У нядзелю я ў захапленні сядзеў перад тэлевізарам, гледзячы апошнюю серыял BBC/Discovery “Жыццё”. Першае, што прыходзіць мне ў галаву… “ЧАМУ Опра была абраная для апавядання!?” натуральна, Я чакаў, пакуль насякомыя выйдуць у эфір, перш чым напісаць пра гэта ў блогу, але тое, што трэба слухаць Опры апошнія некалькі тыдняў, было драпаць у мяне ў вачах. Я мяркую, што я мог бы выйсці і набыць версію BBC са знакавым голасам сэра Дэвіда Атэнбара…
Каб лепш зразумець, наколькі непрыемная Опра, вы можаце глядзець той жа кліп на Discovery. Я ніколі не лічыў Опра чымсьці блізкім да навуковага – і яе шчодра падтрымка Джэні Макарці даказвае праўду. Для тых, хто не ў курсе – Макарці з'яўляецца вядучым прыхільнікам руху супраць прышчэпак. Вы нават можаце прыпісваць яе піяр-кампанію смерцяў, якія можна прадухіліць. Мне давядзецца вярнуцца да гэтай тэмы іншым разам.
Вяртаемся да разгляданай тэмы. Былі некаторыя неверагодна ашаламляльныя кадры насякомых, і некалькі віньетак пра жыццё насякомых, якія я, магчыма, ніколі б не бачыў. Падобна на тое, што амерыканская версія Life была крыху перапісана з нулявым фактычным унёскам. Асноўныя радкі зменены з “яна была не ў настроі” да “ага, выглядае як галаўны боль”. Мне здаецца, крок уніз, хоць і малюсенькі. Мяне таксама крыху раздражняла пастаянная ўвага да пазваночных жывёл – птушак, якія ядуць мух, мядзведзі, якія ядуць мёд, яшчаркі, якія імітуюць карабідаў – і антрапамарфіцыйны намер, напр. мурашы “вянком дасягнення вялікіх складаных суполак… the closest thing in nature to human cities”. While it may be true that giant ant colonies superficially resemble human cities, I wouldn’t call them the “crowning achievement of insects”. Mind boggling in complexity, ды – but overshadowing other non-social adaptations? This all boils down to a false premise that evolution is striving for human-like qualities and is directional.
But nothing to be overly critical about. Given the diversity and complexity of the insect world, I wouldn’t have even been happy with two weeks of solid footage. I would love to see what was left on the cutting room floor!
I was equally mesmerized by the footage of those beetles (яны Chiasognathus granti?). I wonder if they are using wide-angle macro – I can’t imagine how else they are able to gain such amazing depth of field.
Your minor criticisms are certainly valid, but really the debate over directional evolution is beyond the general public’s capacity to grasp – I can live with having them still misinformed about that point if the program captivates their interest and makes them want to watch. Build respect and fascination for nature first, then worry about the details.
I blogged about the lizard/carabid mimicry thing about a year ago – go to “Contents” and look for “Tyrant ground beetles” under January 2009 (don’t want to link, because two will flag this as spam, and I’ve got a really good link in the next paragraph).
Regarding “смерцяў, якія можна прадухіліць”, Michael Specter touched on this in today’s edition of TED Talk Tuesdays.
я згодзен, at some point you just have to be happy that it’s as good as it is and might pull someone into a deeper appreciation of nature. It just bugs me (мае) to see a valuable teachable moment slip past.
That’s a great TED video! I’ll have to re-post that soon.
Incredible video! The background music was perfect, and David is King. I laughed aloud at the final “toss”! I can’t bring myself to go watch the Oprah version (shudder).
I didn’t know that they changed the narration depending on where it was aired. Here in Aus we (ўдзячна) get Attenborough. I don’t think it would be a proper BBC natural history doco without him!
As for the footage, all of it is superb but one shot really has stuck at the forefront of my memory. It is the amazing slow pan timelapse shot in the plants episode. If you haven’t seen it yet, you’re in for a treat.