A voz do pobo, Volume II

E agora para a serie aínda menos recorrente, A voz do pobo! Para aqueles que non marcan os recordos da clase de latín do instituto (por non culpa do meu profesor) Vou poñerche ao día – o título tradúcese aproximadamente a “voz do pobo”. Aquí tes outro correo electrónico antigo que estiven gardando. É un 100% mensaxe real, pero por suposto que redactei os nomes e enderezos reais para protexer aos inocentes. Goza! Tamén animo encarecidamente os envíos propios-

Inverno 2008:

“Hai, Estou moi feliz de atoparte. Agora, Espero que poidas axudarme. 1982, mentres acampaba nun antigo campamento de minería de ouro no Bosque Nacional de Mendocino mordeume unha gran araña marrón. Tardaron tres días en pasar o veleno polo meu sistema. O día tres estiven 95% cego, a mordida inchouse ata chegar a un gran bulto vermello grotesco e profundo no meu brazo. Nunca esquecerei o 12 horas o veleno atacoume. O prezo que paguei para sobrevivir a este veleno de arañas foi…….perder absolutamente toda a graxa corporal. Falei cun médico de Santa Rosa por teléfono dun lugar de amigos (algunha pequena cidade de CA). El sabía desta araña e non podía crer que sobrevivise ao veleno cando lle dixen que perdín toda a graxa corporal.. Tamén me dixo que era imposible que alguén sobrevivise perdendo toda a graxa corporal 12 horas. Lembreille que esta era unha situación imposible. Díxome que esta araña está a ser protexida do público. Creo que esta araña veu de China ou de Rusia. Estas arañas non comparten nada con outras arañas de Cali. Teñen corpos grandes e patas curtas e robustas. Tratábase da femia que me mordeu 4 polgadas e, tiña 5 machos. Catro anos despois, mentres vivía nos outeiros de Hayward, Non podía crer os meus ollos, correndo polo chan, outro. Esta araña estaba preto 6 polgadas. Sei que estas arañas non trepan polas paredes nin teen teas. Constrúen niños, e obter 4-5 machos para protexela e atopar comida. A femia nunca sae do niño excepto…………cando unha femia maior a expulsa e, mata os seus machos. Aquí é cando a xente é mordida por esta araña, mentres corre buscando outro niño. As mordidas son moi pouco comúns. Preguntábame………….que grande era a femia que conducía iso 6 centímetro do seu niño. E………….que grandes se fan. Podo atopar esta araña exposta en? (o teu museo)? É posible atopar toda a información sobre esta araña tan perigosa??”

respone

Greetings,

Your spider story was passed on to me. I’ve been studying spiders for some years and have never before come across anything even vaguely similar to the spider you are describing. Although your story is very entertaining, my guess is that it has very little to do with reality.

saúde,X”

resposta

Ok smarty-pants, I’m well aware where reality is. Some thirty years and you’ve never seen this spider. Sounds like the-wall-silence is still up. My encounter with this spider is absolutely 100% true. Give me a week in the Bay Area and I’ll find this spider. Its kinda funny, not only is this Cali’s most prolific spider, its also Cali’s most prolific poisonous spider. Not the blackwidow.

No further correspondence.

6 comments to Vox Populi, Volume II

  • Harumph, how DARE you not know that the ginormous-nesting-male-hoarding spider is Cali’s most prolific arachnid? Jeeeze, what planet have YOU been living on?

  • I so wish I would get an email like this every now and thenthat is quite hysterical. My unsolicited emails rarely get more interesting than broken-English offers of specimens for purchase.

    The initial response was a real side-splitter!

  • I would comment, pero “the-wall-silence is still up”…

  • James C. Trager

    Once in a while I get long emails like this, without commas or pauses, describing invasions of ants into the writer’s kitchen, bathroom, bed and computer, and full of suspicious delusion. Disturbing stories by disturbed peopleI find them first humorous, then disquieting.