), 12278-12282 DOI: 10.1073/pnas.91.25.12278

PUPLESIS, R., DISKUS, ZA., ROBINSON, SOL., & HONOR, sol. (2002). Przegląd i lista kontrolna Neotropical Nepticulidae (Lepidoptera) Biuletyn Muzeum Historii Naturalnej. Seria entomologiczna, 71 (01) DOI: 10.1017/S0968045402000032

Powell, J.A., Opler, ROCZNIE. (2010). Ćmy zachodniej części Ameryki Północnej – autor: J. A. Powell i P.. A. Opler Entomologia systematyczna, 35 (2), 347-347 DOI: 10.1111/j.1365-3113.2010.00525.x